สายใย(รัก)พรพระพาย

บทที่ 1_3 คืนเดียว

ใช้เวลาไม่นานรถยนต์ของสิงหราชก็แล่นมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง ชายหนุ่มพาหญิงสาวขึ้นมาชั้นบนสุด ซึ่งเป็นห้องพักของพี่น้อง

วชิรจักรที่นานๆ ทีจะมาพัก และอีกนัยหนึ่งก็คือห้องมีไว้ใช้สำหรับทำกิจกรรมผ่อนคลายของทั้งสามหนุ่มโดยเฉพาะ

พรพิรุณมือเย็นเฉียบเมื่อมาอยู่ในห้องห้องๆ หนึ่งของโรงแรมหรูระดับห้าดาว ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้าง ในเวลานี้ได้ถอดเสื้อเชิ้ตออกจากตัวจนเผยให้เห็นแผ่นหลังเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นอย่างคนดูแลร่างกายเป็นอย่างดี

เรียวขาสวยก้าวถอยหลังช้าๆ จนชิดขอบประตูทันทีที่ได้เห็นท่อนบนของคนตรงหน้าเปลือยเปล่า เธอเกิดอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีในส่วนลึกของจิตใจกำลังบอกให้หันหลังกลับด้วยกำลังกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้าอันใกล้นี้

สิงหราชหันหลังกลับมาจ้องมองคนตัวเล็กยืนชิดประตูห้องด้วยใบหน้าราบเรียบ ดวงตาคมกริบแข็งกระด้างแฝงความอ่อนโยน ก่อนก้าวเดินเข้าไปประชิดร่างบาง

“กลัวเหรอ...”

เขาพอจะรู้มาบ้างว่าเธอยังใหม่กับวงการนี้ จึงไม่ได้มีอารมณ์ขุ่นเคืองกับท่าทีไม่ประสาของหญิงสาวที่แสดงออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ

วันนี้เขาดูใจเย็นกว่าทุกครั้งที่เป็นสาวสวยร้อนแรง อาจเป็นเพราะพี่สะใภ้ของเพื่อนได้บอกมาก่อนหน้าแล้วว่าผู้หญิงตรงหน้านี้ยังสดใหม่เลยตั้งใจส่งมาบรรณาการให้เขาก่อนเป็นคนแรก เพื่อแลกกับข้อเสนอให้เขาร่วมหุ้นเปิดร้านอาหารญี่ปุ่นด้วยกัน

สิงหราชเอื้อมแขนออกไปเกี่ยวเอวบางเข้ามาไว้ในอ้อมแขน แล้วพาเดินมานั่งที่ปลายเตียง โดยให้หญิงสาวนั่งอยู่บนตัก

“ถอดเสื้อออก”

ดวงตาคมกริบฉายแววความร้อนแรงยามจับจ้องร่างบางบนตักอย่างใจเย็นพอสมควร ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากตัวเองช้าๆ ยอมรับเลยว่าถูกตาต้องใจหญิงสาวบนตักตั้งแต่แรกพบสบตา ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ตรงกับสเป็กที่เขาชอบก็ตาม

พรพิรุณหัวใจเต้นแรงโครมคราม เธอหลับตาลงเพื่อระบายความหวาดกลัวในใจ บอกกับตัวเองว่าจะถอยหลังกลับไปไม่ได้ ถ้าคืนนี้ยังไม่ได้เงินค่าเทอมกลับไปด้วย

ดวงตาคู่สวยลืมตาขึ้นมาสบตากับดวงตาสีดำสนิทที่กำลังจ้องมาราวกับจะกินรวบเธอเข้าไปทั้งตัวแล้วต้องหลุบสายตาลงต่ำ หลบหนีดวงตาคมกริบคู่นั้นอย่างละอายแก่ใจตัวเอง

มือบางเย็นเฉียบค่อยๆ ดึงเสื้อสูทตัวใหญ่ของคนตรงหน้าที่คลุมตัวเธอออกช้าๆ แล้วจับชายเสื้อคร็อปของตัวเองไว้นิ่งไม่กล้าที่จะถอดมันออกจากตัวตามคำสั่ง

