"พี่เอม"
"เสร็จรึยังบีบี"
"ใกล้แล้วค่ะ"
"กินอะไร เดี๋ยวพี่ไปสั่งอาหารรอนะ"
เด็กสาวหันไปยิ้มให้กับแพทย์หญิงที่นับถือกันเป็นพี่เป็นน้องหลายสัปดาห์มานี่เอมมิกากับบีบีสนิทกันขึ้นในทุกวัน ต่างจากมดแดงกับฟางข้าวที่พยายามเข้าหาเธอเท่าไหร่ แต่คุณหมอเอมกลับทำทีนิ่งเฉยราวกับคนไม่รู้จักกัน
"คุณพี่คะ"
มดแดงเดินปรี่เข้ามาหาเอมมิกาขณะที่เธอกำลังจะเดินไปที่โรงอาหารของโรงพยาบาล มดแดงกวาดสายตาดูรอบๆ ก่อนจะเดินเหยียดยิ้มเข้าประชิดคุณหมอเอม
"เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะคะ"
"นี่อยู่ที่ทำงาน รบกวนเรียกฉันให้เหมาะสมด้วย"
"แหม่! มดแดงลืมไปค่ะ คุณหมอ"
"มีธุระอะไร"
หญิงสาวขยับกายเข้าใกล้คุณหมอที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะ งง กับการกระทำของมดแดง ที่พยายามยืนจ้องหน้าเธออย่างไม่ปิดบัง ถามว่ากลัวไหม ก็ไม่นะ
"ทำไมคุณหมอต้องย้ายมดแดงไปแผนกอื่นด้วยคะ"
เธอถามอย่างเอาเรื่อง หรือบางทีเธออาจจะลืมไปว่าเอมมิ
