“ฮึ! คำนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวสมองดอนลูฟร์”
คนอย่างดอนลูฟร์ไม่จำเป็นต้องบังคับขืนใจผู้หญิง แค่เพียงกระดิกนิ้วเรียก ส่งสายตาเชิญชวน พวกเธอเหล่านั้นก็ตัวอ่อนระทวย พร้อมตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาในทันที
ชาครียายกมือเล็กยันแผงอกกว้างไว้ แผดเสียงตะโกนด่า หวังให้ลูฟร์รู้สึกผิดและปล่อยเธอไป “แต่คุณกำลังลงมือข่มขืนฉัน”
“ไม่จำเป็นต้องข่มขืนหรอกชาครียา ผมกล้าเอาหัวเป็นประกันว่าอีกไม่กี่นาที คุณต้องครางกระเส่า หยัดกายหาผม และเรียกร้องให้ผมมอบเจ้าสิ่งนี้ให้กับคุณ”
ลูฟร์กดกายแข็งขึงที่ลุกชันดุนดันกับกางเกงผ้านิ่มให้เสียดสีกับผิวกายอ่อนนุ่มของความเป็นอิสตรีเพศอย่างยั่วยวน นอกจากจะปลุกให้ไฟสวาทในตัวชาครียาลุกพล่านแล้ว ไฟสวาทในตัวเขาก็ลุกโพลนทั่วเรือนกาย แทบระงับความต้องการไว้ไม่อยู่
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”
ชาครียาแผดเสียงดังลั่น ใบหน้างามขาวซีดไร้สีเลือดเมื่อมองสบตากับดวงตาคมกริบ นาทีนี้รู้แล้วว่าดอนลูฟร
