Chapter 17
1473 คำ
หลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยใบบัวก็ออกไปซื้อของขวัญวันเกิดให้มาร์คส่วนพ่อเลี้ยงออกไปข้างนอกเขาต้องทำงานต่อและช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะมากอาจจะต้องเคลียร์หลายวันหน่อยแต่เขาก็จะพยายามหาเวลาให้ใบบัวมากขึ้น ช่วงหลังเขาจะไม่ทำงานที่ไร่เยอะแล้วเพราะมันทำให้เขาไม่มีเวลาส่วนตัว และอีกอย่างเสี่ยหมีก็ชวนเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้าไม้ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาในการศึกษาข้อมูลสักหน่อยถึงจะร่วมลงทุนด้วยได้
"ไปสืบมาว่านั้นทำธุรกิจเป็นยังไงบ้าง"
"ได้ครับพ่อเลี้ยง เดี๋ยวผมส่งคนไปสืบให้อาจจะใช้เวลาหน่อยพ่อเลี้ยงรอไปก่อนนะครับ"
"ได้... ฉันจะรอ"
พ่อเลี้ยงแทนไทพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ส่วนใบบัวเธอได้ของขวัญวันเกิดเป็นน้ำหอมกลิ่นของผู้ชาย เนื่องจากไม่มีความสามารถในการเลือกของขวัญให้ใคร
"พี่ฟ้าว่าใบบัวใส่ชุดอะไรไปดีคะ"
"เอาเรียบร้อยดีกว่าค่ะ พ่อเลี้ยงเห็นจะหวงเอานะคะ"
พี่ฟ้าเอ่ยแซวขำๆและนั่นทำให้ใบบัวถึงกับขนลุกเมื่อนึกไปถึงตอนที่พ่อเลี้ยงหึงหวงเธอคงจะโดนลงโทษไม่น้อย คนแบบพ่อเลี้ยงอย่าไปยั่วโมโหมากนักเลยเพราะฉะนั้นแต่งตัวเรียบร้อยดีกว่า
"งั้นชุดเรียบร้อยนะคะ ชุดนี้ดีกว่า"
เธอมองชุดเดรสกระโปรงยาวถึงข้อเท้าตกแต่งด้วยลายลูกไม้สีสวยแล้วก็ตัดสินใจว่าจะเอาชุดนี้แหละ
"เอาชุดนี้ค่ะ"
"ได้ค่ะ เชิญคุณลูกค้าชำระเงินทางด้านนี้เลยค่ะ"
ใบบัวเดินไปชำระเงินจากนั้นก็เดินทางกลับบ้านเพื่อจะได้ไปแต่งตัวจากนั้นก็จะเดินทางไปร่วมงานวันเกิดของเพื่อนร่วมชั้นเรียนหรือมาร์ค ก็พอรู้ว่าเขาคิดยังไงแต่เธอไม่เคยคิดเกินเลยและไม่มีวันคิดด้วย
ทางด้านของเสี่ยหมีวันนี้เขาเดินทางเข้าไปที่โกดังนัดพบกับลูกค้าที่ต้องการสั่งซื้อไม้สักกับเขาหลายตัน แต่ต้องไปลักลอบตัดในป่าลึกซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย
"เราจะให้คนงานเร่งตัดคืนนี้ให้เสร็จแล้วจะรีบเอาไปส่งให้ที่ชายแดนทันที"
"ดีมากครับเสี่ยอย่าให้ผมผิดหวังนะ"
ทั้งสองคนจับมือกันก่อนจะยิ้มออกมา ธุรกิจกำลังจะไปได้สวยและเขากำลังจะได้พ่อเลี้ยงที่ร่ำรวยสุดมาร่วมลงทุนด้วย และเขาเชื่อว่าพ่อเลี้ยงแทนไทยก็ไม่ได้ใสสะอาดขนาดนั้นหรอกยังไงเขาก็ต้องร่วมลงทุนด้วยอยู่แล้ว
"ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน"
ทางด้านของพ่อเลี้ยงแทนไทเขาเดินทางกลับมาที่บ้านช่วงค่ำเดินเข้ามาข้างในตัวบ้านพร้อมกับลูกน้องคนสนิท
"เสี่ยหมีไม่ว่างครับวันนี้เห็นว่าร่วมงานวันเกิดลูกชายของท่าน แล้วก็เชิญพ่อเลี้ยงไปทานข้าวด้วยกันครับ"
"ไม่ไปอ่ะวันเกิดลูกชายเองไม่ใช่เหรอ ฝากอวยพรไปก็พอไม่ต้องไปหรอก"
"ได้ครับพ่อเลี้ยง"
เขาหันไปมองตรงหน้าก็เจอกับใบบัวในชุดเดรสเรียบร้อยสีสวยจึงทำให้เขายิ้มออกมาได้บ้างหลังจากที่ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ
"พ่อเลี้ยงกลับมาแล้วเหรอคะ"
ใบบัววิ่งไปสวมกอดชายหนุ่มหมุนตัวไปมาให้เขาชื่นชมความสวยงามก่อนจะเอ่ยถามเสียงหวาน
"ใบบัวสวยมั้ยคะ"
"สวยมากเลยค่ะ แต่งแบบนี้ค่อยน่ามองหน่อย"
"แล้วปกติไม่น่ามองเหรอคะ"
ใบบัวทำตาแป๋วมองชายหนุ่มอย่างสงสัย จริงๆเธอแต่งตัวแบบนี้ทุกวันนะเพียงแต่ว่าวันนี้ชุดมันอาจจะเป็นทางการไปหน่อยแต่ก็ถือว่าไม่ห่างจากปกติมากนัก
"น่ามองทุกวันแหละแต่วันนี้แปลกตาเพราะว่าใส่กระโปรงมั่ง"
"เค้าเรียกชุดเดรสค่ะพ่อเลี้ยง"
เธอหัวเราะออกมาอย่างขำๆคุยสนุกกับสามีอยู่พักใหญ่เพราะวันนี้ทั้งวันเขาไม่อยู่กับเธอเลย เอาแต่ทำงานหนักแต่เธอจะไม่บ่นหรือเซ้าซี้เพราะเขาไม่ชอบ
"เออนั่นแหละก็สวยดี เอาไว้พี่พาไปซื้อหลายตัวใส่แบบนี้บ่อยๆนะพี่ชอบ"
"ได้สิคะใบบัวตามใจพ่อเลี้ยงตลอดแหละ แล้วพ่อเลี้ยงบอกว่าจะพาใบบัวไปฝึกงานที่สำนักทนายความคนรู้จัก ที่ไหนเหรอคะพรุ่งนี้พาใบบัวไปได้มั้ย อาจารย์ให้เอาเอกสารไปยื่นแล้วค่ะ"
"ได้สิเดี๋ยวพี่โทรไปคุยให้"
เขารับปากหญิงสาวว่าจะให้ไปฝึกงานที่นั่นและเคยคุยกับสารวัตรมาวินกับคุณนับดาวแล้วว่าจะฝากใบบัวให้ไปฝึกงานด้วย ซึ่งเธอก็ยินดีรับไปดูแลอย่างเต็มใจ
"ขอบคุณนะคะงั้นใบบัวไปก่อนนะ"
"อืม รีบกลับด้วยล่ะพี่ไม่อยากนอนคนเดียว"
"รู้ค่ะงั้นไปก่อนนะคะ"
เธอกระโดดหอมแก้มชายหนุ่มก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที พ่อเลี้ยงมองตามเธอไปก่อนจะกำชับลูกน้องทั้งสองคนให้ดูแลความปลอดภัยของใบบัวให้ดีอย่าให้คลาดสายตาเด็ดขาด
"ดูแลใบบัวให้ดีอย่าให้ใครมาวุ่นวาย"
"ครับพ่อเลี้ยงผมจะดูแลไม่ให้คลาดสายตาเลย"
แมนโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น ส่วนพ่อเลี้ยงก็ขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนให้สบายตัว ใบบัวขึ้นรถเดินทางไปที่บ้านของมาร์คตาม GPS ที่ส่งมาให้ ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากไร่ของเธอมากนักก็เลยใช้เวลาเดินทางไม่นาน
