คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย<3>จูบแรก
3048 คำ
“วินาทีที่ปากนุ่มหยุ่นประทับที่ริมฝีปากเย็นชืดของผม หัวใจที่ไม่เคยอ่อนไหวและเต้นแรงกับใครมาก่อนกลับสั่นไหวอย่างแรง เพียงเพราะผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของผมคือเธอ คนที่พรหมลิขิตขีดเส้นให้เราได้มาเจอกัน”
เมื่อถึงรอบสุดท้ายของการแข่งขันวายุรีบเหยียบคันเร่งจนมิด ถึงแม้ว่ารถของเขาจะทิ้งห่างคู่แข่งอยู่มากก็ตาม Lamboghini สีดำที่แต่งอย่างเท่แล่นเข้าเส้นชัยไปอย่างสวยงาม เสียงกรี๊ดด้วยความยินดีดังขึ้นทั่วทั้งสนาม รวมไปถึงแก้มใสด้วยที่กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
เมื่อรถจอดสนิทวายุจัดการเปิดประตูรถลงมาท่ามกลางเสียงกรี๊ดที่ดังไม่หยุด ดวงตาคมกริบกวาดสายตามองไปรอบ ๆ สนามก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าเนียนสวยของใครบางคนที่กำลังมองมายังเขาพอดี ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ช่างน่าเอ็นดูเสียจริง ๆ
รอยยิ้มกว้างที่แสนอ่อนโยนถูกส่งไปให้แก้มใส แต่เมื่อรถของคู่แข่งขับตามหลังเข้ามาจอดวายุก็หันกลับไปคุยกับเอ็มคู่แข่งที่มาท้าดวลกับเขาวันนี้ อีกฝ่ายเปิดประตูรถลงมาด้วยรอยยิ้มของความเป็นมิตร
“พี่เก่งมาก ๆ เลยครับ ตั้งแต่แข่งรถมาผมยังไม่เจอใครที่ทิ้งห่างคู่แข่งแบบไม่เห็นฝุ่นเหมือนพี่เลย”
เอ็มเดินเข้ามาหาวายุพร้อมกับกล่าวชื่นชมนักแข่งรถรุ่นพี่ด้วยความจริงใจ วายุก้มหัวให้เล็กน้อยแทนคำขอบคุณน้ำใจนักกีฬาของนักแข่งรุ่นน้อง
“ตามสัญญาครับ” เอ็มยื่นเช็คห้าล้านบาทให้วายุพร้อมกับกุญแจรถตามสัญญาที่เขามาท้าแข่ง ถ้าหากเขาแพ้คู่แข่งจะได้ทั้งรถและเงินสดที่เขาวางเดิมพัน แต่วายุกลับหยิบแค่กุญแจรถไปอย่างเดียวทำเอาเอ็มถึงกับทำหน้างง
“พี่เอาแค่รถก็พอ ส่วนเงินเราเอาไว้ไปต่อทุนซื้อรถคันใหม่มาแข่งกับพี่ดีกว่าครับ” บอกหนุ่มรุ่นน้องที่อยู่ตรงหน้าด้วยรอยยิ้มอย่างใจดี เอ็มเผยยิ้มน้อย ๆ ออกมาให้กับความใจดีของพี่หมอวายุ
“ขอบคุณมาก ๆ นะครับพี่ แล้วก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมเอ็มครับ” เอ็มยื่นมือมาข้างหน้าก่อนที่มือใหญ่ของวายุจะยื่นไปจับมือเอ็มไว้แล้วยิ้มให้กันอย่างมีไมตรีก่อนที่จะแยกย้ายกันไป
เมื่อเดินออกมาจากสนามได้ไม่กี่ก้าวเก้าทัพก็รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำจนทนไม่ไหวเอ่ยบอกพี่สาวให้รอตัวเองตรงนี้ก่อน
“พี่แก้มรอเก้าตรงนี้ก่อนนะ เก้าไปห้องน้ำแป๊บเดียวเดี๋ยวมา ห้ามเถลไถลหรือไปเล่นซนที่อื่นเข้าใจไหม” เก้าทัพบอกพี่สาวที่กำลังเดินเล่นโทรศัพท์อยู่ แก้มใสเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์แล้วพยักหน้าตอบรับอย่างว่าง่าย
“ห้ามหายไปไหนนะ เก้ากลับมาต้องเห็นพี่แก้มยืนรอเก้าอยู่ตรงนี้นะรู้เปล่า”
เก้าทัพเดินไปได้เพียงสองก้าวก็หันมาย้ำพี่สาวอีกครั้งอย่างกลัวว่าถ้าเขากลับมาแล้วพี่สาวสุดแสบของเขาจะหายไปจากตรงนี้น่ะสิ ไม่ได้กลัวผู้ชายมาฉุดนะ เพราะพี่สาวเขาสายสตรอง สายเฟียร์ส เห็นตัวเล็กร่างบางแบบนี้ แต่กลับล้มผู้ชายร่างใหญ่มาหลายคนแล้วเก่งใช่ไหมล่ะ หึหึ
“เฮ้ย มึงหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ กูบอกให้หยุด”
เสียงร้องตะโกนสั่งให้หยุดก่อนแก้มใสจะได้ยินเสียงฝีเท้าของคนหลายคนวิ่งมาทางที่เธอกำลังยืนอยู่ กลุ่มคนเหล่านั้นพากันวิ่งมาดักหน้าผู้ชายสามคนที่กำลังจะวิ่งหนี ดูก็รู้ว่าเหมือนกำลังจะมีเรื่องกันเลย
เธอว่ามันเป็นเรื่องปกตินะที่สนามแข่งรถของพี่ชายเธอจะมีคนตีกันเพราะตีกันบ่อยจนพี่ชายเธอชินไปเสียแล้ว แต่ที่มันไม่ปกติคือไอ้พวกหน้าไม่หล่อพวกนี้ดันมายืนล้อมวงเธอเข้าไปด้วยน่ะสิ พวกเวร แล้วกูไปเกี่ยวไรด้วยวะเนี่ย
“ว่าไงจ๊ะคนสวย จะร่วมวงตีกันกับพี่ด้วยเหรอจ๊ะ” ไอซ์ถามสาวสวยเซ็กซี่หุ่นดีที่บังเอิญตกอยู่ในวงล้อมกับอริพวกเขาด้วย สวยดีนี่ นมเป็นนม ก้นเป็นก้น โคตรสวยเลยว่ะก่อนจะยิ้มให้แก้มใสอย่างถูกใจ
“ตีพ่อมึงเหรอไอ้หน้าปลาดุกชนเขื่อน” แก้มใสที่เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ตะโดนด่าไอซ์ด้วยความโมโห จนอีกฝ่ายถึงกับหัวร้อนก่อนที่ตั้งท่าจะเดินไปหาเรื่องแก้มใส ซึ่งแก้มใสก็เตรียมพร้อมตั้งการ์ดพร้อมสู้ทันที มึงมาดิแม่จะฟาดก้านคอให้สลบเลยกลัวที่ไหนล่ะ
วืด ปึก
เสียงกระป๋องเบียร์ที่ยังไม่ได้เปิดลอยมาจากมุมหนึ่งมาโดนหัวไอซ์เต็มแรงจนหัวแตกเลือดไหลลงมาเปรอะหน้านักเลงหนุ่ม ด้วยแรงที่ขว้างมาคนขว้างตั้งใจเล็งเป้าอย่างดี ระดับหมอวายุที่ยิงปืนโคตรแม่น แค่โยนกระป๋องเบียร์ไม่มีทางพลาดเป้าแน่นอน
ก่อนที่วายุจะเดินออกมาด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้านใด ๆ ทั้งสิ้น มือหนาคีบบุหรี่ขึ้นสูบอัดเอาควันพิษเข้าไปเต็มปอดก่อนแสยะยิ้มให้พวกไอซ์แล้วเดินตรงมาทางที่แก้มใสกับผู้ชายอีกสามคนโดนล้อมอยู่
“รังแกผู้หญิงแม่งหน้าตัวเมียว่ะ แถมหน้าเหี้ยอีกต่างหาก หึหึ”
วายุยังคงยืนสูบบุหรี่ข้าง ๆ พวกไอซ์ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงยียวนกวนประสาท ส่วนไอซ์มองผู้มาใหม่ด้วยความแค้นใจมันนั่นเองไอ้ผู้ชายหน้าหล่อเจ้าของ Lamborghini สีดำที่เป็นผู้ชนะในการแข่งรถของวันนี้ ใคร ๆ เขาก็ว่ามันเป็นหมอเก๋านักเหรอมึง
แก้มใสทันทีที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็ค่อย ๆ หันไปมองหาเจ้าของเสียงกวน ๆ ก่อนที่จะพบกับผู้ชายที่เธออยากเจอ คนที่เธอต้องการให้เขาอยู่ในสายตาเธอเจอเขาแล้ว แต่ แต่ แต่ ก่อนหน้านี้ทำไมเขาถึงดูแสนอ่อนโยน กลับกันตอนนี้ทำไมพี่หมอถึงดูแบดบอยจัง รอยยิ้มที่ช่างดูกวนตีนกับท่าทีที่ดูยียวนกวนประสาททำเอาใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำแล้วตอนนี้ นี่ใช่พี่หมอคนเดียวกับที่ตกใจเธอไปหรือเปล่า
ผู้ชายที่ดูอ่อนโยนและแบดบอยในคน ๆ เดียวกันทำไมถึงน่าสนใจถึงเพียงนี้นะ
งื้อ อยากกลับบ้านไปบอกพ่อขาให้มาขอได้ไหมคะ แก้มใสชอบพี่เขา
“ทำตัวสุภาพบุรุษจังนะไอ้หมอ มึงคนเดียวกับพวกกูตั้งหลายคน ใครแพ้ใครชนะก็เห็น ๆ กันอยู่ หรืออยากไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงบาลของมึง ฮ่า ฮ่า ฮ่า “
ไอซ์พูดจบก็หัวเราะเสียงดังลั่นก่อนที่พวกลูกกระจ๊อกของมันจะพากันหัวเราะตาม ส่วนแก้มใสรู้สึกหัวร้อนจนแทบทนไม่ไหว บังอาจมาว่าพี่หมอของเธอได้อย่างไรเดี๋ยวแม่ปั๊ดเลยนี่ไอ้หน้าผี
“มาดูกันไหมล่ะว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ” วายุพูดด้วยน้ำเสียงกวน ๆ แต่สายตาที่กราดมองทุกคนนั้นเย็นเยียบและแข็งกร้าวจนหลายคนรู้สึกขนลุกกับรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัววายุ
ไม่เว้นแม้กระทั่งแก้มใส ยิ่งมองผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็รู้สึกว่าเขาดูลึกลับมีเสน่ห์น่าค้นหาอย่างไรไม่รู้ สิ่งที่เธอเห็นเหมือนมีบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวของเขา ผู้ชายหน้าหล่อที่มีแต่คำว่าน่ารักเต็มไปหมดแต่แววตาเขาดูน่ากลัวจนขนลุกแฮะ
“พวกมึงลุย”
สิ้นเสียงของไอซ์วายุก็วิ่งตรงเข้ามากระชากแก้มใสให้มาหลบอยู่ข้างหลังตัวเองก่อนจะจัดการลงมือสั่งสอนพวกหมาหมู่ มึงต่างหากที่จะต้องนอนหมอบเหมือนหมาไอ้หน้าเหี้ยก่อนที่จะลงมือจัดการพวกมันโดยที่ไม่ต้องออกแรงมากเลยสักนิด ทั้ง เตะ ต่อย ถีบ ฟาดจนพวกมันสลบเหมือดไปทีละคน
“พี่หมอขาระวัง”
แก้มใสตะโกนบอกวายุเสียงดังก่อนที่วายุจะหลบไม้หน้าสามที่ไอซ์ตั้งใจจะฟาดลงมาที่หัวเขาเต็มแรงแล้วถีบเข้าที่หลังมันเต็มรัก จนไอซ์ล้มลงไปนอนกองกับพื้น แก้มใสเตะเข้าที่หน้าพวกหมาหมู่จนหน้าหัน วายุอดทึ่งไม่ได้ที่สาวน้อยหน้าสวยเซ็กซี่ตัวเล็กสเปกเขาจะแมนขนาดนี้
