ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้วที่ร่างสูงนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเดิม มุมเดิมและกาแฟอีกสองแก้วเป็นเวลาเกือบสองชั่วโมงแล้ว
ฉันสังเกตเห็นว่าคุณโรเเวนเหมือนเขาจะเอางานมานั่งทำที่นี่เลยแหละและมีบ้างที่ลูกน้องคนสนิทของเขาจะเข้ามาเหมือนรายงานอะไรสักอย่างแล้วเขาก็ทำงานต่อเหมือนเดิม
"แก...คุณโรแวนนี่อาหารตาฉันจริงๆ อ่ะ ฉันอยากให้มานั่งที่นี่ทุกวันเลย >__เฮ้อออ วันนี้ฉันรู้สึกแปลกๆ กับตัวเองมากนะเนี่ย....
...............................
วันต่อมา....
วันนี้ฉันก็มาทำงานตามปกติ แต่ฉันรู้สึกเหมือนจะไม่สบายยังไงไม่รู้สิ เพราะตั้งแต่ตื่นมาฉันก็ปวดหัวมากๆ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองตัวรุมๆ อีก แต่ก็ต้องมาทำงานเพราะเหลืออีกแค่หนึ่งวันก็จะถึงวันหยุดแล้ว
"อ๊ะ! ซี๊ดดด" ฉันกุมขมับตัวเองเพราะตอนนี้ปวดหัวมากจริงๆ แต่ก็คงจะลาไม่ได้แล้ว
กริ๊งงง.....
"รับอะไรดีคะ ^_^"
ฉันจึงเงยหน้า
