"หมายความว่าไง ริสาเป็นคนบอกให้เธอมาที่นี่เหรอเหมียว"
"ก็เหมียวเป็นคนขอเองว่าอยากจะมาหารัน สาเค้าก็ไม่ว่าอะไรนะคะ บอกว่าลองมาคุยกับรันก็ได้"
"แต่ว่า.. สาจะทำแบบนั้นทำไม"
"เหมียวสารภาพกับริสาว่าเหมียวชอบรันค่ะ เลยอยากจะขอจีบรันแบบจริงจังดู เค้าก็เลยอยากจะเปิดโอกาสให้"
"เดี๋ยวนะ.. เหมียว.. ชอบผมเหรอ? เรายังไม่เคยรู้จักกันเลยนะ"
"ใช่ค่ะ เหมียวเลยอยากมาทำความรู้จักรันให้มากขึ้นไงคะ"
ถึงตรงนี้ศรัณย์มองดูเหมียวด้วยความแปลกใจยิ่งกว่าเดิม เพราะสาวสวยเอียงคอยิ้มหวานมองเขาด้วยแววตาใสซื่อพูดบอกความในใจออกมาโดยไม่มีเขินอายยิ่งทำให้เขาเดาไม่ถูกไม่รู้ว่าเธอพูดจริงหรือล้อเล่นกันแน่ และเหมือนเหมียวก็รู้ว่าเขากำลังสับสนเลยรีบฉวยโอกาสต้อนเขาให้ดิ้นไม่หลุด
"ถึงจะยังไม่รู้จักกัน แต่เรื่องของเราคืนนั้น...... มันทำให้เหมียวนอนไม่หลับเลยค่ะ รันคงยังไม่ลืมเรื่องของเราหรอกใช่มั้ย?"
"คืนนั้นมันเป็นเรื่องผิด