...เธอทำมันไม่ได้ หญิงสาวได้ยินเสียงตัวเองกำลังเอ่ยบอกตัวเอง ภายในใจตอนนี้สั่นไหวด้วยความไม่กล้าพอ

สิงหราชมองการกระทำของคนตรงหน้าไม่เร่งรีบ ไม่ได้เกรี้ยวกราด แต่กระนั้นอารมณ์ร้อนรุ่มที่สุมอยู่ในกายเริ่มพลุ่งพล่านขึ้นเรื่อยๆ เมื่อกลิ่นกายหอมใกล้ๆ ปลายจมูกยั่วยวนความดิบในตัวเขาตลอดเวลา

ดวงตาคมกริบหรี่มองมือบางที่นิ่งค้างไป เขาเห็นดวงตาหวานวูบไหวเล็กน้อย จึงยืดตัวขึ้นนั่งหลังตรงเต็มความสูง เอื้อมมือไปจับมือเล็กพลางสอดสายตาประสานดวงตาคู่หวานอย่างอ่อนโยนและใจเย็นจนผิดวิสัย

“ใจเย็นสาวน้อย” เขากระซิบบอกร่างบอบบาง มือบางเย็นเฉียบสั่นเทาจนรู้สึกได้

ใบหน้าหล่อคมคายโน้มลงมาประชิดดวงหน้าหวานสวย

“เดี๋ยวฉันช่วยสอนให้” น้ำเสียงทุ้มอย่างคนใจดี น้ำเสียงเอื้อนเอ่ยออกมานั่นแสดงถึงความตั้งใจ และเต็มใจที่อยากจะสอนคนอ่อนประสบการณ์เต็มเปี่ยม

หลังจากนั้นจึงค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาชิดริมฝีปากบางด้วยความไม่ไม่เร่งรีบ เขาจูบริมฝีปากบางย้ำๆ แผ่วเบาไม่รุกล้ำ ขณะที่มือหนาจับมือเล็กทั้งสองข้างมาวางไว้บนบ่ากว้างของตัวเอง แล้วชักมือกลับมาโอบกระชับรัดรอบเอวบางคอดกิ่วให้แนบชิดกับกล้ามเนื้อท้องแข็งแรง

พอเห็นว่าคนตัวเล็กโอนอ่อนให้แล้ว จึงค่อยๆ แทรกลิ้นร้อนเข้าไปไล่ลิ้มรสความหอมหวานจากริมฝีปากบาง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงโดยที่ปากยังไม่ถอนจูบ โอบอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาด้วย

เรียวขาแข็งแรงก้าวเดินช้าๆ ตรงไปทางห้องน้ำ และวางร่างบางลงบนเคาน์เตอร์หินอ่อนสีดำลายสวยอย่างเบามือที่สุด

พรพิรุณถูกคนตัวโตหลอกล่อด้วยความวาบหวามกับรสจูบเหนือชั้นกว่าจนเผลอปล่อยกายปล่อยใจไปกับเขา ดวงตากลมโตค่อยๆ ปิดสนิทลงเพื่อยอมรับสัมผัสหวานละมุน และความแปลกใหม่ของชีวิตอยู่นานเท่าไร เธอไม่อาจทราบได้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ออกซิเจนในร่างกายใกล้จะหมด จึงครางแผ่วเบาในลำคอบอกให้เขาได้รับรู้

“หื้อ...”

ดวงตาหวานกลมโตหวานฉ่ำลืมขึ้น มองสบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ค่อยๆ ถอนหน้าออกมา คนไม่เคยทำเรื่องอย่ามาว่าก่อนหน้าแดงก่ำเขินอาย

มุมปากหนายกยิ้มบางๆ ปล่อยให้หญิงสาวได้โกยอากาศเข้าจนเต็มปอด ก่อนที่เขาจะก้มลงมาจูบเธออีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้กลับเพิ่มความรุนแรงขึ้นกว่าครั้งแรกมากตามแรงอารมณ์ที่จุดติดแล้ว

คนไม่มีประสบการณ์การจูบกับใครค่อยๆ เรียนรู้ตามผู้สอนช้าๆ จนชวนให้เกิดความรัญจวนใจ ภายในท้องปั่นป่วนไปหมด

