“นี่ อย่าทำหยาบคายกับฉันเหมือนเมื่อคืนอีกนะ”
“ถ้าทำแล้วจะทำไม”
“ฉันก็จะ...”
“ฟ้องพ่อกับแม่ นี่ถามจริง เธอโตรึยังรุจิกานต์ ถึงได้ทำตัวเป็นเด็กขี้ฟ้องไปได้”
“ก็เพราะมาเจอผู้ใหญ่นิสัยเสียอย่างคุณไงล่ะ”
“ปากดีแบบนี้มันน่าลงโทษจริงๆเลยนะ” คีรินทร์มองมาอย่างห้ามกรียม ทำเอาคนถูกมองถึงกับถอยร่นหนีจนแผ่นหลังไปชิดติดฝาผนัง
“อย่าทำอะไรจีนะ จีขอร้อง”
“ไม่ต้องขอ ได้ร้องแน่”
จบคำคนตัวโตก็โน้มใบหน้าลงมาทำเอาคนตัวเล็กต้องเบี่ยงหน้าหนีพัลวัน พอปากของเขาใกล้จะลงมาแตะปากของเธอ หญิงสาวก็เม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น แล้วก็เริ่มดิ้นออกจากการจับกุมแต่ก็ไร้ผล แถมยังถูกบีบบังคับจนไร้ทางหลีกหนีมากขึ้นไปอีก
สุดท้ายปากเล็กๆก็ถูกครอบครองอีกครั้งด้วยปากร้อนร้ายของเขา
คีรินทร์ระดมจูบหญิงสาวจนเธออ่อนระทวย เขาจึงก้มลงซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นต่อ แม้จะได้รับรสชาติเค็มๆขอ
