Chapter 5 รักเธอ (จบ) NC
1980 คำ
“โอ๊ย คลื่นแรงมากเลย ฮ่า ๆ”
เสียงหัวเราะร่าเริงของอรวีและเพื่อนสนิทห้องเรียนเดียวกันอีกราวเจ็ดชีวิตตรงริมชายหาดที่ม้วนคลื่นสีขาวกำลังซัดเข้าหาฝั่ง ทำให้หวันยิหวาที่กำลังปิ้งของทะเลสด ๆ อยู่ตรงบ้านพัก หันไปมองด้วยรอยยิ้มเอ็นดู
ดีจังเลยน้า! เด็ก ๆ เนี่ย
หญิงสาวคิดในใจ ทั้งที่เธอเองก็อายุมากกว่าเด็กพวกนั้นเพียงสิบปีเท่านั้น พวกเพื่อน ๆ ของอรวียังพากันชมเจื้อยแจ้วว่าเธอสวยและเด็กมาก อย่างกับพี่สาวของอรวีมากกว่าจะเป็นแม่เลี้ยง
และเมื่อเด็ก ๆ ได้เห็นพ่อหุ่นล่ำของอรวี ทุกคนก็อึ้งกันไปหมด หวันยิหวาคิดอย่างภูมิใจว่าพ่อโคแก่สามีเธอเนี่ย เขาดูเด็กกว่าวัยมากกว่าเดิมอีกตั้งแต่แต่งงานกันมา ชายหนุ่มบอกว่าเขาอยากอยู่เห็นลูก ๆ โตไปอีกนาน ๆ เลยจ้างทั้งเทรนเนอร์และนักโภชนาการ ซึ่งก็ได้ผลนะ
ตอนนี้ใครก็ทายอายุเขาไม่ถูก
แถมกล้ามของเขาที่ใหญ่ขึ้น แน่นยิ่งกว่าเก่า ก็ทำให้พละกำลังของเขาเวลากระเด้าเธอน่ะ... สุดยอดไปเลย
“คิดอะไรอยู่”
“ว้าย!”
หวันยิหวาร้องอุทานด้วยความตกใจ ที่คีบถึงกับหลุดมือ เมื่อสามีจอมหื่นที่เธอกำลังคิดถึงเขา จู่ ๆ ก็โผล่มาทางด้านหลัง วางคางบนไหล่บาง แล้วกระซิบพร้อมกับเป่าลมใส่ลำคอระหงของเธอ!
ที่คีบสแตนเลสไม่ได้ร่วงลงผืนทราย เพราะอัครวินทร์รับไว้ได้ ก่อนที่เขาจะกอดเอวบางของภรรยาจากทางด้านหลังแน่น ๆ แล้วหอมแก้มเธอฟอดใหญ่
“คุณป๋า!” หวันยิหวาตีแขนเขา เรียกเขาด้วยสรรพนามที่มักใช้เวลาอยู่กันสองต่อสอง “อย่าสิคะ เดี๋ยวเด็ก ๆ เห็น”
“ไม่เห็นเป็นไรแค่หอมแก้ม” นอกจากไม่หยุด เขายังหอมเธอซ้ำ ๆ จนแก้มซ้ายของเธอจะช้ำอยู่แล้ว “ไม่ได้ล้วงหอยสักหน่อย”
เพียะ!
“คุณป๋า พอแล้วค่ะ”
อัครวินทร์หัวเราะ ไม่หงอเลยกับการโดนเมียดุ ก็ดูหน้าเธอสิ แดงจัดอย่างกับลูกมะเขือเทศสุก ขนาดว่าเขายังไม่ได้จับหอยใหญ่โตล้นมือนั่นยังรู้เลย... ว่าตอนนี้เธอแฉะรอให้เขาเสียบไอ้หนูเข้าไปแล้วละ
“แล้วนี่ตานุไปไหนล่ะ?”
“นอนกลางวันอยู่กับพี่ปุ้ยค่ะ” เธอแย่งที่คีบคืนมา ก่อนปิ้งกุ้งตัวใหญ่ต่อ “ถ้าเข้าไปในบ้านก็อย่าเดินเสียงดังเชียวละ เดี๋ยวปีศาจน้อยจะตื่นมาวุ่นวาย”
อัครวินทร์ร้องอูย...