สิงหราชมองคนตัวเล็กที่ยอมจูบตอบได้อย่างน่ารัก ริมฝีปากหนาเผยยิ้มเล็กๆ ขณะที่ลิ้นเล็กเกี่ยวตวัดลิ้นร้อนงกๆ เงิ่นๆ น่าเอ็นดูอย่างละเมียดละไม มือหนาลูบไล้ผิวเนียนละเอียดตรงบริเวณเอวขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงขอบชายเสื้อคร็อปตัวเล็กที่ปิดบังเนินอกนุ่มนิ่มเบียดเสียดแผ่นอกเขาอยู่

ถอนริมฝีปากออกมาเพื่อจัดการดึงเสื้อออกจากร่างสวยระหงช้าๆ อย่างใจเย็น โดยมีอีกคนให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี

เมื่อเสื้อคร็อปตัวเล็กถูกถอดออกจนพ้นทาง ริมฝีปากร้อนก้มลงดูดเม้มแก้มนุ่มๆ แล้วลากริมฝีปากลงมาตามผิวนุ่มละเอียดตั้งแต่ปลายคางมนไล่ลงมาที่ลำคอขาว กลิ่นหอมจากกายสาวทำเอากึ่งกลางกายผงาดขึ้นตามอารมณ์

ริมฝีปากหนาจูบซับผิวขาวเนียนมาจนถึงเนินอกอวบทรงสวยเต็มไม้เต็มมือ ไม่รอช้าจึงจัดการถอดปราการชิ้นเล็กที่ห่อหุ้มความนุ่มนิ่มออกให้พ้นสายตาทันที ก่อนจะก้มหน้าลงมาครอบครองยอดอกอวบอิ่มเต็มปากเต็มคำอย่างหลงใหล มือข้างที่ว่างไม่ยอมน้อยหน้าทำหน้าที่นวดคลึงความนุ่มหยุ่นเต็มตึงสนุกมือ

สิงหราชใช้เวลาอยู่กับหน้าอกคู่สวยอยู่นานพอสมควร ถึงจะยอมตัดใจ ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำเรื่อยๆ มือหนาจับที่ขอบกระโปรงตัวน้อยเพื่อหวังจะถอดมันทิ้งเดี๋ยวนี้ด้วยความใจร้อน แต่กระนั้นก็ต้องหยุดชะงักมือไว้เสียก่อนเมื่อมือเล็กจับมือเขาเอาไว้แน่น

ดวงตาคมกริบช้อนขึ้นมองคนมีสีหน้าแดงระเรื่อเต็มไปด้วยพิษสวาทที่ได้มอมเมาเอาไว้ ดวงตาคู่หวานฉ่ำแอบแฝงไปด้วยความลังเลปรือมองมาที่เขา ศีรษะเล็กส่ายหน้าไปมาช้าๆ อย่างน่าสงสาร พอเห็นแบบนั้นก็ยืดตัวขึ้นมาจ้องดวงหน้าหวาน ถึงกระนั้นมือยังโอบรัดเอวบางไว้ไม่ห่าง

“อยากจะหยุดแค่ตรงนี้ใช่มั้ย” เขายืดตัวขึ้นแล้วโน้มตัวลงมากระซิบข้างๆ ใบหูคนตัวเล็กแผ่วเบา ถึงแม้ว่าความต้องการร่างกายบอบบางจะถึงจุดสุดขีดจนยากที่จะยอมปล่อยให้ลอยนวลในเวลานี้แล้วก็ตาม

พรพิรุณที่กำลังสองจิตสองใจอยู่ภายในใจตีกันยุ่ง ร่างกายของเธอสั่นเทาจากการถูกคนตรงหน้าเล้าโลมจนปั่นป่วนแทบทรงตัวไม่อยู่ ต้องเอนกายอิงแอบร่างหนาไว้เป็นหลัก น้ำเสียงกระเส่าและลมหายใจร้อนๆ ข้างหูทำเอาเธอรู้สึกสะท้านอยู่ในอก

ในที่สุดเธอก็เลือกที่จะส่ายหน้าปฏิเสธ ยอมทิ้งความผิดชอบชั่วดีออกจากใจ เรียวแขนเล็กโอบกอดลำคอแกร่ง ซบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างยอมจำนนต่อคนตรงหน้า

สิงหราชกระตุกยิ้มมุมปากอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า เขาหลุบสายตามองคนที่กอดร่างกายกำยำของตัวเองไว้แน่นอย่างน่ารัก ก่อนจะกลับมาสนใจกระโปรงตัวน้อยต่อ

จัดการถอดมันออกอย่างรวดเร็วและในที่สุดปราการด่านสุดท้ายที่ปิดบังส่วนอ่อนไหวของหญิงสาวก็หลุดออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน

เขาผละตัวออกมามองความขาวสว่างที่ในตอนนี้แดงก่ำไปทั้งตัวด้วยแววตาชื่นชมกับความสวยงามที่ได้พบเห็น หัวใจแกร่งเต้นไม่เป็นจังหวะ โอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง

ก้มหน้าลงกระซิบข้างๆ ใบหูเล็ก เอ่ยชมร่างงดงามในอ้อมแขนเสียงหวาน มือหนายังคงทำหน้าที่บีบนวดอกอวบไปด้วย

“คนสวย เธอสวยมาก”

“อ๊ะ!” พรพิรุณครางเมื่อรู้สึกเจ็บที่ถูกกัดลำคออย่างไม่ได้รุนแรงนัก

“มันเขี้ยว” มุมปากหนากระตุกยิ้มโปรยเสน่ห์ เสียงทุ้มหอบกระเส่า

ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกร่างสูงอุ้มพามาวางในอ่างน้ำจาคุซซีขนาดใหญ่กลางห้อง ร่างกายกำยำโถมเข้ามาทาบทับ และถูกเขาปรนเปรออย่างหนักหน่วงจนสติแทบไม่เหลือ

เธอไม่รู้เลยว่าเขาใช้เวลาในการเล้าโลมและเชยชมร่างกายของเธอในห้องน้ำนานขนาดไหน มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่แผ่นหลังบางสัมผัสกับความนุ่มของเตียงนอนแล้ว

ดวงตากลมโตคู่หวานถูกราคะครอบนำในขณะนี้หลุบตาต่ำ เธอเห็นศีรษะของคนที่ดูดเม้มหน้าอกของเธอด้วยความเสียวซ่าน ก่อนจะเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางเมื่อลิ้นร้อนๆ ลากต่ำมาเรื่อยๆ จนเสียวในช่องท้อง

มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นอย่างต้องการข่มความรู้สึก ลำคอเหือดแห้งจนต้องกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ ดวงตากลมโตหลับลงอีกครั้งเพื่อให้คนข้างบนได้ทำตามใจ

สิงหราชขยับขึ้นมาทาบทับร่างบางไว้อีกครั้ง หลังจากที่ได้ชิมความหวานละมุนจากกายสาวชวนให้หลงใหลแล้ว แม้จะแปลกใจที่เผลอทำแบบนี้กับคนใต้ร่าง เพราะโดยปกติแล้วเขาระวังตัวมาก

ดวงตาสีดำมองดวงหน้าหวานสวยอย่างหลงใหลและชื่นชม ก้มลงจูบริมฝีปากบางด้วยความหิวกระหายอีกครั้ง ก่อนจะถอนออกช้าๆ

มือหนาข้างหนึ่งเท้ากับเตียงเหนือศีรษะเล็ก ลูบผมนุ่มสลวยเล่นอย่างสนุก มืออีกข้างลูบไล้เอวบางอย่างปลอบโยน ดวงตาสีดำสนิทจ้องมองลึกซึ้งเข้าไปในดวงตาคู่หวานราวกับจะบอกความต้องการที่ก่อตัวขึ้นมาในขณะนี้ให้หญิงสาวได้รับรู้

พรพิรุณสัมผัสได้ถึงร่างกายกำยำร้อนผ่าว และความต้องการจากคนบนตัว ริมฝีปากบางแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเอง ยกมือทั้งสองข้างวางบนอกแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

“คุณจะให้เงินตามจำนวนที่หนูขอไปจริงๆ ใช่มั้ยคะ” เสียงหวานกระเส่าแผ่วเบาติดเหนื่อยหอบน้อยๆ อย่างน่าเอ็นดู

