21.ระบายมันออกมา2
“ตาภพยังไม่กลับอีกเหรอวี” คุณหญิงเอ่ยถามถึงลูกชายกับลูกสะใภ้
วีรดากำลังขมักขแม่นเตรียมวางยาหลังอาหารและก่อนนอนให้ หันมาส่งยิ้มเล็กน้อย “ยังเลยค่ะ”
“เฮ้อ วันก่อนก็เพิ่งจะไป วันนี้ก็ไปอีกแล้ว ทิ้งเมียที่เพิ่งแต่งงานนอนคนเดียวได้ยังไงลูกคนนี้”
“คุณภพเพิ่งกลับมา คงอยากเที่ยวกับเพื่อนตามประสาล่ะค่ะ ไม่ได้เจอกันนาน”
“ถ้าเป็นเมียคนอื่นคงอาละวาดบ้านแตกไปแล้วมั้งเนี่ย สามีเที่ยวกลางคืนวันเว้นวันแบบนี้ แม่คิดถูกจริงๆ ที่ให้ตาภพแต่งกับวี” คุณหญิงยื่นมือไปรับยา หยิบยาเข้าปาก “ คุณดนัยหนีเข้าห้องทำงานไปแล้ว ไหนๆ วันนี้ก็มีแค่เราสองคน เอาหนังสือมาอ่านให้แม่ฟังจนกว่าแม่จะหลับได้มั้ย”
วีรดากดหน้าลงเล็กน้อย เดินไปหยิบหนังสือข้างหัวเตียง ทรุดตัวนั่งลงกับพรมข้างเตียงฝั่งที่คุณหญิงปานวาดนอน ระหวางที่อ่านหนังสือ วีรดารับรู้ถึงสายตาที่ส่งมาหาเธอ ความเอื้ออาทรแต่เจื้อไปด้วยความสำนึกผิด
ค
