สัมพันธ์ร้าย 5 | ติดอยู่ในหัว

842 คำ

ปัง… เธอปิดประตูคอนโดมิเนียมลง ถอดรองเท้าส้นสูงสามนิ้วแล้วเดินทอดน่องไปหยิบน้ำออกมาจากตู้เย็น เทลงแก้วเปล่าแล้วกระดกดื่มจนหมด ก่อนจะเดินไปห้องนอนของตัวเอง ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งกว่าๆ เธอจัดการอาบน้ำเพื่อเตรียมเข้านอน ทั้งง่วงและเมากรึ่มในเวลาเดียวกัน หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เดินมาทิ้งตัวลงบนเตียง พออาบน้ำแล้วรู้สึกสบายตัวขึ้นมา เธอกัดปากตัวเองเบาๆ หัวใจไหววูบอัตโนมัติเมื่อเผลอนึกถึงคืนแสนเร่าร้อนกับผู้ชายคนนั้น เซอร์เวย์… ‘ทะ…ทำไมลึกจังอึก!’ ‘ลึกแบบนี้เสียวด้วยไหม’ เธอรู้สึกเสียววูบวาบตรงบริเวณท้องน้อย มือเรียวเลื่อนผ่านช่วงบนอกตัวเอง ผ่านหน้าท้องแบนราบ กระทั่งถึงกลางกายที่ไร้แพนตี้ เวลานอนเธอไม่ชอบใส่พวกชั้นใน มือเล็กลูบไล้ตรงนั้นพลางจิกเท้าไปด้วย เริ่มหอบหายใจหนัก เม้มริมฝีปากเม้มเข้าหากัน เสียงครางดังอืออึงออกมาเบาๆ ยิ่งจินตนาการถึงช่วงเวลานั้น เลือดในกายยิ่งสูบฉีดหนักขึ้น เธอสอดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้วแล้วขยับเบาๆ มันไม่เหมือนที่เขาทำแต่ก็พอแก้เข็ดได้ ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้ตื่นตัวได้ไม่ยาก อีกส่วนมาจากเขา… เพราะเขาทำให้เธอเป็นแบบนี้ โหยหา… ต้องการ… คิดถึงเรื่องในคืนนั้น… “อ่า…” เธอแตะขอบสวรรค์ด้วยตัวเอง เลื่อนมือที่เปียกแฉะออกมาดู ก่อนจะขยับริมฝีปากพูดอย่างหัวเสีย “เพราะคุณคนเดียว!” เพราะผู้ชายที่ชื่อเซอร์เวย์ เธอถึงต้องช่วยตัวเอง ไม่น่าถามประโยคนั้นกับเขาเลย ถ้าไม่รู้เรื่องคืนนั้น เธอคงไม่โหยหาเซ็กซ์แบบนี้ ••• เซอร์เวย์… “อ่า…” เขาเชิดใบหน้าขึ้นแล้วเปล่งเสียงคำรามออกมาเบาๆในลำคอ ก่อนจะก้มหน้าลงมองพื้นห้องน้ำ มือข้างหนึ่งยันผนังห้องน้ำ ส่วนมืออีกข้างกุมความเป็นชายเอาไว้หลวมๆ เมื่อครู่เขาเพิ่งช่วยตัวเอง… เขาแค่นยิ้มออกมา นานแล้วที่ไม่ได้ช่วยตัวเอง ปกติมีที่ให้ลง ตั้งแต่เจอผู้หญิงคนนั้นที่บาร์ ในหัวของเขาเต็มไปด้วยเรื่องคืนนั้น แม้ปลดปล่อยกับมอนเน่ไปแล้วแต่ก็ยังรู้สึกไม่พอใจ ยอมรับว่าขณะมีเซ็กซ์กับมอนเน่ เอาแต่จินตนาการถึงสาวน้อยในคืนนั้น เขาเดินออกมาสูบบุหรี่ที่ระเบียง ท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างมีผ้าขนหนูพันพอหมิ่นเหม่ ริมฝีปากพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างใจเย็น ก่อนจะหันไปหยิบโทรศัพท์ที่วางเอาไว้โต๊ะข้างๆมาโทรหาคนสนิท “กูมีงานให้มึงทำ” (งานอะไรครับนาย) “สืบประวัติคนๆนึงให้กู เดี๋ยวกูส่งรูปไปให้ กูขอคำตอบภายในสามวัน” (ได้ครับนาย) เขากดวางสายจากคนสนิทแล้วหันกลับมาสูบบุหรี่ต่อ ที่เหลือก็รอคำตอบจากคนสนิท เขารู้แค่ชื่อสาวน้อยคนนั้น สองปีก่อนไม่ได้เก็บเรื่องเธอมาใส่ใจ แต่ใช่ว่าจะลืมเรื่องทุกอย่างไปจนหมด การกลับมาเจอกันครั้งนี้กระตุ้นความต้องการ ‘อยากได้’ สาวน้อยคนนั้นมาเป็นของตัวเอง และอะไรที่เขาอยากได้ ไม่มีอะไรที่ไม่ได้มา หมับ “คุณเซอร์เวย์ยังไม่นอนอีกเหรอคะ” “นอนไม่หลับ” “ให้เน่นอนเป็นเพื่อนดีไหม” “ฉันเคยบอกแล้วไง” เขาเอียงหน้าไปเตือนความทรงจำมอนเน่เพียงนิด เขาไม่ชอบนอนเตียงเดียวกับคู่นอนของตัวเอง หรือพาผู้หญิงขึ้นคอนโดมิเนียมที่ใช้อาศัยอยู่จริงๆ ที่นี่เป็นคอนโดมิเนียมที่เขาซื้อไว้เวลาพาผู้หญิงมาหาความสุข มีห้องนอนมากกว่าหนึ่งห้อง สำรองเผื่อวันไหนเขาเหนื่อยไม่อยากขับรถกลับก็จะนอนที่นี่ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยนอน “เน่รู้ค่ะ เมื่อกี้แค่หยอกล้อ” มันไม่ใช่การหยอกล้อ เธอพูดความจริง “เธอไปนอนเถอะ ดึกแล้ว” “คุณเซอร์เวย์จะไม่หนีเน่กลับใช่ไหม” เซอร์เวย์หมุนตัวกลับไปหามอนเน่ มือเลื่อนขึ้นปัดปอยผมออกจากใบหน้ารูปไข่ไปทัดหูให้อย่างอ่อนโยน “รับปากแล้วว่าจะนอนที่นี่ด้วย” มอนเน่ยิ้ม “ค่ะ งั้นเน่ไปนอนก่อนนะคะ ฝันดีค่ะ… เซอร์เวย์เบือนหน้าหนีในจังหวะที่มอนเน่จะเขย่งปลายเท้าขึ้นเพื่อหอมแก้ม ทำเอามอนเน่หน้าเสียเลยทีเดียว “เน่ลืมว่าคุณเซอร์เวย์ไม่ชอบ” “ไปนอนเถอะ ฝันดี” มอนเน่หันหลังแล้วเดินกลับเข้าไปข้างในด้วยอาการน้อยใจ บางทีเธอต้องการนอกเหนือจากเรื่องบนเตียง แต่ก็ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้มากมาย แค่นี้ก็ดีเท่าไรแล้ว… เขาละสายตาจากมอนเน่แล้วหันไปสูบบุหรี่ต่อ ความจริงจะนอนแล้วแต่ในหัวดันเต็มไปด้วยเรื่องของคืนนั้นกับมิลิน ไม่เป็นอันหลับอันนอน จนได้ลุกขึ้นมาช่วยตัวเองในห้องน้ำ สักวันสาวน้อยคนนั้นต้องมาอยู่ใต้ร่างของเขาอีกครั้ง…

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more