31 “คุณหนูมายืนทำอะไรตรงนี้คะ ไปทานข้าวเช้าก่อนนะคะ” ภาคย์มองมายาที่ยืนอยู่ข้างกายแม่นม ก่อนจะหลุบตาต่ำมองถาดอลูมิเนียมที่อยู่ในมือของมายา แสดงว่าเธอไปใส่บาตรกับแน่งน้อยมา เธอไม่ได้หนีเขาไปไหน แล้วทำไมเขาต้องรู้สึกใจคอไม่ดีเมื่อไม่เห็นผู้หญิงคนนี้ด้วย ใจของเขาเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาอีกแล้ว หากแต่คนที่เย็นชาเช่นเขาเก็บงำความรู้สึกนั้นไว้จนมิดสุดใจ ชายหนุ่มเดินกลับเข้าไปในบ้านตรงไปที่ห้องรับประทานอาหารโดยที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำเดียว ภาคย์มองอาหารเช้าตรงหน้าอย่างแปลกใจ อาหารเช้ามื้อนี้เป็นข้าวหมกไก่กลิ่นหอมฉุย ที่เสิร์ฟพร้อมกับต้มจืดเต้าหู้ไข่เอาไว้ซดให้คล่องคอ เขาไม่เคยทานอาหารเช้าแบบนี้มาก่อน ทุกทีอาหารเช้าของเขาจะมีกับข้าวสองอย่าง พร้อมกับข้าวสวยร้อนๆ ตบท้ายด้วยกาแฟพันธ์ดีจากไร่ของเขาเท่านั้น “คุณยาทำเองนะคะ เธอตื่นตั้งแต่เช้ามืด ตื่นก่อนนมเสียอีก เธอตั้งใจทำให้คุณหนูทานนะคะ” แน่งน้