24
แขวลัยเดินเข้าในห้องนอนของลูอีสพร้อมกับอาหารเย็น พอเข้ามาในห้องก็พบว่าเจ้าของห้องนอนอยู่บนเตียง ในลักษณะนอนหันหลังให้เธอ แขวลัยเดินถือถาดอาหารไปวางลงบนโต๊ะทานอาหาร ก่อนจะเดินไปยังเตียงนอนขนาดใหญ่ เพื่อปลุกคนขี้เซาให้ตื่นมาทานข้าวเย็น
“คุณลูอีสคะ คุณลูอีส” มือเล็กเขย่าเรียกไปพร้อมกับเสียงหวานที่ขับขาน แต่ทว่าเขายังคงนอนนิ่งไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
“คุณลูอีสคะ ตื่นได้แล้วค่ะ ลุกขึ้นมาทานข้าวเย็นก่อนนะคะ” เธอยังคงพยายามเรียกเขาต่อไป
“ขึ้นมาดูแลฉันได้แล้วเหรอ ฉันนึกว่าจะเก็บเสื้อผ้าหนีตามไอ้เอดเวิดไปแล้ว” เสียงใหญ่ห้วนจัดดังขึ้น ขณะที่เปลือกตายังไม่ขยับเปิด ร่างกายยังหันหลังตะแคงให้เธอเช่นเดิม
“ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะคะ เห็นมิแชลใจง่ายขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”
น้ำเสียงน้อยใจถามออกไป เธอไม่รู้หรอกว่าเหตุใดเขาจึงพูดเช่นนี้ แต่ขอให้รู้ไว้ว่า เธอเสียใจไม่น้อยกับประโยคดังกล่าว
“ก็มันจริงนี่ ฉันขึ้นมาบน