“คิดจะฟาดพี่หมอของกูเหรอ มึงอย่าฝันไปเลยไอ้หน้าปลาดุกชนเขื่อน” แก้มใสตะโกนด่าไอซ์ก่อนที่จะกระทืบลงไปที่หลังของอีกฝ่ายอย่างแรงอีกครั้งจนฝ่ายนั้นถึงกับจุก ส่วนวายุที่ได้ยินคำว่า พี่หมอของกู เขาถึงกับหลุดขำออกมา
เขาไปเป็นพี่หมอของเธอตั้งแต่เมื่อไรกันแม่สาวน้อย แต่แก้มใสไม่ได้จบที่ครั้งเดียวขาเรียวสวยกระทืบลงไปไม่ยั้งจนวายุต้องรีบไปโอบเอวบาง แล้วดึงออกมา กระทืบผู้ชายโดยที่ไม่ห่วงสวยเลยผู้หญิงอะไรเฟียร์สดีแฮะ เพิ่งเคยเจอ
ห้าวตีนชะมัด
“พอแล้วสาวน้อยเดี๋ยวมันได้ตายกันพอดี ไม่ห้าวนะครับคนดี”
โอบเอวแก้มใสแล้วลากออกมาจากไอ้หน้าปลาดุกชนเขื่อนที่แก้มใสด่าได้ไกลพอสมควรก่อนที่จะเอ่ยเสียงนุ่มทุ้มบอกสาวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดตัวเอง ส่วนแก้มใสชะงักไปทันทีที่ได้ยินประโยคที่ว่า ไม่ห้าวนะครับคนดี
งื้อ ใจเต้นจังเลยประโยคนี้ ทำไมมันทัชใจจังเลย
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ใครก็ได้ช่วยแก้มใสที ใจเต้นแรงไปหมดแล้วก่อนที่จะตั้งสติแล้วเอ่ยขอบคุณพี่หมอเสียงเบาทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เก็บทรงไม่อยู่แล้ว
“ขอบคุณนะคะพี่หมอที่ช่วยแก้มใสเอาไว้”
เงยหน้าขึ้นมองวายุเต็ม ๆ ตาก่อนจะยิ้มให้วายุจนตาหยี รอยยิ้มที่สดใสของแก้มใสทำเอาวายุชะงักไปเล็กน้อย สาวน้อยตรงหน้าเขายิ้มสวยชะมัดแถมมีลักยิ้มอีกด้วย หึ น่ารักดี ยิ่งมองใกล้ ๆ หัวใจที่แข็งแกร่งก็ยิ่งหวั่นไหวอย่างไม่รู้ตัว
“วันหลังถ้ามาคนเดียวก็อย่าไปห้าวใส่พวกมันล่ะ บางทีโชคอาจจะไม่ดีเหมือนวันนี้นะรู้ไหม ถ้าพี่ไม่เข้าไปช่วยเราอาจจะโดนพวกมันทำอะไรบ้างก็ไม่รู้ ผู้หญิงต่อให้สู้เก่งแค่ไหนก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้หรอกนะสาวน้อย”
วายุบอกแก้มใสเสียงนุ่มก่อนจะก้มหน้าลงมองสบตากับแก้มใส มือใหญ่ยกขึ้นมาขยี้หัวแก้มใสเบา ๆ ด้วยความเอ็นดูทำเอาหัวใจดวงน้อยของสาวน้อยแก้มใสถึงกับสั่นไหวอย่างรุนแรง จังหวะนี้ดาเมจรุนแรงมากเลยพี่จ๋า
“ถ้าอยากโชคดีตลอดไปต้องทำอย่างไรคะ” แก้มใสข่มความเขินเอาไว้แล้วเสี่ยงถามออกไปเสียงเบา ดวงตากลมโตสบเข้ากับดวงตาคมกริบอย่างต้องการค้นหาคำตอบจากวายุ ทำเอามือใหญ่ที่กำลังขยี้ผมสาวน้อยตรงหน้าอยู่ถึงกับชะงักไป
นี่จีบหรือเปล่า จีบไหมนะ
“หึ นี่เราจีบพี่เหรอครับ” วายุก้มหน้าลงไปชิดแก้มเนียนที่ตอนนี้แดงปลั่งด้วยความเขิน เมื่อวายุก้มหน้าลงมาจนชิดแก้มเธอ อีกนิดเดียว นิดเดียวเท่านั้นหน้าก็จะชนกันแล้ว หอมไหมคะอะเอียงแก้มรอ ว้ายยย!! ไม้เรียวในมือพ่อขาสั่นแน่นอนเลย
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจเจ้ากรรมก็ดันเต้นไม่หยุดสักที
“เปล่าจีบนะคะ แก้มใสแค่อยากเป็นคนที่โชคดีตลอดไป” คำตอบที่ไม่ตรงคำถามทำเอาวายุถึงกับยิ้มกว้างออกมาอย่างขำ ๆ เล่นลิ้นใช้ได้ทีเดียวนะแม่สาวน้อย ปากบอกไม่ได้จีบ แต่สายตาที่แพรวพราวยามมองเขานั่นคืออะไรกันน้า
“อืม ไม่จีบก็ไม่จีบครับ พี่คงตีความหมายผิดไปเอง แต่ถ้าอยากเป็นคนที่โชคดีตลอดไปก็ยากหน่อยนะครับ เพราะคิวคงเยอะ”
ขยิบตาให้แก้มใสอย่างทะเล้นคนสวยถึงกับอมยิ้มออกมาน้อย ๆ รู้สึกใจมันพองโตอย่างไรไม่รู้ แค่ได้คุยก็รู้สึกดีใจมากจนแทบเก็บอาการไม่อยู่ อาการแบบนี้มันคืออาการของคนที่ตกหลุมรักไหมนะ
“อะนี่ใส่ไว้เสื้อนักศึกษามันบางจนเห็นอะไรต่อมิอะไรไปหมดแล้ว” วายุถอดเสื้อยีนแบรนด์ดังของตัวเองมาสวมให้แก้มใส ที่นี่ผู้ชายเยอะไม่ปลอดภัยกับสาวน้อยตรงหน้าเขา ยิ่งสวยเซ็กซี่แบบนี้ แถมเสื้อนักศึกษายังบางขนาดนี้ล่อเสือล่อตะเข้มากแม่คุณเอ๊ย
“ไม่เป็นไรค่ะ แก้มใสเกรงใจ” สาวน้อยแก้มใสทำท่าจะถอดเสื้อยีนตัวใหญ่คืนวายุ แต่มือใหญ่กลับยื่นไปวางทาบทับบนมือเธอ เพื่อห้ามไม่ให้เธอถอด สาวน้อยรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มือพี่เขาใหญ่จังอยากจับมือใหญ่มือนี้ไว้ตลอดไปจังเลย
“แต่พี่หมอเป็นค่ะ” เสียงนุ่มบอกแก้มใส ก่อนจับมือบางเอาไว้เพื่อห้ามไม่ให้แก้มใสถอดเสื้อ ส่วนแก้มใสที่ได้ยินแบบนั้นก็อมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเล่นมุกเสี่ยวจีบผู้ชายตรงหน้าเธอทันที
“เป็นอะไร เป็นแฟนแก้มใสเหรอคะ” ยื่นหน้าเนียนสวยมาใกล้ ๆ หน้าหล่อจนวายุถึงกับชะงักนิ่งไป บทจะรุกก็รุกใส่ไม่ส่งสัญญาณเลยนะแม่สาวน้อยแก้มใส แบบนี้เขาก็แย่สิ
“แล้วให้เป็นไหมล่ะครับ หืม”
เอาละจีบมาจีบกลับไม่โกงครับ วายุเอาหน้าผากตัวเองชนหน้าผากเล็กเบา ๆ สายตาคู่คมมองสบดวงตากลมโตที่แสนเจ้าเล่ห์ของแก้มใสอย่างท้าทาย น่ารัก ทะเล้น ซุกซน เจ้าเล่ห์ นี่คือนิยามของผู้หญิงตรงหน้าเขาสินะ อ้อ ลืมไปเฟียร์สโคตร ๆ ด้วย
“คิดดูก่อนได้ไหมคะ พอดีเป็นคนน่ารักมากพ่อเลยหวง” แก้มใสตอบวายุยิ้ม ๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะยิ้มกว้างออกมาซึ่งรอยยิ้มนั้นมันสดใสมากจนทำเอาแก้มใสอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ พี่หมอเป็นผู้ชายที่ยิ้มได้สวยแถมยังอ่อนโยนมาก ๆ ด้วย แก้มใสชอบรอยยิ้มพี่หมอจัง