สิงหราชก้มลงมาจูบแผ่วเบาบนหน้าผากสวย “ถ้าคืนนี้เธอน่ารัก ฉันจะให้เพิ่มอีก”

พรพิรุณได้ยินแบบนั้นแล้วจึงหลับตาลงพลางพยักหน้ารับช้าๆ ยอมมอบสิ่งหวงแหนมาตลอดยี่สิบสองปีให้กับชายหนุ่มตรงหน้าที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมง เพื่อแลกกับเงินจำนวนหนึ่งที่ต้องนำมาจ่ายค่าเทอม

สิงหราชเห็นคนตัวเล็กยอมจำนนโดยง่าย จึงเอื้อมมือไปหยิบอุปกรณ์ป้องกันมาสวมใส่

คนอย่างสิงหราชไม่เคยพลาด และจะไม่มีวันพลาดให้กับผู้หญิงคนไหนแน่นอน

แม้ตอนนี้จะถูกอกถูกใจผู้หญิงใต้ร่างมากเพียงใด แต่พอผ่านคืนนี้ไปทุกอย่างจะจบเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ

เมื่อเตรียมร่างกายพร้อมรักแล้ว ชายหนุ่มจึงทำการเล้าโลมคนใต้ร่างอีกครั้ง ก่อนที่จะสอดแทรกตัวตนของตัวเองเข้าไปหาความอ่อนนุ่ม ทว่าคับแน่นอย่างไม่เบามือนัก และสิ่งที่ได้กลับมาทำเอาดวงตาคมโตวูบไหวเล็กน้อย

“หนูเจ็บค่ะ” เสียงหวานร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด

มือเล็กกำบ่ากว้างทั้งสองข้างของเขาไว้แน่นจนรับรู้ได้ว่าเล็บของเธอกำลังจิกเนื้อเขาอยู่

สิงหราชมองใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวดของคนใต้ร่างแล้วต้องหยุดตัวตนไว้ก่อน รอจนคนตัวเล็กผ่อนคลายจึงดันเข้าไปใหม่อีกครั้ง มือหนาลูบศีรษะเล็กเบาๆ เพื่อปลอบประโลมคนที่กำลังร้องไห้ออกมา

“ไม่เคยทำไมไม่บอก”

เขาเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ขณะที่กำลังหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาว ไม่คาดคิดว่าคนที่จะมาทำอาชีพนี้จะบริสุทธิ์ผุดผ่อง แม้การกระทำเธอจะไม่ประสาแต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เธอมาครอบครองเป็นคนแรก

สิงหราชมองดวงตากลมโตที่มีประกายหยาดน้ำตาจนต้องดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้อย่างปลอบประโลม ก่อนใช้ความช่ำชองที่มีมาทั้งหมดเล้าโลม ช่วยเบี่ยงเบนให้เธอหลงลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะ พร้อมกับใช้ความเป็นต่อดำเนินท่วงทำนองร้อนรักไปด้วยกันกับคนใต้ร่างด้วยความอ่อนโยนที่สุด

จนในที่สุดหญิงสาวตัวเล็กก็แตกสลายออกมาได้อย่างสวยงาม

จากนั้นคนมากประสบการณ์จึงล่อลวงคนอ่อนประสบการณ์อีกครั้ง เพื่อเริ่มบทเรียนรักบทต่อไปและอีกครั้งจนเกือบรุ่งสาง

สิงหราชทิ้งตัวลงนอนราบไปกับเตียงด้วยอาการเหนื่อยหอบ ไม่เคยรู้สึกเต็มอิ่มกับความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนได้มากเท่ากับครั้งนี้มาก่อน ใบหน้าหล่อเหลาหันมองคนตัวเล็กที่นอนคว่ำหน้าอยู่ข้างๆ เธอหลับตาพริ้มไปแล้วหลังจากความเอาแต่ใจของเขาจบลง

มุมปากหนายกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยกับความน่ารักน่าชังที่คนข้างกายมอบให้ รั้งเอาร่างบางเข้ามากอดไว้แนบอก เปลือกตาหนักอึ้ง ความเหนื่อยล้าทำให้เขาหลับตามคนตัวเล็กไปในที่สุด