"ใบบัวทางนี้"
เธอลงจากรถก็เจอเพื่อนๆกำลังยืนคุยกันอยู่หน้าบ้านพอเห็นเธอลงจากรถก็โบกไม้โบกมือเป็นสัญลักษณ์ให้เข้าไปหา เธอยิ้มให้ทุกคนก่อนจะเอ่ยทักทาย
"ไงทุกคนรอนานมั้ย"
"ไม่นานเลยจ้ะรีบเข้าไปกันเถอะได้เวลาแล้ว"
ทุกคนเดินเข้าไปข้างในเจอมาร์คกำลังรับแขกอยู่หน้างานก็ตะโกนทักทายเสียงสดใส ร่วมกันมอบของขวัญและอวยพรวันเกิดถ่ายรูปด้วยกันหน้างาน
"สุขสันต์วันเกิดนะมาร์คมีความสุขมากๆ"
"ขอบคุณนะที่มา เราดีใจมากเลยนะที่ใบบัวมา"
เขารับของขวัญจากเธอด้วยใบหน้ามีความสุขที่สุด แค่เห็นเธอมาในวันนี้เขาก็ดีใจมากแล้วไม่ต้องมีของขวัญอะไรมาให้หรอกแค่เธอมาก็ถือว่าเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว
"ต้องมาสิวันเกิดเพื่อนทั้งที"
"ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วอ่ะ"
"พูดอะไรเนี่ยคนเยอะแยะ"
ใบบัวบ่นออกมาแต่เพื่อนๆก็ยิ้มแซวกันใหญ่เพราะคิดว่าเธอเขินเลยดุชายหนุ่มกลบเกลื่อนทั้งที่จริงเธอแค่ไม่ชอบที่เขาพูดอะไรแบบนั้น
"ไม่ต้องอายหรอกน่าแก"
"อายอะไรล่ะไม่ชอบเลยนะแบบนี้"
"ไม่ต้องเขินหรอกน่าใบบัว มาร์คมันก็หน้าตาดีบ้านก็รวยเพอร์เฟคจะตายใครก็อยากได้มันเป็นแฟนนะ"
ใบบัวถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยที่จะพูด ไม่ว่าจะบอกยังไงเพื่อนก็คิดว่าเธอชอบเขาเหมือนกันทั้งที่จริงเธอแค่ไม่ชอบให้เขาพูดจาแบบนั้นเกินเพื่อน
"อยากพูดอะไรก็พูด เราเหนื่อยละ"
"มาๆถ่ายรูปกันเถอะ"
ทางด้านของพ่อเลี้ยงแทนไทเขาหยิบโทรศัพท์มากดดูโซเชียลทั่วไปและก็เห็นว่าใบบัวอัพเดทสถานะใหม่ เป็นรูปถ่ายแก๊งเพื่อนมีทั้งชายและหญิง แต่ทำไมผู้ชายที่อยู่ข้างใบบัวถึงมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
"ทำไมมองแบบนั้น"
เขาหยิบโทรศัพท์กดโทรไปหาฟ้าพี่เลี้ยงของใบบัวที่ตอนนี้คงจะอยู่ในงานวันเกิดด้วยกัน เขาแค่อยากจะถามว่าเธอไปงันเกิดใครและอยู่ที่ไหนก็เท่านั้น
(สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง)
"ใบบัวไปงานวันเกิดใคร ที่ไหน"
(บ้านเสี่ยหมีค่ะพ่อเลี้ยง วันนี้เป็นวันเกิดของลูกชายเสี่ยหมีแล้วคุณหนูใบบัวเป็นเพื่อนกับลูกชายเสี่ยหมีค่ะ"
"อะไรนะ!"
เขาดูตกใจไม่น้อยที่เพิ่งรู้ว่างานวันเกิดที่ใบบัวไปเป็นงานวันเกิดของลูกชายเสี่ยหมีซึ่งผู้ชายคนนั้นเขาชอบใบบัวอยู่ แบบนี้ไม่ได้แล้วเขาควรจะไปตามเฝ้าเมียและแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของซะแล้ว
"เฝ้าไว้นะเดี๋ยวฉันตามไป"
- ผู้เขียน
