ตอนที่ 12
“ขนมปังเต็มปากเลยนะยัยตัวแสบ!”
“ก็น้องหิวอย่าว่าน้อง แฮะๆ” จะใครล่ะก็ยัยยืนหนึ่งยืนแปดตัวแสบนี่ไง! “คุณลงมาตอนนี้ก็หิวเหมือนกันใช่ไหมล่ะ ถถถ ไม่ต้องห่วงหนูไม่บอกใครหรอกนะคะ”
“ฉันลงมาหายาแก้ปวดหัวต่างหากล่ะ!” ผมเท้าเอวต่อว่าพร้อมจ้องหน้ายัยเด็กนั่น นี่ขนาดด่ายังไม่สะทกสะท้านแถมยังกินขนมปังต่อไม่สนใจอะไรอีก!
“คุณไม่สบายอยู่นี่ ไหนขอดูหน่อย” ร่างบางกล่าว มือพลางเอื้อมมาแตะที่หน้าผากของผม“ตัวร้อนจี๋เลย หืม...สมน้ำหน้าห้าวอยากไป ดีนะคะที่ยังลงมาหายากินไหวอะ”
“ฉันจะเป็นจะตายมันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอสักหน่อย!” ผมกลอกตามองบนและเบือนหน้าหนีจากมือของยัยนั่น
“เดี๋ยวหนูหายาให้นะคะ อ๊ะ! อ้าปากก่อนนะคะ”ไม่ทันได้พูดอะไรเธอก็รีบยัดขนมปังใส่เข้ามาที่ปากของผม
“นี่!” ผมเอ็ดเธอเมื่อเธอยัด ขนมปังที่ตัวเองกินไม่หมดมาใส่ปากของผม
“อยู่เฉยๆ นะคะ ถ้าขนมปังชิ้นนั้นร่วงหนูจะไม่โม๊คให้นะ!” ร่างบางหันม