“ได้ทีเล่นใหญ่เลยนะเรา” วายุแซวแก้มใสก่อนที่จะเป็นฝ่ายผละออกมา สวยน่ารักแบบนี้อย่าเอาตัวเองเข้ามาอยู่ในโลกเทา ๆ ของเขาเลยสาวน้อย เขาไม่ใช่คนดี แต่ก็ไม่ใช่คนเลว จีบได้ทำกับข้าวเป็น แต่เขาไม่ใจง่ายนะบอกไว้ก่อน
“ไม่เล่นก็ได้ค่ะ แต่ก่อนไปขอจองก่อนได้ไหมคะ” พูดจบก็เขย่งเท้าขึ้นก่อนจะยื่นปากนุ่มของตัวเองไปจุ๊บปากนุ่มหยุ่นของวายุเบา ๆ จนอีกฝ่ายได้แต่อึ้งที่โดนสาวน้อยน่ารักตรงหน้าขโมยจุ๊บโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวก่อนที่แก้มใสจะลดตัวลงแล้วยิ้มกว้างให้วายุ
“ขอจองนะคะ พี่หมอเป็นจูบแรกของแก้มใสแล้ว ค่าเสียหายวันนี้เดี๋ยวแก้มใสจะตามไปคิดบัญชีทีหลัง ซึ่งพี่หมอต้องจ่ายแก้มใสด้วยหัวใจเท่านั้น ไปนะคะ บ๊ายบาย”
โบกมือลาให้วายุก่อนที่จะวิ่งออกไป เพราะสายตาเหลือบไปเห็นเก้าทัพเดินออกมาพร้อมกับแม๊กซ์ลูกน้องของพี่กายพี่ชายของเธอ แต่วิ่งไปได้แค่สามก้าวเท้าเล็กก็หยุดลงก่อนจะหันกลับมาหาวายุ เสียงเล็กตะโกนขึ้นอย่างไม่สนใจคนรอบข้างที่กำลังมองมาเลยสักนิด
“ขอบคุณนะคะสำหรับเสื้อ แก้มใสจะนอนกอดทุกคืนเลย”
ยิ้มหวานให้วายุส่งท้ายก่อนที่จะรีบวิ่งไปหาน้องชาย ส่วนคุณหมอได้แต่ส่ายหน้ายิ้ม ๆ ให้กับความแก่นเซี้ยวของเด็กสาว รอยยิ้มที่สดใสแบบนั้นเขาจะมีโอกาสได้เป็นเจ้าของหรือเปล่านะ หึหึ คิดในใจเล่น ๆ ก่อนที่จะเดินออกจากสนามแห่งนี้เพื่อเดินทางกลับไปเข้าเวรต่อ
แต่เขามีลางสังหรณ์ว่าหลังจากนี้ชีวิตของเขามันจะไม่สงบสุขอีกต่อไปเพราะสาวน้อยที่ชื่อแก้มใสแน่ ๆ
ผู้ชายที่อยู่ในโลกสีดำแบบเขาจะมีความรักได้เหรอ รักที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย เขาไม่อยากดึงใครเข้ามาในวังวนชีวิตของเขาทั้งนั้น
เพราะเขากลัว กลัวว่าสักวันหนึ่งจุดจบของผู้หญิงที่เขารักจะเหมือนกับโอก้าซังของเขาซึ่งเขาทนไม่ได้หรอกที่ผู้หญิงที่เขารักต้องพบจุดจบแบบนั้น!! ใจเขาแบกรับความเจ็บปวดเช่นนั้นไม่ไหวแล้วจริง ๆ
ได้โปรดเถอะพระเจ้าอย่าเล่นตลกขีดเส้นพรหมลิขิตให้เธอ
มารักผู้ชายแบบเขาเลย ผู้ชายที่ไม่คู่ควรกับรอยยิ้มที่สดใสของเธอเลยสักนิด
พลันหัวใจที่เคยเต้นแรงกลับอ่อนลงแล้วกระตุกวูบด้วยความเจ็บปวดในใจ เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่อยากมีความรักดี ๆ เหมือนคนอื่นเขา แต่ผู้ชายที่อันตรายแบบเขาความรักคือสิ่งต้องห้าม ถ้าพระเจ้าฟังคำอ้อนวอนจากเขาได้โปรดให้เขากับเธออย่ามาเจอกันอีกเลย
- ผู้เขียน
