"ไฟ" มือเรียวสะกิดเขาเบาๆ เมื่ออีกฝ่ายหลับไปได้สักพักแล้ว ไฟกำลังนอนหนุนตักเธออย่างที่เขาชอบ แต่อีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาเข้าเรียน ไม่รู้จะไปทันไหม แทนที่จะรีบกินรีบไป กลับเอาแต่มาขลุกอยู่กับเธอ
น้ำค้างเผลอลูบผมคนที่ทำให้เธอเกลียดเขาตลอดมา ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายนัก ทั้งที่บางมุมเขาก็มีอ่อนโยนบ้าง ทำไมเขาถึงชอบบังคับขู่เข็ญคนอื่นจัง แล้วทำไมเธอต้องมาเจอกับเขาด้วย
ร้อยพันเหตุผลที่ถาโถมเข้ามาในความคิด บางครั้งก็อยากหยิบมีดมาแทงเขาให้ตายไปเลย เธอเสียใจ สิ้นหวัง แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าถ้าหากเธอเข้าคุกใครจะคอยหาเงินส่งให้น้อง
ความเป็นพี่มันทำให้เธอได้แต่อดทน ถึงบางครั้งเธอจะรู้สึกทนไม่ไหวจนระเบิดออกมาบ้าง เพราะคนตรงหน้าที่เอาแต่ตามครอบครัวเธอไม่เลิก
พรึบ! อยู่ๆ สายตาคมก็ลืมตาขึ้นมาอย่างกับคนไม่ได้หลับจริง ไม่มีสีหน้าของคนงัวเงีย เขาจ้องใบหน้าหวานของน้ำค้างนิ่ง ทำเอาคนที่ถูกมองถึงกับชะงัก
"อะ..อะไ