“ไม่เข้าไปดีกว่า น่ากลัว”
ผู้ชายตัวโตที่ทำท่าหวาดกลัวเด็กน้อยวัยห้าขวบที่เป็นลูกชายของตัวเอง แถมหน้าตาเหมือนตัวเองตอนเด็กไม่มีผิด ทำให้หวันยิหวาหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะคีบกุ้งใส่จาน แล้วตะโกนเรียกเด็ก ๆ มากินกุ้งด้วยกัน ซึ่งอรวีและเพื่อน ๆ ก็ไม่อิดออดเพราะเล่นกันมาพักใหญ่ เริ่มหิวกันทุกคน
“เดี๋ยวหนูมานะคะ เอากุ้งไปให้พี่ปุ้ยก่อน”
หวันยิหวากระซิบบอกสามี ก่อนจะยกจานใส่กุ้งและถ้วยน้ำจิ้มซีฟู้ดย่องหายเข้าไปในบ้าน ระหว่างนี้กลุ่มเด็กหนุ่มเด็กสาวก็กินกุ้งคุยกันเจื้อยแจ้ว และอัครวินทร์สังเกตเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งคอยส่งถ้วยน้ำจิ้มบ้าง แก้วน้ำอัดลมบ้างให้อรวีอยู่คนเดียว บางครั้งก็ถึงกับแกะกุ้งให้ด้วย
รู้ตัวอีกที... เขาก็ไปยืนตระหง่านอยู่ด้านหลังเด็กหนุ่มคนนั้นด้วยสีหน้าเหมือนอยากสวบหัวสักที ข้อหาดูแลลูกสาวเขาดีเกินไป!
ร่างโปร่งของเด็กหนุ่มเพื่อนอรวีที่อัครวินทร์จำได้เลา ๆ ว่าชื่อแพทหรือพีทอะไรนี่แหละ ดูเหมือนจะรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ทางด้านหลังเลยหันไปมอง ก่อนจะยกมือทาบอก ร้องออกมาสุดเสียง
“ว้าย! คุณพระคุณเจ้าช่วยอีแพทด้วย! เอ๊ย... คะ คุณพ่อ มะ มีอะไรหรือเปล่าครับ ตกใจหมดเลย”
อัครวินทร์ยืนตะลึงทำตัวไม่ถูก
ตายห่า... เด็กนี่เป็นเพื่อนสาวของลูกสาวเขา แต่เพราะเด็กไม่ได้แสดงท่าทางตุ้งติ้ง เขาเลยดูไม่ออกเลย!
“เอ่อ ใบไม้ติดหัวน่ะ”
อัครวินทร์ชี้นิ้วไปที่ศีรษะของเพื่อนลูกสาวที่เขานึกชื่อออกแล้วว่าชื่อเด็กชายแพทริก ก่อนจะหยิบใบไม้ออกให้ด้วยท่าทางราวกับหุ่นยนต์ แล้วเดินตัวแข็ง ๆ ตามภรรยาเข้าบ้านด้วยความอับอาย
“โอ๊ย พ่อเทพบุตรของอีแพท อ่อนโยนจังเลยพ่อเธอเนี่ยหนูอร”
แพทริกดูจะหลงใหลกล้ามใหญ่ ๆ ของอัครวินทร์ จนอรวีที่เห็นสีหน้าของพ่อทีแรก ต้องกลั้นหัวเราะจนไหล่สั่น เธอมองตามร่างใหญ่ของบิดาที่กำลังเปิดประตูบ้านด้วยความเอ็นดูปนขบขัน
กลุ่มเพื่อนสนิทของอรวีมีผู้ชายแท้ ๆ สองคน แพทริกเพื่อนสาวหนึ่งคน และเพื่อนผู้หญิงอีกสองคน ซึ่งทุกคนในตอนนี้ไม่มีใครคิดในแง่ชู้สาวกันเลย ก็เพื่อนกันจริง ๆ
แล้วเพื่อนผู้ชายสองคนของเธอน่ะ เขาสนใจเธอที่ไหนล่ะ! โน่น... เห็นหวันยิหวาไม่ได้เลย ต้องคอยชมทั้งต่อหน้าและลับหลังว่าพี่หวานสวยอย่างนั้น พี่หวานดูเด็กอย่างนี้ พี่หวานหน้าตาน่ารักเอยอะไรเอยไม่ขาดปาก ถ้าคนขี้หึงสุด ๆ แบบพ่อของอรวีรู้ คงจับหวันยิหวามัดติดไว้กับตัวเองไม่ยอมให้อยู่ห่างตัวแน่นอน
แล้วดูสิ จะหวงลูกสาวทั้งที ดันหวงเธอจากเพื่อนสาวเสียได้!
อรวีหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดเล่าให้หวันยิหวาฟังในโปรแกรมไลน์ว่าเมื่อกี้อัครวินทร์ทำอะไรลงไป แน่นอนว่าเมื่อหวันยิหวาอ่าน ก็ส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะมาเสียหลายตัวอย่างที่อรวีคิดไว้ด้วยความขบขันจริง ๆ
“ก็หนูอรยังเด็ก แล้วเด็กแพทนั่นก็พูดครับ ครับ ดูแลหนูอรอย่างกับเป็นแฟนกัน หนูอรยังเรียนไม่จบเลย ไม่สิ ต่อให้หนูอรมีมะปรางเป็นไอดอล แล้วอยากจะเรียนปริญญาเอกสักสิบใบ ก็ยังมีแฟนไม่ได้หรอก!”
อัครวินทร์งอแงใส่เมียที่เอ็ดเขาไม่ให้หวงลูกสาวเกินไป ระหว่างออกมาเดินรับลมด้วยกัน
หวันยิหวายิ้ม ก่อนจะหลับตาเงยหน้ารับลมอย่างผ่อนคลาย
“ลมทะเลกลิ่นหอมจังเลยนะคะคุณป๋า”
อัครวินทร์ทำจมูกฟุดฟิด และคิดว่าเมียเขาคงชอบกลิ่นเกลือเค็ม ๆ แต่จะว่าไปลมทะเลก็ทำให้รู้สึกสดชื่นจริง ๆ ถึงจะเหนียวตัวก็เถอะ
“หนูอรน่ะ โตขึ้นทุกวัน ถ้าคุณป๋าห้ามไม่ให้ลูกมีแฟน หนูอรก็อาจจะแอบคบกับผู้ชายที่คุณป๋าไม่ชอบโดยไม่บอกให้คุณป๋ารู้”
อัครวินทร์อ้าปากจะพูดเรื่องนักสืบที่เขาใช้มาตลอด แต่เมียรักก็หันมาดับฝันซะก่อน
“ถ้าหนูอรรู้ว่าคุณพ่อจ้างนักสืบตามเธอ เธอจะเสียใจแค่ไหนรู้ไหมคะ?”
อัครวินทร์ฮึดฮัด เบือนหน้ามองทะเลกว้างใหญ่สีดำด้วยความรู้สึกอึดอัดขัดใจ เขาอยากเก็บอรวีให้เป็นโสดไปทั้งชาติด้วยซ้ำ ตามประสาพ่องี่เง่าที่หวงลูกสาวอย่างกับไข่ในหิน
หวันยิหวามองแผ่นหลังกว้างของสามี เธอถอนหายใจยิ้ม ๆ ก่อนขยับเข้าไปกอดเขาจากทางด้านหลังแนบแน่น จนทรวงอกแนบชิดเหนือบั้นเอวแกร่ง
“สัญญากับหนูได้มั้ยว่าคุณจะเป็นพื้นที่ปลอดภัยของลูก เป็นพ่อที่ลูกสามารถปรึกษาเรื่องความรักได้อย่างสบายใจ ได้ไหมคะ?”
อัครวินทร์นิ่งเงียบไปนาน...
ก่อนที่เขาจะจับมือเธอดึงออกจากการกอด แล้วแนบอุ้งมือนุ่มนิ่มลงกับตอแกร่งร้อนผ่าวที่กำลังแข็งขยายขนาดราวกับสากยักษ์ในกางเกง
“สัญญา ถ้าให้เอาตรงนี้”
หวันยิหวาไม่คิดว่าที่เขาเงียบไปน่ะ เพราะกำลังคิดลามกอยู่แบบนี้เลย! เธอหน้าแดงก่ำ ทำตัวไม่ถูก กระทั่งเขาหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า แล้วก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่มไม่อายผีสางเทวดา
“แฮ่ก แฮ่ก... คุณป๋า”
หวันยิหวาอ่อนระทวยไปหมดเมื่อเขาถอนริมฝีปากออก ก่อนที่ชายหนุ่มจะรวบร่างอ่อนนุ่มขึ้นในอ้อมแขน เขาพาเธอไปด้านหลังโขดหินใหญ่ที่น้ำทะเลขึ้นมาถึงหน้าแข้งของเขา ก่อนจะวางตัวเธอลง แล้วปลดเข็มขัด ดันกางเกงลงให้เธอเห็นว่าความเป็นชายของเขากำลังเร่าร้อนขนาดไหน
หญิงสาวเลียริมฝีปาก คุกเข่าลงโดยที่เขาไม่ต้องร้องขอ เธอลูบไล้ความใหญ่ยาว เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนอย่างหลงใหล ก่อนจะแลบลิ้นออกมา แล้วใช้ปลายลิ้นลากไล้ตั้งแต่ปลายหัวเห็ดไปจนถึงตุ้มนาฬิกาคู่ เธอดูดหนังตุ้มสองลูกนั่นอย่างยั่วยวน จนเขากระตุก
“อา...”
