หอมกลิ่นรำเพย(นิยายภาคต่อฉกาของทัพทอง)

Ep11: หน้าอ่อนเท่ากับอ่อนหัด?

(หน้าอ่อนเท่ากับอ่อนหัด?)

เสือควบม้าตัวงามมาส่งรำเพยถึงเรือนเหมือนดั่งเช่นทุกวัน บางครั้งเขาอยู่กินข้าวเย็นกับเจ้าหล่อน บางวันก็อยู่ไม่ได้เพราะต้องรีบกลับเรือนไปนั่งคัดตัวอักษรให้บิดา ซึ่งเป็นหน้าที่ประจำ วันนี้อากาศค่อนข้างเย็นสบายเสือจึงเลือกจะควบม้าย่องไปตามถนนช้าๆ เพราะอยากเที่ยวชมหมู่บ้านสามโคก

มาส่งรำเพยก็หลายวัน เขายังไม่เคยเที่ยวชมธรรมชาติของหมู่บ้านสามโคก ได้ยินบิดาเล่าว่านอกจากนายบ้านจะเป็นนายพรานมือฉมัง เก่งฉกาจชนิดทำให้คนในหมู่บ้านแห่งนี้มีกินมีใช้ไม่ลำบาก ครัวเรือนแต่ละหลังยังชอบปลูกผลหมากรากไม้ มีให้เก็บกินกันทั้งปีก็ไม่หมด

ชายหนุ่มใบหน้าขาวสะอาดสะอ้านสวมใส่เสื้อผ้าสวยหรูมีราคาแพงเกินหนุ่มหมู่บ้านสามโคก กิริยาท่าทางบ่งบอกถึงคนมีความรู้อีกทั้งยังมีฝีมือเรื่องการต่อสู้ เลยเป็นที่สะดุดตาสำหรับสาวๆที่นี่

หนึ่งในนั้นก็คงหนีไม่พ้นสายบัว ต่อให้วันพรุ่งเธอต้องเข้าพิธีผูกข้อมือกับทองก้อน หากจุดมุ่งหมายในหัวก็ต้องทำให้สำเร็จเช่นกัน

สายบัวแอบย่องมาดูลู่ทางม้าของชายหนุ่มจะวิ่งมาทางไหน หลังต้นยางป่าบริเวณนี้จะใกล้กับแนวเชิงเขาข้ามไปอีกหมู่บ้าน ค่อนข้างลับตาชาวบ้านอยู่ไม่น้อย สายบัวไม่ต้องการให้ใครมารู้เห็นกับเรื่องที่จะทำ กลัวเรื่องจะรู้ถึงหูของทองก้อนแล้วจะกระทบต่อการผูกข้อมือกับเขาจนต้องระเห็จออกจากหมู่บ้านสามโคก

ต่อให้เป้าหมายเปลี่ยน แต่สายบัวยังต้องการยึดทองก้อนไว้เป็นเสาหลักสำหรับชีวิต ส่วนเสือนั้นเธอยังไม่รู้จะสำเร็จด้วยหรือไม่

เสียงเท้าม้าดังมาไม่ไกล สายบัวหลับตากัดฟันกระโจนไปดักหน้าม้าของเสือเอาไว้

“ว้าย!...” แสร้งทำเสียงกรีดร้องอย่างตกใจ พลางทรุดร่างงามนอนกองลงบนพื้นถนนแล้วทำเป็นหลับตานิ่ง เสือซึ่งนั่งอยู่บนหลังม้ารีบดึงบังเ**ยนเปลี่ยนให้ม้าตัวงามเบี่ยงหลบไปอีกทาง เขาเองก็ตกใจไม่น้อยจึงรีบกระโจนลงไปดูหญิงสาวทันที

“เธอ...เป็นอะไรหรือเปล่า?”

