โมโห

2247 คำ

ณ มหาวิทยาลัย GU เวลา 8.25 น. เอี๊ยดดดดดดดดด!!เสียงเบรกรถของพี่แฟรงค์ที่มาส่งฉันที่คณะดังลั่นไปทั่วจนทำให้ผู้คนแถวนั้นมองกันเป็นแถว เหอะ!!พี่ฉันมันชอบทำอะไรเวอร์วังตลอดแหละเมื่อเช้าก็เหมือนกันกว่าจะออกมาส่งฉันได้ลีลามากกก เปลี่ยนชุดสามสี่ชุดบอกกลัวสวยๆไม่มอง “พี่จะเบรกดังอะไรขนาดนั้น?อายเขา”ฉันบ่นคิดดูคนทั้งคณะมองมาที่รถคันเดียว “เออน่า อย่างบ่นมากลงเดียวพี่เดินไปส่ง” “ห้ะ!!เดินไปส่งทำไม?ฟาร์ไปเองได้”ฉันโตแล้วนะ ยังจะเดินไปส่งอีกเหมือนคุณพ่อส่งลูกสาวเข้าโรงเรียนอะนะ? “ก็พี่จะไปส่งทำไมมีปัญหา?ไปๆๆลงๆๆๆ”ปึกก!!แล้วพี่แฟรงค์ก็เดินลงจากลงไปทันทีที่พูดจบ นี่จะไปฟังกันจริงๆใช่ไหมเนี่ยยยย แล้วฉันกับพี่แฟรงค์กับเดินเข้าไปในคณะและไปที่ที่ประจำของพวกฉัน เพื่อนฉันรู้จักพี่แฟรงค์ทุกคนนั่นแหละแต่ไม่เคยเจอร็แต่ว่าฉันมีพี่ชายหนึ่งคนแค่นั้น “กรี้ดดดดดด!!อีฟาร์มึงพาผู้ที่ไหนมา?”แล้วคนที่สนใจผู้ชายมากก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม