ก๊อก ก๊อก
“อ้าว คุณหมอใหญ่ลืมอะไรอีกแล้วคะเนี่ย” มาแตร์เดินมาเปิดประตูเองก็เลยได้เจอกับเขา คุณหมอใหญ่เวอร์ชั่นใหม่ที่ทำผมสีดูเร้าใจไม่เบาแต่เขาเอาเวลาจากไหนไปทำสีมานะ
แต่ดูท่าทางน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้
“ผมน้องชายของหมอใหญ่น่ะครับ ชื่อสิงห์?” สิงห์ยิ้มหวานส่งไปให้ร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้าจนเธอหลบตามองไปที่พื้นด้วยความเขินอาย
...หึ ผู้หญิงยังไงก็คือผู้หญิงหลงรูปของเขา ไม่มีค่าอะไรเลยจริงๆ
“อ๋อค่ะ ถึงว่าทำไมไม่เหมือนกับเมื่อเช้า” มาแตร์รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อต้องยืนคุยกับน้องชายของคุณหมอ ไม่ใช่เพราะว่าเกรงใจแต่เป็นเพราะเขาดูดีและหล่อมาก
...แถมยังมีเสน่ห์พอๆกับคุณหมอใหญ่เลยแล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอใจเต้นได้ยังไงกัน
“ขอผมเข้าไปได้มั้ยครับ” สิงห์ยิ้มสุภาพแล้วจ้องเข้าไปในตาของเธอ
“ดะ ได้สิคะ ..เชิญนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อนค่ะ” ห้องรับแขกที่เธอว่าก็คือโซฟาที่วางไว้อยู่กลางห้องซึ่งเดินจากประตูมาก็