เห็นว่าม้าตัวโปรดของเขาไม่ถูกเนื้อตัวของสาวเจ้า นี่คงจะตกใจถึงกับเป็นลมสินะ เสือหันรีหันขวางมองหาโคนต้นไม้ร่มรื่น ขยับนั่งคุกเข่าเข้าใกล้ร่างสลบไสลช้อนเอาร่างกลมกลึงขึ้นมาอุ้มไว้ในอ้อมแขนแล้วพามาวางไว้โคนต้นยางป่า

“เธอ...เธอ...เป็นอย่างไรบ้าง” เสือโน้มใบหน้าลงต่ำ กวาดสายตามองหาร่องรอยบาดแผล ก่อนจะถอนหายใจโล่งอก ตามตัวของเจ้าหล่อนไม่มีแม้กระทั่งร่องรอยฟกช้ำ

ชายหนุ่มควักเอาผ้าเช็ดหน้ากลิ่นหอมละมุนเช็ดไปบนใบหน้าสาวเจ้าด้วยท่าทางทะนุถนอมตามนิสัยอ่อนโยน หัวคิ้วเสือขมวดเข้าหากัน เหมือนจะเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ที่ไหนมาก่อน

สายบัวใจเต้นโครมคราม ผู้ชายอะไรกลิ่นตัวหอมราวกับสตรี

ไหนจะท่าทางอ่อนโยนนี้อีก สายบัวไม่เคยเจอ

“เธอ...” เสือเรียกซ้ำอีกหลายครั้ง สายบัวที่กำลังเคลิบเคลิ้มทั้งกลิ่นหอมทั้งความอ่อนโยนจากเขา เธอจึงลืมขยับตัวฟื้น พอถูกเขย่าลำแขนสายบัวจึงสะดุ้ง แกล้งทำเป็นกะพริบตาแล้วแสร้งทำท่าตกใจ

“อะ!...อูย...เจ็บ...” มือคลำลงแถวสะโพก บิดสีหน้าให้ดูว่าเธอกำลังเจ็บปวด เสือมองตามมือน้อยที่คลำแถวสะโพกเขาก็นึกเป็นห่วง

“เธอเจ็บสะโพกหรือ?...”

คำพูดคำจาอ่อนหวาน ฟังดูระรื่นชื่นใจเป็นนักหนา ทำเอาสายบัวชักเกิดความรู้สึกเขินอาย เกิดความมุ่งมั่นจะเอาผู้ชายคนนี้มาเป็นผัวเพิ่มมาอีกเท่าทวีคูณ

ให้ตายตั้งแต่เกิดมาเป็นสาวเต็มตัว สายบัวไม่เคยเจอชายหนุ่มคนไหนมีคำพูดอีกทั้งอิริยาบถนุ่มนวลอ่อนหวานเช่นนี้มาก่อน ผิดกับท่าทางภายนอกเขาดูแข็งแกร่ง และแข็งแรง

“จ้ะ...เจ็บตรงนี้เหลือเกิน...” สายบัวขยับเคลื่อนตัวขึ้นนั่ง สีหน้ายังดูเจ็บปวดไม่น้อยทั้งที่จริงสายบัวไม่เป็นอะไรสักนิด รอยขีดข่วนก็ไม่ปรากฏด้วยซ้ำ ก่อนจะทำทีเป็นเซล้มเข้าหาอกหนั่นแน่นของชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม พลันหัวใจก็ผุดความรู้สึกอิจฉารำเพยขึ้นมาครามครัน

ดูสิ...มีแต่ผู้ชายดีๆแวดล้อมมันทั้งนั้น ผิดกับตัวเธอ มีแต่พวกสันดานหยาบกับพวกกิเลสตัณหาราคะขึ้นสมอง

แต่ว่าพรุ่งนี้เธอจะได้พี่ทองก้อนผู้ชายที่มันรักมากที่สุดมาเป็นผัว

ทว่าสำหรับวันนี้เธอจะเอาตาหนุ่มหน้ามนคนนี้มาเป็นผัวก่อนก็แล้วกัน

สายบัวร้องโอดโอย ซุกใบหน้าเข้าชิดอกแกร่ง เสือทำสีหน้าไม่ถูกจะผลักไสก็ดูไม่เหมาะสม เขาทำเจ้าหล่อนเจ็บตัวเลยต้องรับผิดชอบ ฝ่ามือใหญ่จึงยกขึ้นลูบแผ่นหลังปลุกปลอบใจ

“เจ็บมากเลยหรือ...”