อัครวินทร์หรี่ตามองภรรยาในความมืดสลัวด้วยความเสียดเสียว ลีลาการโม้*ของเธอเด็ดดวงขึ้นทุกปี ยิ่งเมื่อเธอรับเขาไว้ในปาก ใช้ทั้งปากห่อ ๆ ลิ้นตวัด รวมถึงอุ้งปากร้อนผ่าวปรนเปรอเขา ชายหนุ่มก็ยิ่งทนไม่ไหว
เขาอยากจะอึดให้มากกว่านี้ แต่เมียเขาอมเก่งเกินไป!
“อา!”
น้ำขาวขุ่นทะลักอยู่ในโพรงปากหญิงสาว แม้เธอพยายามกลืนลงไปทั้งหมดแต่ก็ยังไหลออกทางมุมปากทั้งสองข้างอยู่ดี
ร่างแน่งน้อยถูกชายหนุ่มประคองให้ลุกขึ้น เขาเอื้อมมือเข้าไปใต้กระโปรง ดึงกางเกงในเธอออก คาไว้ตรงขาด้านหนึ่งจะได้ไม่ถูกน้ำทะเลพัดไป... ก่อนสอดแทรกความเป็นชายที่ใหญ่แข็งขึ้นอีกครั้งเข้าไปในรูนิ่มอุ่นจัด ที่แฉะฉ่ำเสียจนน้ำทะเลยังอาย!
“อา...”
หวันยิหวาแอ่นอกระแน้ รับความเสียวจากการเสียดสีภายในร่างกายอ่อนหวานของเธอ ยิ่งเขาเกี่ยวขอบบราเซียร์ลงแล้วดูดนมเธอไปด้วย เขย่าสะโพกใส่ความสาวของเธอเสียงดังตั้บตั้บตั้บไปด้วย เธอยิ่งบิดตัวเร่า ๆ ด้วยความเสียวสุขสม!
“อา! อา!”
เสียงครางแสนหวานแทบจะถูกเสียงคลื่นกลบไปเกือบหมด หวันยิหวาทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น จนเธอเสร็จถี่ ๆ ไปหลายครั้ง ก่อนที่เขาจะเร่งเร้าความเร็วตามมา เพราะอัครวินทร์เองก็กลัวว่าใครจะมาเห็นเข้าเหมือนกัน
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
“อ๊า!!”
“อา...”
ชายหนุ่มครวญครางเสียงทุ้มห้าว ผสานไปกับเสียงครางหวานล้ำของเมียรัก เขาแอ่นกายหยัดเข้าไปในช่องทางรักอย่างแนบแน่น ซาบซึ้ง ตรึงตรา... ฝ่ามือหนาสวมประสานกับฝ่ามือเล็กบอบบาง ตรึงไว้ตรงโขดหินข้างใบหูแดงก่ำน่ารักของเธอ
“รักเธอ... หญ้าหวาน” เขากระซิบย้ำ ๆ หอมแก้มเธอซ้ำ ๆ ด้วยความรู้สึกเดียวกับถ้อยคำที่พูดออกไป
หวันยิหวายิ้ม ยกอีกมือที่เป็นอิสระประคองใบหน้าเขาให้รับจูบของเธอแทนคำบอกรักหวานซึ้งที่เธอเองก็บอกกับเขาเสมอมาไม่เคยขาด
มือบางที่สวมแหวนเพชรเม็ดใหญ่ตรงนิ้วนาง ผสานมือกับมือหนาที่เธอรับรู้ได้ถึงชีพจรของเขาเต้นเป็นจังหวะระรัวเร็วด้วยความฟินซ่านจากเซ็กส์แสนหวาน ทำให้หวันยิหวารู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มทางจิตใจ
การเริ่มต้นของโชคชะตาระหว่างเขาและเธออาจจะไม่ใช่เรื่องถูกต้อง
แต่ความอบอุ่นรักใคร่ รวมถึงความหลงใหลในเรือนร่างของกันและกันของเธอและสามีนั้น…
คือความจริงนิรันดร์เสมอ
~จบตอนพิเศษ ~
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
