อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย! #พระเอกกินดุ | อ่านฟรีจนจบ!

บทนำ

หวอออออออ!! บรึ้ม!!

เสียงไซเรนเตือนภัยทางอากาศดังยาวเพียงไม่กี่นาที ก็ถูกกลบด้วยเสียงระเบิดที่ดังสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วอาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศขาเข้า

เสียงกรีดร้องของผู้คนที่กำลังอยู่ในอาการประสาทสั่นขวัญผวา สอดแทรกขึ้นมาด้วยเสียงร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวดทรมานจนเกินจะรับไหวจากผู้เคราะห์ร้าย ที่แทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงใดๆ ให้ร้องขอความช่วยเหลือได้อีกแล้ว บางเสียงแหบระโหยอยู่ภายใต้ร่างของผู้เสียชีวิตที่เต็มไปด้วยเลือดและซากปรักหักพัง ที่ทับถมกันเป็นชั้นๆ อยู่ด้านบนอย่างสยดสยอง

นักข่าวคนหนึ่งที่รอดตายอย่างปาฏิหาริย์ ทั้งๆ ที่อยู่ไกล้จุดเกิดเหตุเพียงไม่กี่เมตร ราวกับเป็นลูกรักของพระเจ้า ล้วงมือหยิบโทรศัพท์มือถือที่กระเป๋าเป้ขึ้นมาบันทึกภาพเหตุการณ์ของผู้โดยสารที่รอดชีวิตทันทีอย่างไม่กลัวลูกหลง ภาพผู้คนที่กำลังหนีตายกันอย่างอลหม่านดูยั้วเยี้ยอยู่ในหน้าจอจนน่าขนลุก ทั้งวิ่งชน เหยียบซ้ำ เพื่อแย่งกันหาที่หลบซ่อนตัวทันทีหลังได้ยินเสียงระเบิด

แต่เพียงไม่กี่นาที หลังจากเสียงกึกก้องกัมปนาทนั้นเงียบสงบลง ก็ได้มีรสบัสคันหนึ่งขับฝ่าไม้กั้นรถยนต์ด้านหน้าเข้ามาในสนามบินด้วยความเร็วสูง ตรงดิ่งไปยังอาคารผู้โดยสารขาเข้าที่ชั้นสองอย่างอุกอาจ เสียงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่งข้อความแจ้งเตือนผ่านวิทยุสื่อสารเป็นภาษาท้องถิ่น ทำให้เจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบหลายคนชักปืนออกจากซองข้างเอว แล้วรีบวิ่งไปที่ประตูทางเข้าด้านหน้าทันทีที่ได้รับคำสั่ง

กลุ่มคนจำนวนหนึ่งพร้อมอาวุธครบมือประมาณสามสิบกว่าคนวิ่งกรูกันลงมาจากรถบัส จากนั้นได้ใช้อาวุธปืนยาวเอ็มโฟร์ในมือกราดยิงใส่ฝูงชนที่กำลังวิ่งหนีออกมาจากอาคาร และยิงปะทะกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ตรึงกำลังอยู่บริเวณหน้าประตูจนเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติการแบบดาวกระจาย ส่วนหนึ่งยิงปะทะกับเจ้าหน้าที่เพื่อเปิดทางให้คนอีกกลุ่มได้วิ่งเข้าไปด้านใน ทะลุออกไปถึงที่ลานจอดอากาศยาน ทำการปิดล้อมสายการบินลำหนึ่งเอาไว้ แล้วบุกขึ้นไปค้นหาบุคคลที่ต้องการทันที

นักข่าวคนดังกล่าวกลัวการตกข่าวมากกว่ากลัวตาย จึงแอบวิ่งตามไปแบบหลบๆ ซ่อนๆ จนบันทึกภาพเหตุการณ์ไว้ได้ทั้งหมด แล้วรีบกดอัพโหลดไฟล์ส่งไปที่สำนักข่าวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะถูกปืนจ่อเล็งอยู่ที่ข้างขมับ

เธอทำทีว่าตกใจจนทำโทรศัพท์ร่วงจากมือ แล้วรีบขยับบั้นท้ายปัดโทรศัพท์ไปทางหลังเสา ยกสองมือขึ้นสูงขอยอมจำนนโดยไม่คิดที่จะต่อสู้ พร้อมกับรีบเอ่ยปากร้องขอชีวิตจากผู้ก่อเหตุเพื่อเรียกร้องความเห็นใจ

"อย่ายิงๆ! ฉันเป็นนักข่าวต่างประเทศ! จับฉันไปด้วยก็ได้ อาจจะมีประโยชน์กับพวกคุณในภายหลัง!" คนที่เล็งปืนอยู่หันไปมองชายคนหนึ่งที่ยืนเยื้องไปเล็กน้อย นักข่าวเห็นชายคนนั้นพยักหน้าจึงลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนที่จะเหลียวไปดูบุคคลที่กลุ่มผู้ก่อการร้ายพวกนี้จับตัวมา