39

1152 คำ

39 ‘ตกลงค่ะ ศจีจะไม่ยุ่งเรื่องของลูกมาร์ชอีก แต่ศจียังห่วงเรื่องของหนูขวัญกับคุณพี่ลักขณา กลัวว่าเขาจะไม่เข้าใจน่ะค่ะ ศจีพูดกับเขาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะให้หนูขวัญมาเป็นสะใภ้’ เป็นอีกข้อที่ศจีรู้สึกหนักใจ กับเชือกที่ตัวเองพูดมัดตัวไว้ ‘ข้อนี้ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวผมจัดการเอง’ คุณวิมุตรับปากภรรยาคู่ชีวิตเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้ ทำให้คุณหญิงศจีรู้สึกโล่งอก “ถ้าเป็นอย่างที่ลูกพูดเห็นทีแม่ต้องออกโรงเองซะแล้ว ปล่อยไว้อย่างนี้คงไม่ได้การแน่” ลักขณาพูดเสียงหนักแน่น นางจะปล่อยให้บ่อเงินบ่อทองหลุดมือไปไม่ได้ “คุณแม่จะทำยังไงคะ เรามีก้างชิ้นโตขวางออกอย่างนั้น ไม่ใช่แค่ชิ้นเดียวนะคะสองชิ้นด้วย” ก้างที่ขวัญดาวพูดถึงคือวิมุตกับมนตรา “คุณวิมุตแม่ว่าจัดการได้ไม่ยาก ส่วนก้างอีกชิ้นเราก็กำจัดมันทิ้งออกไปก็สิ้นเรื่อง” “คุณแม่หมายความว่า” “ใช่...กำจัดมันให้พ้นทางเป็นการถาวรไปเลย” “ขวัญรั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม