บทที่ 23 เข้าทางมารดา
ไป๋ลี่เฟยยกยิ้มอย่างผู้ชนะ นางเกือบหลงลืมไปเสียสนิทว่า เหตุที่ทำให้คุณหนูไป๋ต้องหมั้นหมายกับองค์ชายสาม เป็นเพราะมารดาของนางและมานดาของจ้าวหลินไฉ่เป็นสหายรักกับมาแต่เล็ก
หากนางร้องขอไปอย่างดีแล้ว ก็ยังไม่คิดจะตอบรับคำขอ ในขณะที่ตนเองมารบกวนเวลาของผู้อื่นถึงจวนอยู่อย่างสม่ำเสมอ แม้จะรู้ดีว่ามาใช้ตัวนางเป็นทางผ่านไปหาซินหยาน แต่เมื่อเป็นเช่นนี้ลี่เฟยก็สุดที่จะอดทน ขอกระทำการข้ามหัวให้รู้แล้วรู้รอด
หลังจดหมายส่งไปหามู่กุ้ยเฟยได้เพียงสองวัน เทียบเชิญให้คุณหนูใหญ่ และคุณหนูรองจากสกุลไป๋ ไปเยือนวังเมฆาแสงจันทร์ก็มาถึง
“หึ…อย่างไรข้าก็หวังจะนำน้องรองไปดึงความสนใจอยู่แล้ว” ไป๋ลี่เฟยพึมพำยามกวาดตามองเทียบเชิญ
“คุณหนูว่าอย่างไรนะเจ้าคะ” จูจูที่ได้ยินไม่ชัดเอ่ยถามอีกครั้ง เกรงว่าคุณหนูของตนอาจสั่งงานออกมา แล้วตัวนางฟังพลาดไป
“ไม่มีอันใด จริงสิ สิ่งที่ให้บ่าวเรือนนู้นนำไปใส่
