เอมมิกาเม้มปากแน่นราวกับใช้ความคิดอย่างหนัก เธอมองใบหน้าคมคายของมาเฟียหนุ่มอีกครั้งก่อนเอ่ยคำพูดที่ทำให้อีกคนรู้สึกหมดหวัง
"กลับไปได้แล้วค่ะ"
"โถ่เอม บอกเฮียไม่ได้รึไง เฮียทำผิดอะไร ไม่พอใจเฮียตรงไหน ทำไมถึงหนีมา"
มาร์แชลพยายามหว่านล้อมอย่างหนักที่จะทำให้เอมมิกาพูด หากเป็นคนอื่นเขาคงเอาปืนขู่ให้พูดออกมาแล้ว แต่นี้เมีย เมียของเขาเอง เขาไม่สามารถทำรุนแรงแบบนั้นได้อีกแล้ว แค่ที่ผ่านมามันก็มากเกินไปแล้ว
"ไม่ผิด เฮียไม่ได้ผิด ผิดที่เอมเอง"
ตัดปัญหาไปซ่ะ จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกันอีก เธอยอมเป็นฝ่ายผิดเองเสียดีกว่าถึงแม้ว่าเธอจะหัวใจเต้นแรงกับมาร์แชลเหมือนเดิม แต่เพื่อความปลอดภัยของลูก ตัดปัญหาไปเสียดีกว่า
"เอมผิดอะไร เอมมีคนอื่นรึไง"
"ใช่ !! เอมมีคนอื่น พอใจยัง ถ้าพอใจแล้วก็กลับไป"
ดวงตาคมสั่นระริกกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่ดิไม่จริงดิ เขาสืบมาหมดแล้วเธอไม่ได้มีใคร หากถามว่ามีใครจีบเธอไหม มันมีแน
