16.ภาพจำผังใจ
ปานวาดปรี่เข้าไปตบหน้ารดา ทันทีที่เห็นเห็นสภาพของรดา กุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางกระดุมเสื้อหลุดลุ่ย เธอหมดสิ้นความอดทน แอบทำกันลับหลังเธอพอตะทนได้ นี้ถึงขึ้นออกมาจากห้องในสภาพนี้ หากคนรับใช้ในบ้านคนอื่นมาเห็นแล้วเอาไปพูดกัน เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
“อีนังชั่ว กินบนเรือนขี้บนหลังคา ทำได้ยังไง ทำได้ยังไง” สองมือกระวัดกระเหวี่ยง ตบตีวรา ทั้งกระชากเสื้อ กระชากแขน
วรดาทำได้เพียงบัดป้องไม่ได้โต้ตอบใดๆ จนเสียหลักล้มลงไปนอนกองกับพื้น สมองยังมึนงง คุณหญิงเป็นอะไรทำไมอยู่ๆ ถึงเข้ามาทำร้ายร่างกายกันขนาดนี้ “คุณหญิงค่ะ ใจเย็นๆ” รดาพยามบอกให้ปานวาดใจเย็น หากโมโหมากๆ กลัวกระทบกระเทือนถึงหัวใจของท่าน
“ใจเย็นหรอ ใจเย็นหรอ ฉันอุตส่าห์รับแกเข้ามาในบ้าน แล้วดูสิ่งที่แกทำกับฉัน” ปานวาดยืนหอบจนคัวโยน หัวใจแทบจะระเบิดออกมาจากอก
“ดาทำอะไรค่ะ คุณหญิงใจเย็นๆ ก่อนนะคะ” รดาเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เธอไม่รู้ว่าค
