อาร์ทรีบลุกไปอุ้มน้ำพาดบ่าก่อนจะรีบออกไปทางหลังร้าน
“ถ้าพี่ยังคิดหนี……ผมจะเอาพี่บนรถตอนนี้เลยเอาให้หนำใจเอาให้ขาถ่างไปเลย”
เมื่อเห็นว่าน้ำยอมที่จะทำตามเขาก็รีบขึ้นรถขับออกไปทันที หลายชั่วโมงต่อมา ตุบ
“อ๊ะ…..จุก”
น้ำเธอลืมตาขึ้นมองไปที่เพดานที่กำลังหมุนไปมาเธอเห็นอาร์ทรางๆ เบลอๆ เหมือนเขากำลังใส่กุญแจหมัดมือเธอเอาไว้อีก
“นายจะทำอะไร……อาร์ท”
“ขัง….ลืมพี่ไง” อาร์ท เดินไประงับสติอารมณ์ข้างนอกเพราะไม่อยากทำร้ายน้ำ เกือบเช้าที่เขาเดินกลับมาพร้อมขวดเหล้าในมือ เสียงลากเก้าอี้ทำให้น้ำรู้สึกตัวเธอลืมตามองมาที่อาร์ทปากของเขาคาบบุหรี่สายตาก็จ้องมองที่น้ำ มือก็ปลดเข็มขัดก่อนจะว่างมันลงบนโต๊ะ
“พี่สร่างเมายัง…..” พี่น้ำกุมหัวขมับเมื่อเห็นว่ามือข้างหนึ่งถูกจับใส่กุญแจ
“นายทำบ้าอะไร”
“พี่นั้นล่ะบ้า….มีผมคนเดียวไม่พอเหรอห่ะถึงได้ไปอยู่กับมัน….จูบกับมัน!”
“นายกำลังเข้าใจผิด พวกเราแค่มาดื่ม”
“แล้วม
