บทที่ 17

1199 คำ

พอเพลงรักบรรเลงมาใกล้ถึงจุดสุดยอดของมวลความสุขทั้งหมด อาการกระตุกตัวเกร็ง หวีดเสียงครางดังลั่น เร่งเร้าให้เขาส่งเธอโผบินเข้าสู่จุดไคลแมกซ์ของความสุข ด้วยการจิกเล็บเข้ากับแผ่นหลัง ส่งเสียงครางดังไม่หยุด จึงรวบรวมเรี่ยวแรง เพิ่มน้ำหนักในการโรมรันรักให้ถี่เร็ว และหนักหน่วงดุดันมากกว่าเดิม จนกระทั่งจับจูงให้ชาครียาโผทะยานไปสัมผัสกับโลกใบใหม่อันแสนงดงาม “ลูฟร์...โอ้วว...โอ้วว...” ชาครียาหวีดเสียงครวญครางเต็มเสียง ขณะกำลังลอยละล่องอยู่ในห้วงอากาศ อิ่มเอิบใจกับคลื่นความสุข ความหรรษาที่บิดรัดอยู่ทั่วดินแดนแห่งรัก กายกระตุกเกร็งความรัญจวนใจซึมลึกไปทั่วเรือนร่าง ตอบรับเมล็ดพันธ์แห่งรักที่ลูฟร์ปลดปล่อยพร่างพรูเข้าสู้ตัวเธอไว้ทุกหยาดหยด “โอ้วว...ดีเหนือเกิน...ชาครียา...คุณทำให้ผมมีความสุขที่สุด ยาหยี...” ลูฟร์สูดปาก คำรามเสียงสั่นพร่า กายกระตุกเกร็งกับคลื่นความสุขลูกสุดท้ายที่ถาโถมซาซัดเข้าใส่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม