Episode 5
1296 คำ
Episode 5
“หะ...ห๊าาา!!!!!?” ฉันถึงกับเผลอหลุดเหวออกไปด้วยความตกใจกับคำพูดของเขา เมื่อกี้ฉันหูฝาดไปรึเปล่า คงไม่หรอกมั้ง...
“เมื่อกี้ท่านประธานพูดว่าอะไรนะคะ?”
“ฉันบอกว่า...”
“.....”
“ฉันอยากเอากับเธอ คืนนึงคิดเท่าไหร่?” ฉันถึงกับนิ่งเงียบให้กับคำพูดของซีน่อน หลังจากที่เขาเอ่ยคำพูดแบบนั้นออกมาก็ทำให้ฉันแทบจะลมจับ
เขารู้ตัวมั้ยว่าพูดอะไรออกมา แถมพูดออกมากับฉันอีกต่างหาก ฉันที่เกลียดผู้ชายแบบสุดๆก็ไม่อาจจะทนคำพูดของเขาได้ไหว
“ฉันมาทำงานเป็นเลขานะคะ ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!”
“แต่ฉันซื้อตัวเธอมา เธอจะขายตัวให้ฉันก็ไม่แปลก” เขากระจุกยิ้มที่มุมปาก คำพูดของเขาทำให้ฉันเลือกขึ้นหน้าแล้วจริงๆ
“เก็บปากพล่อยๆไปหาผู้หผญิงที่ซ่องเถอะคะ” ฉันบอกออกมาด้วยใบหน้านิ่งเรียบเหมือนไร้ความโกรธ แต่ตอนนี้โกรธสุดๆ
อยากจะเข้าไปตบปากเขารัวๆเลย แต่ต้องเก็บอาการไว้ ไม่งั้นฉันอาจจะโดนตำรวจจับข้อหาฆ่าคนโดยเจตนา
“หึ ต่อปากต่อคำกับฉันเก่งจังเลยนะ นึกว่าจะเป็นผู้หญิงนิ่งๆ เย็นชาซะอีก แต่แบบนี้สิเร้าใจชะมัด” ซีหน่อยเหยียดยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะดึงตัวฉันที่กำลังยืนอยู่ข้างๆเขา ให้มานั่งตักเขาซึ่งเขา
“ปล่อยฉัน” ฉันมองเขาอย่างไม่พอใจทันที แถมวงแขนแกร่งของเขายังกอดฉันไว้หนึบจนทำให้ฉันลุกไม่ขึ้น
“ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ ตอนนี้เธอเป็นเลขาส่วนตัวของฉัน” เขาเอ่ยกำชับ ทำอย่างกับว่าฉันจะฟังคำพูดของเขางั้นเหรอ ไม่มีทาง!
“งั้นท่านประธานก็ทำแบบนี้กับเลขาคนเก่าด้วยงั้นเหรอค่ะ?” ฉันถามออกมาพลางมองเขาด้วยแววตานิ่งๆ รังเกียจสัมผัสของเขาชะมัด
อี๋! เอาแขนมากอดเอวฉันด้วย น่ารังเกียจที่สุด สงสัยกลับบ้านไปฉันต้องแช่น้ำแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อโรคซะแล้ว
“หืม สนใจด้วยเหรอ?” ซีน่อนหัวเราะเบาๆในลำคอ ฉันถึงกับเบือนหน้าหนีเขาทันที ไม่อยากสนใจเป็นที่สุด
“ฉันไม่สนใจเรื่องของท่านประธานสักนิดค่ะ ยกเว้นเรื่องงาน” ฉันบอกออกมาตามตรง ซีน่อนจิ๊ปากอย่างไม่พอใต
“เธออายุเท่าไหร่? หน้าเด็กๆแบบนี้น่าจะพึ่งเรียนจบมาใช่มั้ย?” เขาถามฉันออกมา พร้อมกับใช้สายตามามองหน้าของฉันใกล้ๆ โอ๊ยย~ ไม่อยากเห็นหน้าเขาใกล้ๆแบบนี้เลย รู้สึกเสียสายตา
“24ค่ะ” ฉันตอบเสียงนิ่ง พยายามระงับอาการรังเกียจผู้ชายแลบสุดกู่ไว้..
“อืม... เด็กกว่าฉัน ฉัน26แล้ว” เขาบอกออกมา ไม่ได้อยากรู้สักนิดจะบอกทำไมวะ
“ค่ะ ฉันก็พอรู้อยู่บ้างว่าท่านประธานแก่กว่าฉัน เพราะท่านประธานหน้าแก่สุดๆ” ฉันบอกออกมาพร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย เขาดูจะเริ่มโกรธขึ้นมาแล้วนะเนี่ย
“เธอมันปากร้ายจริงๆ สงสัยต้องจูบให้หยุดพูดซะแล้ว” สายตาหื่มกามของซีน่อนจ้องมองฉันอย่างอยากจะกลืนกิน อี๋! อย่ามามองฉันแบบนั้นนะ
แถมเขายังพูดมาแบบนี้อีกต่างหาก ฉันต้องหนีแล้วแหละ ไม่ทนอยู่กับประธานจอมลามกแบบนี้แล้ว!
“อยะ...อย่าเข้ามาใกล้ฉัน!” ฉันพยายามผลักอกแกร่งของเขา แต่ก็สู้แรงไม่ไหว เขากอดเอวฉันไว้แน่น ทำให้พวกเราสองคนในตอนนี้ใกล้ชิดกันมากๆ
แถมใบหน้าของเรายังใกล้ชิดกันสุดๆ จนลมหายใจประสานกันแล้ว กรี๊ดด! ฉันไม่อยากมาหายใจร่วมโลกแลบประชั้นชิดกับผู้ชายแบบนี้เลย!
“ฉันขอถามเธออีกครั้ง...” เสียงทุ้มเข้มของเขาเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง ฉันมองเขาตาปริบๆอย่างไม่เข้าใจ ฉันนึกว่าเขาจะจูบฉันแล้วซะอีกเมื่อกี้ อุตสาห์กั้นใจไว้
“อะไรค่ะ?” ฉันเลิกคิ้วอย่างสงสัย
“ฉันอยากเอากับเธอ คืนนึงคิดเท่าไหร่?” น้ำเสียงของซีน่อนจริงจังมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้ฉันถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ คำถามเดิมๆซ้ำซาก ควรไปถามผู้หญิงที่ค้าประเวณีดีกว่ามั้ย ไม่ใช่มาถามฉัน!
“ต่อให้นายรวยล้นฟ้าแค่ไหน เงินก็ซื้อฉันไม่ได้” ฉันบอกออกมาตามตรง ก่อนจะจ้องมองสายตาคมเข้มของเขาอย่างสู้ไม่ถอย
“หึ เสียดายจัง อดลองกับพวกเคยฉิ่งฉับเลย” ซีน่อนเอ่ยออกมาพร้อมกับหัวเราะเบาๆอย่างขำๆ
ขะ...เขาพูดว่าพวกเคยฉิ่งฉับงั้นเหรอ...
“หมายความว่าไงที่นายพูด” ฉันถามออกมาอย่างต้องการคำตอบที่กระจ่างมากกว่านี้ คำพูดของเขามันแสนจะคลุมเคลือจริงๆ...
“ก็หมายความตามที่พูด ฉันรู้นะว่าเธอเป็นเลสเบี้ยน แล้วก็แอบชอบน้ำอบอยู่ด้วย” ซีน่อนกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างผู้ถือไพ่ไม้ตายสุดท้ายเอาไว้...
ขะ...เขารู้ได้ไงว่าฉันชอบพี่น้ำอบ กรี๊ดดดด! ไม่นะ ฉันไม่เคยบอกให้ใครฟังเลย ทำไมเขารู้ละเนี่ย!
“นะ...นายรู้ได้ไง” ฉันถามออกมาเสียงสั่นเสมือนกับคำว่าเป็นคนที่แพ้แล้ว
“แค่มองเธอก็รู้แล้ว... สายตาที่เธอมองน้ำอบมันเหมือนคนกำลังมีความรัก” ซีน่อนเอ่ยอย่างรู้ทัน มันทำให้ฉันอึงขึ้นมาทันที
สายตาฉันเหรอ... ฉันว่าฉันก็เก็บอาการตอนอยู่กับพี่น้ำอบสุดๆแล้วนะ ฮือๆ ทำไมเขายังดูออกละเนี่ย!
“งะ...งั้นก็รู้ไว้ซะว่าฉันเป็นเลสเบี้ยน เลิกยุ่งกับฉันได้แล้ว” ฉันบอกออกมาก่อนจะพยายามลุกขึ้นจากตักของซีน่อน แต่เหมือนเขาไม่ยอม เขายังกอดเอวของฉันไว้แน่น
“หึ... คิดว่าฉันรู้แล้วมันจะจบง่ายๆเหรอ?” เขาถามฉันออกมา ทำให้ฉันถึงกับมองเขาอย่างหวั่นๆว่าจะพูดอะไรต่อ
“คะ...คิดจะทำอะไร”
“ฉันจะไปบอกน้ำอบว่าเธอเป็นเลสเบี้ยน และยังแอบชอบยัยนั่น!” เขาเอ่ยออกมาเสียงเข้ม มันทำให้ฉันถึงกับแน่นิ่งไปเลย
อยากตาย... อยากตายที่สุด! ถ้าพี่น้ำอบรู้ว่าฉันเป็นเลสเบี้ยน แถมยังแอบชอบเขา ฉันคงไม่มีหน้าไปไว้ไหนแล้ว ฮือ ๆ
“นะ...นายห้ามไปบอกนะ!!!”
“ทำไม?” เขายิ้มให้ฉันบางๆ มันเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายชะมัด!
“ฉันให้พี่น้ำอบรู้ไม่ได้ ถ้านายบอกละก็... ฉันคงจะไม่ได้สนิทสนทกับพี่น้ำอบอีกต่อไป!” เผลอๆแตกหักกับพี่เขาเลยแหละ ใครอยากจะอยู่ใกล้คนที่เป็นเลสเบี้ยนกันละ ฮือๆ
“งั้นถ้าเธอไม่อยากให้ฉันบอกละก็...” ซีน่อนเอ่ยเสียงเลา ก่อนจะกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างกับฉัน
“เธอต้องทำหน้าที่เลขาให้ดีที่สุด ถ้าโดนฉันไล่ออกเมื่อไหร่ ฉันจะเอาเรื่องที่เธอเป็นเลสไปบอกน้ำอบ” เขาบอกออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะขำเบาๆ
ฉันได้แต่แน่นิ่งและพยักหน้ารับข้อตกลงของเขา... ซวยแล้ว ยังไม่มันจะเริ่มงานเท่าไหร่ แผนการโดนไล่ออกของฉันก็ถูกทำลายลงยับเยิน
จบแล้วกับการไปทำงานเป็นเลขทของพี่น้ำอบต่อ...
จบแล้วชีวิตฉัน... ฉันต้องเป็นเลขาให้กับตานี่ตลอดไปสินะ!
จบแล้ว....
“รับทราบค่ะ ฉันจะทำหน้าที่เลขาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้”
- ผู้เขียน
