บทที่ 9
1193 คำ
ในขณะมาเฟียคนอื่นๆ ทยอยขับรถออกไปจากคฤหาสน์คาดิโอร์จนเกือบหมดแล้ว แต่ดอนโลเรนซากับดอนฟิลิโปยังคงยืนประจัญหน้ากับลูฟร์อยู่ที่เดิม
“จะออกไปเองหรือจะให้ลูกน้องของผมเชิญคุณออกไป”
ลูฟร์ถามเสียงห้วนจัด จากนั้นก็เดินตรงไปยังรถลีมูซีนคันใหญ่ กระชากประตูรถออกกว้าง โผล่หน้าเข้าไปในรถ พร้อมกับขู่คนที่นั่งตัวลีบอยู่ในรถด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
“เรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่ ชาครียา!”
ปัง!
สิ้นคำเค้นขู่ของดอนลูฟร์ ประตูรถก็ถูกกระแทกปิดเต็มแรง จนรถลีมูซีนคันใหญ่สะเทือนไปทั้งคัน
ชาครียาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว นับตั้งแต่เห็นร่างใหญ่ล่ำสันของดอนลูฟร์ หอบพายุเพลิงโกรธเดินตรงมาที่รถยนต์แล้ว พอเห็นดังนั้นหญิงสาวก็ถอยกรูดจนกระทั่งแผ่นหลังปะทะกับประตูรถยนต์อีกด้าน ใบหน้างามไร้สีเลือดกับคำขู่ของดอนลูฟร์ แม้อีกฝ่ายจะเดินจากไปแล้ว ทว่าคำขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาท ซึ่งเป็นดั่งระเบิดเวลาที่ดอนลูฟร์ทิ้งไว้ให้กับเธอ สร้างความหวาดกลัวให้กับหญิงสาวว่าจะถูกมาเฟียผู้นี้เล่นงานกลับคืนอย่างสาสมเป็นแน่
ดอนโลเรนซาเข้ามาในรถ จ้องมองลูกสาวเขม็ง พร้อมกับกระชากเสียงถามห้วนๆ
“บอกมา ไอ้ลูฟร์มันพูดอะไรกับแก”
“เขา...เขาบอกว่า เรื่องไม่จบแค่นี้” ชาครียาเอ่ยตอบเสียงสั่น นาทีนี้หวาดกลัวดอนลูฟร์มากกว่าหวาดกลัวบิดาของตนเอง
“กลับบ้าน ถอยไปตั้งหลักก่อน”
ดอนโลเรนซาสั่งคนขับรถเสียงดัง ไม่ใช่มีแค่เพียงชาครียาเท่านั้นที่หวาดกลัวมาเฟียหนุ่มผู้นี้ จิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างดอนโลเรนซาก็กำลังหวาดกลัวกับสายตาคมกริบ ซึ่งผู้เป็นเจ้าของกำลังยืนจ้องมองเขาเขม็งไม่กะพริบตา
ขณะลูกน้องของบิดากำลังเคลื่อนรถลีมูซีนตีวงอ้อมลานน้ำพุ เพื่อขับออกจากคฤหาสน์แห่งนี้ ซึ่งนั่นก็หมายความว่าต้องขับผ่านดอนลูฟร์ ที่กำลังจ้องมองเขม็งด้วยแววตาแข็งกร้าว ชาครียาได้แต่หลุบสายตาลงมองมือเล็กของตนเอง ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นหันไปมองดอนลูฟร์ ซึ่งเธอมั่นใจว่าอีกฝ่ายคงจ้องมองด้วยแววตาเคียดแค้น จนกระทั่งรถคันนี้ลับสายตาเขาไปแล้ว
“ลูฟร์ ทำไมต้องยอมดอนโลเรนซาด้วย เห็นๆ กันอยู่ว่ามันกุเรื่องข่มขืนมาแบล็คเมล์ลูฟร์”
เฒ่ารอสโซเอ่ยถามในทันทีที่รถลีมูซีนเลื่อนออกไปจากคฤหาสน์แล้ว น้ำเสียงที่เอ่ยออกมานั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจเป็นอย่างมาก
แต่ไม่ว่าเฒ่ารอสโซจะเผยความไม่พอใจให้เห็นมากเพียงใด ลูฟร์ก็ไม่สนใจ ดวงตาคมกริบสีสนิมยังจับจ้องมองตามหลังรถลีมูซีนคันใหญ่ ขณะเอ่ยตอบเสียงราบเรียบว่า
“ผมมีเหตุผลของผม ที่ทำแบบนี้”
“แต่นั่นมันทำให้ลูฟร์ต้องเสียตำแหน่งดอน ออฟ ดอน ไป” เฒ่ารอสโซเอ่ยค้านในทันควัน
ลูฟร์ยักไหล่อย่างไม่แยแสกับตำแหน่งที่เฒ่ารอสโซกำลังพูดถึง “ผมไม่เคยพิศวาสตำแหน่งนี้ สิ่งที่ผมต้องการทำมากที่สุดคือการตามล่าคนที่ฆ่าพ่อของผม และจะล่ามันให้ถึงที่สุดด้วย”
