บทที่ 15

1222 คำ

ไม่ใช่แค่เพียงริมฝีปากและปลายลิ้นร้อนรุ่มเท่านั้นที่มอบความหรรษาให้กับชาครียา ลูฟร์เอื้อมมือพาดไปบนเรือนร่างอรชรควานหาปทุมถันเต็งตึง บีบขยี้ลงไปบนยอดถันบวมเป่งแข็งเป็นไตสู้กับปลายนิ้วของเขา ส่วนมือใหญ่อีกข้างเลื่อนต่ำระเรื่อยลงไปควานหาสมบัติอันล่ำค่าที่เป็นของเขาเพียงผู้เดียว และทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัสกับความดอกไม้สวาทอันอ่อนนุ่มดุจดั่งแพรไหม สอดนิ้วเข้าไปสัมผัสกับปุ่มของความหฤหรรษ์หรรษาอันชุ่มฉ่ำด้วยธารลาวาแห่งรัก ก็กระตุกยิ้มกว้าง กระซิบเยาะหยันชิดกับแผ่นหลังเนียนหอมละมุน “คุณเป็นคนที่ปากกับใจไม่ต้องกัน ปากคุณไล่ให้ผมออกไปจากห้องของคุณ แต่เรือนกายของคุณกลับตอดรัดโอบกอดตัวผมไว้ในทันทีที่ผมเข้าไปสัมผัสกับเรือนกายของคุณ” เค้นเสียงถากถางชาครียาไปแล้ว ลูฟร์ก็ต้องสูดปากส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความกระสันเสียว ขณะโรมรันปลายนิ้วทั่วกลีบดอกไม้สวาท พร้อมกับกดกายแข็งขึงให้เสียดสีกับสะโพกผายมนไปพร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม