[Bad Mafia] 2
1164 คำ
เคร้ง!
"ขอโทษค่ะ"
ฉันเผลอทำแก้วกระทบโต๊ะอย่างแรงจนเกือบแตก ทำให้ฉันต้องรีบขอโทษลูกค้าทันที
"ไม่เป็นไรครับ :-) "
"ขอโทษแทนเด็กคนนี้ด้วยนะคะ พอดีว่าเป็นเด็กใหม่น่ะค่ะ" ผู้ชายที่นั่งตรงหน้าพยักหน้าให้กับเราอย่างเข้าใจก่อนจะจ้องมองหน้าฉันอยู่อย่างนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะที่นั่งโต๊ะนี้จะเป็นพวกดารากันทั้งกลุ่มรวมถึงร่างบางตรงหน้าด้วย
ฉันเผลอมองร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ ผู้ชายคนนั้นที่ตอนนี้ทำเป็นไม่มองฉัน แต่ฉันรู้ว่าเธอเห็นฉันตั้งแต่เดินขึ้นมาแล้ว
"ไปแอนนา"
"ค่ะ"
ร่างบางตรงหน้าหันมองฉันแวบหนึ่งก่อนจะหันไปดื่มกับเพื่อนต่อ
"เธอทำอะไรของเธอ ดีนะที่ลูกค้าไม่เอาเรื่อง! "
"ขอโทษจริงๆ ค่ะ"
"คราวหลังก็หัดระมัดระวังบ้าง ไม่งั้นจะเป็นเธอที่ซวย! " ฉันจึงก้มหน้าให้เธอ
"เหอะ! "
พี่แอลเดินจากไป ปล่อยให้ฉันที่ตอนนี้เดินมาหลังร้านแล้วพลางคิดถึงร่างบางเมื่อกี้แอนนาแกควรตั้งใจทำงานเรื่องนั้นค่อยคุยกันทีหลัง ฉันพยายามสลัดความคิดก่อนที่จะไปอยู่ตรงหน้าบาร์ต่อ
ตอนนี้เวลาผ่านไปจนเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่ผู้คนก็ยังแน่นเหมือนเดิม แต่ดนตรีจะเปลี่ยนเป็นเบาลง และตอนนี้ผู้คนก็จะดื่มมากกว่า
"แอน เสิร์ฟนี่ให้ฉันหน่อยสิ พอดีฉันปวดท้องน่ะ"
"......."
"โซน1"
"ได้ค่ะ"
ฉันรับเครื่องดื่มมาก่อนอย่างงงๆ ก่อนจะมองพนักงานผู้หญิงคนนั้นที่รีบร้อนเดินไปหลังร้าน นี่คงเป็นโซนที่พี่ผู้จัดการจะให้ฉันทำอยู่แล้วสินะ ลองหน่อยเป็นไง
"เครื่องดื่มค่ะ ^_^"
พรึ่บ!
"อ๊ะ! "
ฉันรีบสะบัดแขนออกทันทีเมื่อลูกค้าอยู่ๆ ก็มาจับมือฉันอย่างฉาบฉวย
"มานั่งกับพี่มั้ยครับคนสวย"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"มาเถอะน่าาา"
ผู้ชายตรงหน้ายังคงฉุดแขนให้ฉันนั่งกับตัวเอง โดยคนที่อยู่โต๊ะเดียวกันนั่งยิ้มระเรื่อออกมาเพื่อให้รู้ว่าเธอต้องนั่งกับพวกเขา
"ปล่อยนะ! "
พรึ่บ!
ฉันสะบัดเเขนออกจากผู้ชายตรงหน้าอย่างแรง จนมันหลุดออกมาได้ ดูเหมือนว่าเขาจะหน้าเสียเล็กน้อยนะ หึ ก่อนจะออกไปยืนห่างๆ
"ฉันเป็นเด็กเสิร์ฟค่ะ ไม่ใช่เด็กนั่งดริ๊ง ขอตัวนะคะ"
ฉันพยายามข่มอารมณ์ตัวเองให้นิ่งที่สุด ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะพยายามมองฉันด้วยสายตาน่าเกลียดก็ตาม ก่อนที่ตัวเองจะรีบเดินออกไปทันที
ถึงแม้ว่าใครๆ จะมองฉันว่าอ่อนแอยังไง แต่ถ้าฉันได้สู้ขึ้นมาเมื่อไหร่ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน ยกเว้นครอบครัวตัวเองเท่านั้นที่ฉันยอมทุกอย่าง ฉันคิดถูกมั้ยเนี่ยที่มาทำงานแบบนี้ เฮ้อออ.....
ตอนนี้ฉันจึงเดินมาที่ห้องน้ำก่อนจะพบว่าคนที่ยืนอยู่ข้างในเป็นพี่สาวของฉันเอง พี่อลิซ.....
"พี่อลิซ"
"แกทำงานที่นี่? "
"ใช่ค่ะ แล้วทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่? "
"แกไม่มีสิทธิ์มาตั้งคำถามฉัน"
"พี่ไม่ควรจะมาที่นี่นะคะ พี่เป็นดารา อีกอย่าง..."
"อย่ามายุ่งกับฉัน! "
"พี่อลิซ" ฉันพยายามจับแขนของเธอ แต่เธอก็ถอยห่างพลางทำหน้ารังเกียจฉันเหลือทน
"อย่าเรียกฉันว่าพี่ เพราะฉันไม่ใช่พี่แก! "
"พี่เกลียดฉันมากเลยสินะ"
"ใช่ ฉันเกลียดแก"
"......"
"อย่ามาทำตัวเหมือนรู้จักฉัน เพราะฉันไม่ชอบ" ร่างบางที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวของฉันเดินออกไปโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลย
หลังจากนั้นก็ถึงเวลาเลิกงาน ฉันจึงบอกลาทุกคนก่อนที่จะเดินออกมาเพื่อขึ้นแท็กซี่หน้าคลับเพื่อที่จะกลับบ้าน
ตอนนี้ฉันก็มาถึงบ้าน ซึ่งเป็นเวลาตีสองแล้ว ถึงแม้ว่าจะทำอะไรเสร็จเเล้วแต่ฉันก็ยังคงนอนไม่หลับเหมือนทุกครั้ง ฉันจึงออกมานั่งมองท้องฟ้าที่หน้าห้องของตัวเองอยู่อย่างนั้นจนนาน
"แอนคิดถึงแม่มากค่ะ คิดถึงมากจริงๆ ฮึก..." ฉันนั่งเหม่อมองอยู่อย่างนั้น ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ น้ำตาถึงไหลออกมา
ถึงแม้ว่ารอยยิ้มจะประดับอยู่บนใบหน้าหวาน แต่ทุกครั้งที่กลับมาที่บ้านรอยยิ้มนั้นก็จะหายไปทันที ทิ้งไว้เพียงความเศร้าที่อยู่ในใจเธอมาตลอดหลังจากที่แม่เธอจากไป
.............................
อีกด้านหนึ่ง
ตึก...ตึก...ตึก
ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาด้วยใบหน้านิ่ง สายตาที่ดุดันเมื่อใครได้สบตาต่างเกรงกลัว ก่อนจะหลบสายตาผู้เป็นนาย
"ปล่อยกูนะโว้ย! พวกมึงจะทำอะไรก! ู"
พรึ่บ!
ร่างสูงนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้สภาพแทบจะดูไม่ได้เลย
"มะ...มึงเป็นใครว่ะ! "
"......."
"ปล่อยกูนะ! รู้มั้ยว่ากูลูกใคร! "
"......."
"ไอ้สัส! กูพูดด้วยทะ..."
"พล่ามจบยัง? "
ร่างสูงหยิบมีดขึ้นมาพร้อมกับมือหนาลูบคมมีดด้วยใบหน้านิ่ง มุมปากแสยะยิ้มออกมาอย่างมัจจุราชที่พร้อมจะฆ่าคนได้เลยตอนนี้
"มะ...มึงจะทำอะไรกู"
"กูถามว่าพล่ามจบยัง? "
"มึง! "
"จบแล้วสินะ"
"......"
"งั้นเรามาคุยเรื่องหนี้คาสิโนกันหน่อยมั้ย? "
"กูจะหามาคืน มึงก็ปล่อยกูสิวะ! "
"หน้าอย่างมึงจะหามาคืนกูได้? "
"......."
"10 ล้าน มึงมีปัญญา? "
"......."
"หึ...ถ้าไม่มี..."
ตึก...ตึก...ตึก
ร่างสูงแสยะยิ้มออกมาก่อนจะเดินตรงไปข้างหน้า
"มะ...มึงจะทำอะไรกู ปล่อยนะโว้ย! "
"......"
"ปะ...ปล่อยกู! ไม่งั้นมึงได้เห็นดีกับกูแน่! "
"คิดว่ากลัว? หึ..."
"กูสัญญาว่าจะหามาให้เร็วที่สุด"
"สายไปแล้วว่ะ กูให้เวลามึงตั้งสามวัน แต่มึง! "
"กูพะ...พูด..."
ฉึก!
"อึก! "
ร่างสูงแทงมีดไปที่ท้องของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าโดยแววตายังคงดุดันพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าล้มลงอยู่ที่พื้น
"อ๊ะ! "
"......"
"มะ...มึง"
ร่างสูงจับคางของผู้ชายตรงหน้าขึ้นมามองหน้าเขาอีกครั้งพลางแสยะยิ้มออกมา
"ถ้าไม่มีปัญญาจ่าย"
"........"
"อย่าหวังว่ามึงจะรอด หึ"
เคร้ง!
ตึก...ตึก...ตึก
ร่างสูงโยนมีดลงพื้นทันทีเมื่อเห็นผลงานของตัวเองก่อนจะเดินหันหลังออกไปจากตรงนั้น แต่ก็ต้องหยุดเดินและหันไปสั่งลูกน้องต่อ
"จัดการที่เหลือซะ! "
"ครับนาย"
"เจ บริษัทครอบครัวมันอย่าให้เหลือ"
"ครับ"
ก่อนที่จะเดินออกไปทันทีพร้อมกับเหล่าบอดี้การ์ดอีกมากมาย......
_________________________
_____________
Spoil....
"เด็กใหม่? "
"เอ่อ...ใช่ค่ะ ^_^"
_____________
_________________________
- ผู้เขียน
