26

1187 คำ

26 มนตราเดินฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำ เดินตรงเข้าไปในห้องนอนของตนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า วิศรุตที่แอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าขนาดพอเหมาะกับตัวของเขาพอดี ทำให้เขาไม่ถนัดกับการยืนมากนัก อีกทั้งตู้เสื้อผ้าของเธอนั้น มีลายฉลุอยู่ที่บานประตู ทำให้ดวงตาของเขามองเห็นเรือนร่างของมนตรามีเพียงผ้าถุงสวมไว้เท่านั้น หญิงสาวเดินไปผัดแป้ง หวีผม ระหว่างที่มนตรากำลังหวีผมอยู่นั้น หูของเธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างอยู่ในตู้เสื้อผ้า มันดังกุกกัก ด้วยความสงสัยมนตราจึงเดินไปที่ต้นเสียง เพื่ออยากรู้ว่าเสียงที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าคืออะไร “ว้าย” เธออุทานเสียงดังลั่นทันทีที่บานประตูเสื้อผ้าเปิดออก พร้อมกับร่างหนาของใครบางคนทะลึ่งพรวดออกมาจากตู้เสื้อผ้า มนตราถอยร่างหนีโดยอัตโนมัติ คว้านาฬิกาปลุกใกล้มือมาเป็นอาวุธหมายจะขว้างใส่ผู้บุกรุก หากแต่เสียงร้องของวิศรุตดังขึ้นเสียก่อน “อย่า...มน นี่ฉันเองมาร์ช” มือที่กำลังเขวี้ยงนาฬิกาปลุกอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม