หลายเดือนต่อมา
ครรภ์ของพรพิรุณเข้าสู่ช่วงไตรมาสสุดท้าย ร่างกายของเธอมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน ลูกน้อยเจริญเติบโตเต็มวัยจนมีอวัยวะครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว เหลือรอเพียงแค่เวลาออกมาสู่โลกภายนอกในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
วันนี้สิงหราชกลับมาจากงานเลี้ยงที่ต้องไปกับมารดาอย่างเลี่ยงไม่ได้ กว่าจะถึงเพนต์เฮาส์ก็กินเวลามาเกือบจะสี่ทุ่ม กวาดตาหาใครอีกคนที่คงจะอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของเพนต์เฮาส์แห่งนี้ ก่อนจะก้าวเดินแผ่วเบามาหยุดยืนอยู่ที่โซฟากลางห้องโถง
ดวงตาคมกริบมีแววความอ่อนโยนยามมองร่างบอบบางแม่ของลูก หญิงสาวกำลังนอนหลับตาพริ้ม ระหว่างรอเขากลับมาตรงนี้เหมือนเฉกเช่นทุกครั้งที่เขาต้องกลับดึก
ร่างสูงทรุดตัวนั่งลงบนส้นเท้า มือหนาเอื้อมไปวางบนหน้าท้องนูนเพื่อสัมผัสลูกน้อยในท้องที่ดิ้นจนเห็นรอยนูนชัดเจน
“ว่ายังไง วันนี้คงดื้อกับคุณแม่ทั้งวันเลยใช่มั้ยครับ แม่หนูถึงหลับลึกขนาดนี้” เขาว่าลูกน้อยในท้องที
