หอมกลิ่นรำเพย(นิยายภาคต่อฉกาของทัพทอง)

Ep16:ทางเลือก

(ทางเลือก)

“เอาอีกไหม เอาแรงๆกว่านี้อีกไหมจ๊ะคนดี...”

เสียงถามจากนายบ้านทัพทองฟังดูหื่นกระหายยิ่งนัก เจ้าตัวถามเพราะต้องการเอาอกเอาใจเมียรัก ตอนนี้ฉกาท้องแก่ใกล้คลอดลูกคนแรกเต็มที หากถึงกระนั้นเมียสาวคนงามของเขาก็ยังอยากให้ทำเรื่องอย่างว่าไม่เคยเว้นวัน

ยิ่งถึงวันใกล้คลอดเมียสาวของเขาดูเหมือนจะยิ่งร้อนแรงขึ้น ลดเพียงแค่จังหวะให้ทำช้าลง เพราะยังไงก็ต้องระวังเจ้าตัวน้อยในท้อง ส่วนเรื่องลีลารักยังคงเด็ดดวงเช่นเดิม ทุกวันนี้เขาเลยแทบไม่ออกจากเรือนไปไหนนานๆ อยากจะอยู่กับลูกและเมียทั้งวัน

ผิวพรรณเปล่งปลั่งขาวนวลเนียนกับหน้าอกที่ดูใหญ่โตขึ้น เขาใช้ปากดูดอย่างไรตอนนี้ก็แทบอมไม่มิด ยิ่งดูดยิ่งออกรสหวานติดลิ้น ฉกาเลยแทบไม่ได้สวมเสื้อยามอยู่ตามลำพัง เพราะว่าต้องเปิดนมไว้ให้ผัวคอยดูดแก้กระหาย

หากวันนี้ต้องเร่งมือเอาเมียสักหน่อย เขากับฉกาจะต้องเดินทางไปร่วมพิธีผูกข้อมือไอ้น้องชายตัวแสบ ถึงจะคนละเลือดเนื้อเชื้อไข เขาก็รักไอ้ทองก้อนไม่ต่างจากน้องชายสายเลือดเดียวกัน ไม่แน่ว่าในอนาคตต่อไปเขาอาจจะมอบตำแหน่งนายบ้านให้กับทองก้อน

ตอนได้ยินว่ามันคิดจะผูกข้อมือสาว เขารู้สึกดีใจอยู่หรอก จะได้เห็นไอ้ทองก้อนเป็นฝั่งเป็นฝา หากด้วยตัวเองนั้นอาบน้ำร้อนมาก่อน มองสีหน้ามันปราดเดียวก็พอจะรู้ ไอ้ทองก้อนหาได้มีความสุขอย่างแท้จริง

ทว่าลึกๆก็นึกสมน้ำหน้า หัวใจเป็นของมันเองแท้ๆ รักใครตัวมันยังไม่รู้เลย รำเพยมันก็ออกจะดีแสนดี รักมั่นเพียงมันคนเดียวมาตลอด เสือกดันจะไปเลือกผู้หญิงที่เห็นหน้ากันเพียงไม่นาน

นายบ้านทองทัพยิ่งรู้กระจ่างมากกว่านั้น แม่สายบัวดอกงามที่ดูนิ่มนวลอ่อนช้อยหาใช่เป็นดั่งที่เจ้าตัวแสดงออก เนื่องจากมีอยู่หนหนึ่งเขาถูกเจ้าหล่อนจู่โจมเกือบจะเสียท่า ดีที่ใจเขาแข็งพอเลยรอดพ้นเงื้อมมือเจ้าหล่อนมาได้หวุดหวิด เขาเองทำได้เพียงแต่ปิดปากเงียบ เพราะว่าอยากให้ไอ้ทองก้อนมันเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงที่มันอยากจะผูกข้อมือด้วยกับตาตัวเองมากกว่า

“อีกนิดสิจ๊ะนายพรานจ๋า น้ำฉกาใกล้จะแตกอีกครั้งแล้วล่ะจ้ะ” ฉกาส่งเสียงหวานเร่งเร้า นอนตะแคงข้างให้ผัวกระทุ้งดุ้นเอ็นเข้ามา โพรงเนื้อเธอคันยิบยับ ถึงจะถูกผัวช่วยเกาให้ทุกวันก็ไม่เพียงพอ

