29
ภาคย์พยายามหาเหตุผลให้กับตัวเองว่า เหตุใดจึงไม่พอใจที่เพื่อนรักมาวอแวชิดใกล้มายา เหมือนมีคลื่นลมแรงกระทบกับหัวใจของเขา ปั่นป่วนและสับสน ใจหนึ่งอยากเพิกเฉย แต่อีกใจอยากบอกกับทุกคนว่าเธอคนนี้มีเจ้าของแล้ว ความเย็นชาที่เป็นทำนบชั้นดี ปกป้องเขากับความรู้สึกเจ็บปวดที่เคยได้รับเมื่อหนึ่งปีก่อน ความเจ็บปวดที่สะสมไว้นั้นกำลังจะเหือดหาย พร้อมกับความรู้สึกใหม่ที่กำลังเดินเข้ามา
มายานอนลืมตาโพรงในความมืดหลังจากที่เพลงรักของเขาสิ้นสุดลง ความมืดมิดที่ไร้แสงของดวงจันทร์และหมู่ดาว คงเหมือนหัวใจดวงน้อยๆ ของมายาที่ตอนนี้มีแต่สีดำสีของความมืดมิด ทุกอย่างดำมืดจนเธอหาทางออกไม่ได้ ร่างหนาเริ่มขยับไหวตัวจนมายารู้สึกได้ หญิงสาวพลิกกายมาทิศทางที่เขานอนอยู่ คราแรกนึกว่าเขาจะลุกเดินออกไปจากห้องอย่างที่แล้วมา แต่ไม่ใช่เขากระสับกระส่าย มือทั้งสองไขว่คว้าในอากาศ คล้ายกับว่ากำลังจะเอื้อมไปสัมผัสอะไรบางอย่าง
“อย่า