น้ำเสียงที่เค้นพูดในประโยคท้ายเย็นยะเยือก เผยให้เห็นถึงความแค้นที่อัดแน่นอยู่ในตัวของมาเฟียผู้นี้
“ถ้าคุณลุงไม่ว่าอะไร ผมขออยู่คนเดียวเงียบๆ หลังจากที่ปวดหัวมาตั้งแต่เช้าแล้ว” ลูฟร์นิ่งเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะออกปากเอ่ยไล่ดอนรอสโซทางอ้อม
เฒ่ารอสโซถอนหายใจยาว รู้ว่ากำลังถูกลูฟร์ออกปากไล่ให้เขาไปจากคฤหาสน์หลังนี้อีกคน
“ถ้ายังงั้นลุงจะกลับก่อน แต่ลุงยังยืนยันคำเดิมว่าต้องการให้ลูฟร์ เป็น ดอน ออฟ ดอน เหมือนพ่อของลูฟร์”
ลูฟร์พยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไรออกมา พอเฒ่ารอสโซเดินไปขึ้นรถเบนซ์ มีลูกน้องเปิดประตูรออยู่ ก็เค้นเสียงอยู่ในลำคอ ราวกับต้องการฝากคำพูดเหล่านี้ไปถึงดอนรอสโซด้วย
“ตำแหน่งดอน ออฟ ดอน ไม่ได้น่าพิศวาสเท่ากับผู้หญิงที่ยืนเกือบเปลือยอยู่ตรงหน้าผม และผมมีอีกงานสำคัญที่ต้องตามไปจัดการให้เรียบร้อย นั่นก็คือการตามสะสางบัญชีกับผู้หญิงที่บังอาจมาแบล็คเมล์ผม”
รอยยิ้มเหี้ยมผุดขึ้นบนใบหน้าคมเข้ม ดวงตาวาววับไปกับสิ่งที่ตนเองกำลังเตรียมไว้ให้กับผู้หญิง ที่ทำให้เขาอยากจับเธอมานอนอยู่ใต้เรือนกายของเขาในขณะนี้มากที่สุด
“มาร์โก้ ตามเรามาที่ห้องทำงานด้วย”
ลูฟร์เอ่ยบอกลูกน้องคนสนิท ก่อนจะเดินนำหน้าเข้าไปในห้องทำงานของตนเอง พอทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้หนังหลังโต๊ะทำงานแล้ว ก็เอ่ยถามในสิ่งที่ตนเองยังสงสัยอยู่ไม่หาย
“เราเพิ่งรู้ว่าดอนโลเรนซามีลูกสาวด้วย”
มาค์โก้นั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าเจ้านายหนุ่ม พลางเอ่ยบอกในสิ่งที่ตนเองได้สืบเสาะหาประวัติของลูกสาวดอนโลเรนซา ในทันทีที่เธอมาเล่นละครตบตาบรรดามาเฟียเป็นร้อยคน และที่สำคัญคือการมาใส่ร้ายดอนลูฟร์อย่างไม่น่าให้อภัยที่สุด
“ผู้หญิงคนนี้ชื่อชาครียาครับดอน เธอเป็นลูกนอกสมรสของดอนโลเรนซา มีข่าวในวงในว่า แม่ของชาครียาเป็นคนไทย มาทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ในบ้านของดอนโลเรนซา เธอถูกดอนชั่วข่มขืนจนกระทั่งเธอตั้งท้อง และดอนโลเรนซาสั่งให้เธอเอาเด็กออก แต่เธอไม่ยอม เธอยืนกรานจะเอาเด็กไว้ พอคลอดชาครียาออกมา เด็กคนนี้ก็ไม่ได้รับการเอาใจใส่จากดอนโลเรนซา เธอกับแม่ของเธอต้องอยู่ในห้องพักของคนใช้ และเมื่อสองปีที่ผ่านมา แม่ของชาครียาถูกพบศพในห้องนอน ดอนโลเรนซาบอกกับตำรวจว่า แม่ของชาครียาฆ่าตัวตาย เพราะมีขวดยาพิษตกอยู่ใกล้ๆ ร่างของเธอด้วย แต่การตายของเธอมีเงื่อนงำ หลายคนสงสัยว่าเธออาจถูกดอนโลเรนซาจับกรอกยา แต่ก็ไม่มีใครพิสูจน์ในเรื่องนี้ได้”
“แล้วตอนนี้ชาครียายังอยู่ในบ้านของดอนโลเรนซาไหม”
ลูฟร์เอ่ยถามเสียงราบเรียบ แม้ชีวิตของชาครียาอาจจะฟังดูน่าสงสาร แต่เขาไม่มีทางมอบความปราณีให้กับคนที่บังอาจมาลูบคมมาเฟียอย่างเขา
“เธอย้ายไปอยู่คอนโดตั้งแต่แม่ของเธอเสียชีวิตแล้วครับ และตอนนี้เธอเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีสุดท้าย นัยว่าอีกไม่กี่เดือนก็จบแล้วครับดอน”
เพราะรู้ว่าผู้เป็นเจ้านายต้องการรู้ประวัติของผู้หญิงคนนี้อย่างแน่นอน มาค์โก้จึงค้นประวัติของชาครียามาอย่างละเอียดยิบ
- ผู้เขียน
