ตอนที่ 19
Talk ยืนหนึ่ง
“มาเดี๋ยวฉันช่วยหา” เขากล่าวในขณะที่เรากำลังหาอยู่
“ไม่ต้องค่ะ!!!” ร่างบางตวาดใส่ทันควัน ขืนเขาเป็นคนเจอได้ฉิบหายกันหมดแน่ๆ
“ทำไม...?” เขากล่าวเสียงเรียบพร้อมมองเรานิ่งๆ
“หนูเกรงใจน่ะค่ะ เดี๋ยวหนูหาเองดีกว่า” เราแถเฉไฉไปแต่กลับไม่ได้ผล
“ไม่ต้อง ฉันจะช่วยหา ขืนเธอทำรถฉันพังก็ฉิบหายหมดสิ!” เขายังคงดื้อรั้นไม่ฟังอะไร “เธอไปหาข้างหลัง ฉันจะไปหาข้างหน้า”
“ไม่เอาค่ะ หนูอยากหาข้างหน้าคุณไปหาข้างหลังเถอะค่ะ!” ถ้ามันจะเจอในรถเปอร์เซ็นต์ที่จะเจอมากที่สุดคือเบาะหน้า เพราะเราไม่ได้ไปนั่งเบาะหลังเลย สาธุขอให้อยู่เบาะหน้า!
“ตามใจก็แล้วกัน เรื่องมากจริงๆ!” เขาส่ายหัวก่อนที่จะเดินไปหายังเบาะด้านหลัง
เราทั้งสองต่างแยกย้ายกันหา แต่ไม่ว่าเราจะหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ อืม...ถ้ามันหล่นอยู่ในซอกเบาะ ซอกรถที่เล็กๆ แคบๆ ล่ะ จะพอเป็นไปได้ไหม?
“เหมือนฉันจะเจออะไรบางอย่าง?” เขากล่าวเสีย