“จ้ะ...เจ็บมากๆ ไม่รู้ว่าสะโพกจะหักด้วยหรือเปล่า ลองคลำดูสิจ๊ะ”

สายบัวไม่พูดเปล่าเจ้าหล่อนกลับคว้ามือใหญ่ของเสือวางแหมะลงบนสะโพกตัวเอง กดน้ำหนักให้มือเขาคลึงเบาๆ เสือสะดุ้งโหยงรีบชักมือออก สายบัวแอบยิ้มมุมปาก ไม่ใช่แค่ใบหน้าอ่อนนิสัยยังดูอ่อนด้วยกระมัง

สาวผู้ช่ำชองเงยใบหน้าสวยเผยอริมฝีปากอิ่มอย่างเย้ายวน

เสือสะดุดใจจนเผลอมองตาปรอย ความด้อยประสบการณ์เพราะไม่เคยหมกมุ่นกับทำนองนี้พาทำเอาหัวใจหนุ่มฉกรรจ์อ่อนหัดเต้นระรัว เขากลืนน้ำลายมือที่เมื่อสักครู่ชักออกยกกลับมาวางไว้ตรงสะโพกงอนงาม

“เจ็บตรงนี้หรือ?...ฉันจะช่วยดูให้”

“ขอบใจมากจ้ะ...”

สายบัวบิดสะโพกขึ้นโดยมือหนึ่งถลกผ้านุ่งขึ้นมาค้างไว้ตรงเอวคอด เปิดเปลือยผิวขาวราวน้ำนม เสือชะงักมองตาค้าง ให้ท่าให้กันหรอกหรือ? คงไม่ได้เจ็บจริงกระมัง เขาด้อยประสบการณ์ทว่าก็ใช่จะไม่เคยขึ้นครูมาก่อนสักหน่อย มีบ้างที่พ่อไล่ให้เขาลองไปเที่ยวบ้านสามดอกแต่เขาไม่นึกถวิลหา จึงนานๆไปที

เขากลืนน้ำลาย มือใหญ่สั่นเทาค่อยๆขยับเคล้นคลึงผิวเนื้อปราศจากอาภรณ์ ดวงตาคมกล้าเหลือบมองใบหน้าหวานหยดของสาวที่เขารู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา เจ้าหล่อนส่งสายตาเชื่อมเชื้อเชิญให้เขาทำได้มากกว่าแค่บีบคลำ

“ตรงนี้ก็เจ็บ พี่ช่วยดูให้ฉันทีสิจ๊ะ...”

เหยื่อติดกับดักง่ายดาย สายบัวจึงยิ่งได้ใจ เธอนอนหงายแอ่นนมโตๆผ่านเนื้อผ้า พร้อมกับร่นผ้านุ่งขึ้นมาจนพ้นเอวคอดกิ่ว โหนกเนินอวบอูมมีขนเส้นหยิกขึ้นปกคลุมบางเบาประจักษ์ต่อสายตาของเสือน้อย เลือดลมชายในกายแล่นพลุกพล่าน เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นเต็มวงหน้าสะอาดสะอ้าน

“ลองจับดูสิจ๊ะ...”

พูดเชื้อเชิญโดยปลายนิ้วส่งลงแหวกกลีบชบาออกกว้าง ลาวาสีขาวขุ่นไหลซึมปริ่มรูเล็ก เสือปาดเหงื่อทิ้ง ดวงตาคมกริบหวั่นไหวกับภาพตรงหน้า เจ้าตัวกำลังคิดใคร่ครวญถึงความเหมาะสม ผู้หญิงผู้นี้เป็นใครมาจากไหนเขายังไม่รู้ หากก็คิดได้ว่าคงไม่ใช่ผู้หญิงดิบดีเหมือนกับรำเพย

ถ้าจะลองเออออตามเจ้าหล่อนคงไม่เกิดปัญหาใดกระมัง

“หรือพี่อยากลองชิมดูก็ได้ ฉันไม่ใช่คนหวงของ”

ใบหน้าขาวแดงก่ำ สายตาปะทะเข้ากับรูสวาทของสาวเจ้า แบะอ้าให้ดูกันโต้งๆเช่นนี้ใครมันจะอดใจได้ไหว เสือขยับขึ้นคร่อมร่างอรชร ช้อนมือใต้ข้อพับทั้งสองโยกโย้เรียวขาเพรียวโน้มไปด้านหน้า ให้กึ่งกลางร่างสาวนูนเด่น

ใบหน้าหล่อขาวสะอาดโน้มต่ำเข้าหาสิ่งยวนใจ ปลายจมูกสูดกลิ่นคาวหวาน กึ่งกลางลำตัวเสือน้อยในขณะนี้ตรึงแน่นจนเกินควบคุมไหว

ดุ้นเนื้อขนาดไม่ใช่น้อยดันเนื้อผ้าออกมาประจานความต้องการ ปลายลิ้นยาวปาดเข้าหาเนินเนื้อนุ่มนิ่มกัดกินตะกละตะกลาม สายบัวดิ้นเร่าๆ ร่างงามบิดส่ายเจียนบ้า

“โอ้ว! ซีด...”

แผล็บ แผล็บ แผล็บ

เสือเลียเนื้อหวานดูดกินน้ำขาวขุ่นอย่างไม่นึกรังเกียจ เส้นผมดกหนาจัดไว้ได้ทรงสวยยุ่งเหยิงด้วยน้ำมือสาวงาม สายบัวเสียดเสียวรัญจวนจนต้องระบายออกโดยการทึ่งผมของชายหนุ่ม

“ไม่ไหว...ฉันจะแตกแล้ว...”

เสือเร่งระรัวปลายลิ้นอย่างไม่คิดระวัง น้ำลายชุ่มผสมน้ำกาม ส่งทะยานเข้านอกออกในภายในร่องสวาท ขยี้ติ่งเสียวไปพร้อมกับฟัดพลูเนื้ออวบอิ่ม หนักเข้าก็ยัดปลายนิ้วยาวทะลวงเข้ารูเล็กแคบ คว้านเอาน้ำหวานชโลมลดกลีบชบา แล้วก็จัดการละเลงดูดเลีย

สายบัวดวงตาเลื่อนลอย ลีลาท่าทางเขาดุดัน ไม่เห็นอ่อนเหมือนกับหน้าตาเลยสักนิดเดียว เธอคงจะคิดผิดไม่รู้ตอนนี้ใครทำให้หลงใครกันแน่...

เสือเลียจนน้ำแห้งแล้วปล่อยให้ร่างงามนอนแผ่หลา หายใจหอบถี่

เขายกตัวขึ้นสูงจัดการกับเสื้อผ้าบนร่างกายกำยำจนล่อนจ้อน พลิกร่างขาวโพรนให้นอนคว่ำ ดึงสะโพกขึ้นสูง ตัวเองตามประกบก้นด้านหลัง ดุ้นเนื้อแข็งขนัดเตรียมพร้อมในมือหยาบใหญ่สอดเสือกหายลับเข้าโพรงนุ่ม

“อ๊า...แน่นหนึบดีจัง...” เสือครางเสียงกระเส่า เจ้าหล่อนผู้นี้ให้รสชาติไม่ต่างจากสาวบ้านสามดอก