ก้นสีทองแดงจึงกระดกโด่ง สองมือคอยประคองสะโพกผายให้ได้รับแรงกระแทกในท่วงทำนองเบาบางที่สุด ดุ้นเนื้อสอดส่ายสะบัดในโพรงเนื้อนุ่ม เน้นช่วงลีลามากกว่าจะทำรุนแรง กลีบสาวอาบไปด้วยน้ำเชื้อ เม็ดกระสันเต้นระริกกระสับกระส่าย ดีดดิ้นด้วยแรงพิศวาส

“อ๊า...อะ...อะ...อะ...ซีด....อูย”

ฉกาหลับตาพริ้มรับความสุขจากผัว ร่างกายเบาโหวงตอนได้ปลดปล่อยอารมณ์ให้ถึงแดนสวรรค์ ลาวารักไหลทะลักล้นเยิ้มจนถึงร่องก้น นายบ้านสามโคกโก่งก้นสีทองแดงกระตุกยิกๆฉีดน้ำใส่ร่องเมีย

ปลายจมูกโด่งลากไล้ผิวเนื้อหอมละมุน กดกลีบปากงับส่วนเนื้ออ่อน วาดฝ่ามือบีบนวดนมเต้าใหญ่จนจะงอยปล่อยน้ำนมขาวข้นเปื้อนมือ

“อ๊า...สบายตัวขึ้นบ้างไหมจ๊ะเมีย...”

ในโพรงสาวอุ่นวาบ ยังคงตอดรัดลำดุ้นถี่ๆ นายบ้านชักลำดุ้นออกมาจากรูเล็กวางพลาดมันไว้ใกล้กับกลีบชบา เผื่อเมียยังไม่หายอยากจะได้มุดเข้าไปในรูได้ทัน

ฉกาพยักหน้าอ่อนแรงเอียงใบหน้าสวยเผยอปากให้ผัวจูบหนักๆ เป็นการส่งท้าย

อืม...ชื่นใจของผัวเหลือเกิน...

“ฉการักนายพรานเหลือเกินจ้ะ...” เธอบอกเขาพร้อมซุกใบหน้าน้อยๆเข้าหาอกแกร่ง นึกถึงความโชคดีของตัวเองที่ชายคนนี้เลือกจะผูกข้อมือรับเธอเป็นแม่ศรีเรือน ทั้งที่ก่อนหน้าตัวเขาเองนั้นมีหญิงสาวมากมายรายล้อม เธอเองตอนนั้นก็เป็นเพียงแค่เด็กซื่อไม่รู้ประสีประสา ได้รับความช่วยเหลือจากเขาไม่ต้องถูกน้าอุไรจับขายให้บ้านสามดอก หัวใจทั้งดวงเลยหมายจะมอบให้เขาแต่เพียงผู้เดียว

“พี่ก็รักเอ็งกับลูกยิ่งกว่าชีวิต เอ็งรู้ใช่ไหม?”

-------------------------

สายบัวแต่งตัวจนสวยพริ้งก็ออกเดินมานั่งหน้าแฉล้มพับเพียบเรียบร้อยข้างๆกับทองก้อน วันนี้ชายหนุ่มเองก็แต่งตัวซะหล่อเหลาต่างจากทุกวัน บนตั้งไม้มีนายบ้านทัพทองกับเมียสาวคนงาม นั่งเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ส่วนด้านข้างถัดห่างไปตามมุมต่างๆ ก็เป็นบรรดาเพื่อนพ้องของทองก้อนซึ่งสายบัวรู้จักดีทุกคน

ไอ้ดงมากับส้มแป้นอดีตคู่รักคู่แค้นของฉกา รายนั้นเอาแต่ปรายตามองมาทางนายบ้านทัพทองด้วยสายตาหยาดเยิ้ม จนฉกาต้องคอยหยิกเนื้อผัวห้ามไม่ให้สนใจ ทัพทองเลยต้องคอยโอบร่างอวบสมบูรณ์ของคุณแม่ใกล้คลอดเอาไว้อย่างเอาใจ

ส่วนมิ่งแก้วนั่งอยู่ด้านล่างกับไอ้ฤทธิ์ ด้วยไม่อาจทนฝืนมองเขาบนหัวเพื่อนเกลือได้สนิทใจ

“ใกล้จะได้เวลาแล้วนะไอ้ทองก้อน...” นายบ้านเอ่ยเสียงกังวาน หันไปรับม้วนสายสิญจน์มาพนมไว้ในมือ ทำปากขมุบขมิบร่ายคาถา

ทองก้อนเอาแต่นั่งก้มหน้างุดไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองว่าที่เมีย สายบัวกำลังมีความสุขเจ้าหล่อนจึงไม่ทันสังเกตอาการผิดปกติของชายหนุ่ม

‘ฉันไม่คิดจะรักผู้ชายอย่างพี่อีกแล้วล่ะจ้ะ…’ ไม่คิดจะรักแต่ใจมันก็ยังรักเขาไม่เคยเสื่อมคลายลงแม้แต่น้อย เป็นประโยคที่รำเพยทำได้เพียงแค่คิดในใจแต่เธอจะไม่พูดมันออกมาเด็ดขาด เขากำลังจะเข้าพิธีผูกข้อมือรับผู้หญิงอื่นเป็นเมียอีกไม่กี่นาทีนี้แท้ๆ ไยจะมาถามหาความรักจากเธอ ทีก่อนหน้านั้นเป็นเขาเองมิใช่หรือ เอาแต่ยืนยันคำเดิม

พี่ไม่เคยรักเอ็งสักนิด แล้วก็ไม่คิดจะรักด้วย...

ทองก้อนส่งสายตาตัดพ้อก่อนจะเดินคอตกกลับมายังเรือนของตัวเอง

วาสนาระหว่างเขากับรำเพยคงหมดกันแค่นี้สินะ...

ต่อจากนั้นอารมณ์ของทองก้อนก็ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น หัวใจเขาราวกับถูกกระชากจับเขวี้ยงลงพื้นก่อนจะถูกฝ่าเท้าที่มองไม่เห็นกระทืบซ้ำย้ำๆจนมันแหลกลาญ

แต่แล้วจู่ๆเสียงเอ็ดตะโรด้านล่างเรือนกลับดังขึ้นมาจนถึงด้านบน

มิ่งแก้ววิ่งโครมครามหน้าตาไม่สู้ดีขึ้นมาบนเรือน พอรู้ตัวอาจจะทำให้พิธีมงคลสะดุด เขาจึงเปลี่ยนเป็นเดินสงบมากระซิบข้างหูนายบ้านเพราะกลัวตัวเองจะเข้ามาทำลายพิธีมงคลของเพื่อนเกลอ

ทองก้อนขมวดคิ้ว เงยหน้ามองเพื่อนรัก ก่อนรีบลุกพรวดสาวเท้าเร็วๆมาชะโงกหน้ามองตรงไปยังลานหน้าเรือน ทองก้อนชะงักกับหอผ้าสีขาวคล้ายกับมีร่างคนนอนอยู่ในนั้น ใกล้กับห่อผ้าคือนายทอง กำลังนั่งเช็ดน้ำตาปรอยๆ โดยรายล้อมไปด้วยชาวบ้าน ทำท่าทางแค้นเคืองกับเรื่องอะไรสักอย่าง

“เอ็งกลับเข้าไปทำพิธีผูกข้อมือต่อเถอะ สายบัวมันรออยู่ ส่วนทางนี้ ประเดี๋ยวข้ากับไอ้ฤทธิ์จะจัดการเอง...” มิ่งแก้วเดินมาตบบ่าเกลอรัก สีหน้าเครียดขรึม ทองก้อนเม้มปากหันหน้าไปหานายบ้านทัพทอง รายนั้นนั่งตัวสั่นสีหน้าถมึงทึงน่ากลัว โดยมีเมียสาวคนงามยกมือลูบแผ่นอกกว้าง

“ใครอยู่ในห่อผ้า...” ทองก้อนถาม แน่ใจว่าในนั้นต้องเป็นคน แววตากร้าวกระด้างขึ้นเพราะพอจะรู้ว่าเป็นผู้ใด

มิ่งแก้วกลืนน้ำลายเหนียวหนืด มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันจนแลเห็นเส้นเลือดปูดโปน

“อุ่นเรือน!...” เด็กสาวที่พวกเขารู้จักมันดี เห็นมันวิ่งแก้ผ้าวิ่งตามหลังนายทองมาตั้งแต่เล็กๆ ชอบมาอ้อนขอขนมยามพวกตนตอนขากลับจากการขายเนื้อสัตว์จากหมู่บ้านมะแว้ง

นายหอมแบกร่างอุ่นเรือนมาถึงที่นี่แสดงว่าเจ้าตัวไม่ได้ตายโดย

ธรรมชาติ หากมีคนทำให้อุ่นเรือนตาย

“ไอ้สัตว์เดรัจฉานตัวไหนทำนังอุ่นเรือนมันตาย!...”

น้ำเสียงของทองก้อนแข็งกร้าว โหนกแก้มเกร็งขนัดขึ้นเป็นสันนูน มือใหญ่ทั้งสองข้างกำขอบระเบียงไว้แน่นจนแทบหัก สีหน้าพร้อมแววตาเปลี่ยนเป็นคนละคน ดูน่าหวั่นกลัว สายบัวที่กำลังเดินมาตามให้ชายคนรักกลับไปนั่งทำพิธีต่อให้เสร็จ รีบหมุนตัวกลับมานั่งยังที่เก่า ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ

เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย? จะมีผลต่องานผูกข้อมือของตัวเองหรือไม่? สายบัวหวั่นใจ แต่ยังคงเก็บอาการไว้ด้วยท่าทางนุ่มนวล

มิ่งแก้วกัดฟันกรอดแววตาฉุนเฉียวก่อนจะเอ่ยถึงไอ้ชาติชั่ว

“ไอ้เหี้ยตัวเดิมนั่นแหละ คนที่เคยบุกมาปลุกปล้ำรำเพย ลูกชายของไอ้เศรษฐีปาน...ไอ้ผีพนัน บ้ากามตัณหา”

ทองก้อนนึกหน้าไอ้สารเลวนั้นออก สันกรามเขาเกร็งขึ้นทันตา นี่มันยังไม่สำนึกคิดกลับตัวกลับใจ ยังกล้าถือดีถึงขั้นฉุดคร่าคนของบ้านสามโคกไปกระทำย่ำยีจนถึงแก่ความตาย เห็นทีว่างานนี้มันคงไม่ได้ตายดี เพราะว่าโทษฐานของมันมีเพียงอย่างเดียวนั่นก็คือชีวิตแลกด้วยชีวิต

ซึ่งก็ไม่รู้ว่าครานี้ศพของมันจะเหลือไว้ให้ฝูงสัตว์ป่าพอกินหรือไม่?

เพราะไม่เพียงแต่เขาหรอกกำลังเดือดดาล นายบ้านสามโคกเองโมโหเดือดจนถึงกับควันออกหู ฉกาก็ห้ามไม่อยู่...

“ไอ้มิ่งเอ็งไปเตรียมคนไว้สักสองสามคนพอ งานนี้กูจะเป็นคนไปจัดการกระชากหัวมันมากราบตีนนังอุ่นเรือนด้วยตัวกูเอง ส่วนเอ็งไอ้ทองก้อน อยู่ทำพิธีให้เสร็จ ไม่ต้องมาเสือกกับเรื่องนี้” ความที่ใจหนึ่งก็เป็นห่วงหมายจะให้น้องชายที่ตัวเองรักเป็นฝั่งเป็นฝา นายบ้านเลยไม่อยากให้พิธีวันนี้มีอันต้องมายกเลิก เลยต้องสั่งให้ทองก้อนจัดการเรื่องตรงนี้ให้เสร็จเรียบร้อย

และคำสั่งของเขาถือเป็นคำสั่งเด็ดขาดที่ทุกคนต้องเชื่อฟัง หากทองก้อนกลับไม่ฟัง เขาชายตามองสายบัวเห็นสีหน้าเจ้าหล่อนซีดเผือดก็พอจะนึกอะไรขึ้นมาได้...

-----------------------------------------------