“นั่นอาจเป็นของพี่ใหญ่โต ถึงได้คับร่องของฉัน” สายบัวเอี้ยวหน้ามาตอนเสียงสั่น ผิวกายร้อนฉ่ากลายเป็นสีแดงระเรื่อ ปากอิ่มของเธอจึงถูกดึงขึ้นไปประกบจูบเร่าร้อน นมสองเต้าก็ถูกคว้าเข้าไปขยำ

สะโพกแกร่งแนบสนิทก้นงามขับเคลื่อนหนักหน่วง สายบัวร้องบอกว่าเสียวๆ อารมณ์รัญจวนแทบเจียนจะขาดใจ

ใบหน้าเสือบิดเบ้ กระทุ้งลำดุ้นระรัว สองกลีบแบะอ้าน้ำเมือกไหลทะลักทลาย

ปรัก ปรัก ปรัก

ร่างงามของสายบัวโยกโยนไปตามแรงกระเด้า ไม่ถึงกับป่าเถื่อนแต่ทว่าก็จัดว่ารุนแรงดุดันไม่เบา นานเหมือนกันที่เสือไม่ได้ปลดปล่อยอารมณ์กำหนัดเช่นนี้ เพราะว่าไม่ใช่คนหมกมุ่นในกามราคะเสือจึงไม่เดือดร้อน ยิ่งมาได้เจอสาวงามที่ถูกตาต้องใจ ในสายตาของเสือจึงมีเพียงรำเพย

วันนี้พอได้ปลดปล่อย ชายหนุ่มเลยปล่อยอารมณ์จนสุดโต่ง จับสาวเจ้ากระแทกกระทั้น พลิกหน้าพลิกหลังด้วยท่วงท่าโลดโผน ลืมคิดไปว่าอาจจะมีใครผ่านมาเห็นเข้า ต่อให้บริเวณนี้เร้นสายตาชาวบ้านอยู่มากก็ตาม

มิ่งแก้วแบกกระบุงผักเดินผ่านมาเห็นเจ้าม้าตัวสวย เขาเคยเห็นม้าตัวนี้ที่บ้านของรำเพย จนจำได้ว่าใครเป็นเจ้าของ

“แล้วไอ้เสือหน้าขาวมันหายไปไหน ไยถึงได้กล้าปล่อยให้ม้าตัวเองเดินเตร็ดเตร่แทะเล็มหญ้าอยู่เพียงลำพัง”

ไอ้มิ่งแก้วนิ่วหน้า พยายามสอดส่ายตามองหาเจ้าของ บัดนั้นเองหูตาว่องไวราวกับลิงจึงได้ยินเสียงชายหญิงร้องประสานกันอย่าโหยหวนชวนทำให้ขนลุก มิ่งแก้วเองก็ตกใจ รีบย่องกริบไปยังทิศทางของเสียงนั่น

พลันสายตาคมกริบก็เบิกโพลง จับจ้องไปยังสองร่างที่ทำท่าจะโจนทะยานเข้าห้ำหั่นกันอีกครั้ง

ฉิบหาย! ไอ้มิ่งยกมือตบอก คิดถึงเพื่อนรักอย่างทองก้อนขึ้นมาในบัดดล เลยไม่รู้จะนึกเวทนาสงสารใครก่อนดี ระหว่างเพื่อนรักอย่างทองก้อน กับน้องสาวคนสนิทอย่างรำเพย ผู้หญิงที่มันยังคงยืนยันจะผูกข้อมือด้วยเที่ยวนอนกับชายอื่นไปทั่ว ส่วนไอ้หน้าขาวนั่น ได้ยินว่ามันมารักมาชอบกับรำเพยอยู่มิใช่หรือ

แล้วนั่นกระไร ขนาดพรุ่งนี้จะถึงวันเข้าพิธีผูกข้อมือกับไอ้ทองก้อนแล้วแท้ๆ เหตุใดคนรักของเพื่อนเกลอถึงได้ทำตัวหยำฉ่าไม่ต่างจากสาวบ้านสามดอก...

---------------------------