ตอนที่ 14
1699 คำ
ปอร์เช่คลานขึ้นไปบนเตียงก่อนจะสอดตัวไปนอนตักเมียแล้ว แต่แบบว่าทำไมมันใกล้ตรงนั้นจังว่ะ! คอแห้งอยากกินน้ำเว้ย! เขายิ้มให้เมียแบบฝืนใจตัวเองเพราะตอนนี้ที่สนใจก็ได้เนินสามเหลี่ยมน้อยๆติดหน้าเขาเนี้ยหายเมื่อไรนะจัดหนักแน่!!
“จูบหน่อยสิที่รัก” เขาทำปากจู๋รอเลย
“นี่อายุเท่าไรแล้วเนี้ย?” ทำตัวเป็นเด็กจนน่าเอ็นดูเชียว
“จูบก่อนนะ…นะโรซี่จูบเฮียหน่อย!” เมียยิ้มแล้วส่ายหน้าแต่ก็ก้มลงมาจูบปากเขาจนได้
“ทำไมสวยตลอดเลยฮะโรซี่แล้วดูตัวก็หอมอีก เฮียหวงนะ”
“บ้า! กินอะไรผิดสำแดงรึเปล่าเนี่ย!?” มาแบบนี้ก็เขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว
เฮียปอร์เช่นอนอ้อนเธอแบบไม่สนใจเลยว่าเธอเนี่ยเขินจนอยากจะถีบเขาให้ตกเตียงไปเลย คนอะไรไม่รู้เวลาดุก็น่ากลัวมากแล้วดูตอนอ้อนเหมือนลูกแมวน่ารักๆ เธอจะรับมือเขาไหวไหมเนี่ยมาหลายอารมณ์เหลือเกินพ่อคุณ
คืนนี้คงเป็นคืนที่อบอุ่นในรอบหลายปีของเธอแล้วเพราะมีผู้ชายที่รักมาคอยกอดแบบนี้แล้วยังจูบหน้าผากเธอไม่หยุดอีก ไม่รู้เลยว่าความเกลียดมันหายไปไหนหมดเหลือแค่ความรู้สึกแปลกๆที่ก่อขึ้นมาพร้อมกับความอบอุ่นในใจ
“สรุปลดเงินเดือนพี่สาวจริงใช่ไหม?”
“ค่ะ จากเดือนล่ะแสนกว่าเหลือเดือนล่ะหมื่นก็พอ มีอาต้องคลั่งตายแน่” เธอไม่อยากใจร้ายแต่มันถึงเวลาเอาคืนบ้างแล้วแหละ ในเมื่อมีอาพยายามจะกดเธอให้จมลงอย่างเดียวแทนที่จะต่างคนต่างอยู่
“แล้วใครคือโชคเหรอเฮียได้ยินมา?”
“ลูกพี่ลูกน้องค่ะไปเรียนต่อที่อเมริกาตอนยายเสียค่ะ อีกเดี๋ยวก็กลับมาแล้วมั้งนะ” เธอสนิทนะแต่ว่าพี่โชคไม่ค่อยว่างเท่าไรแล้วเขาไม่เคยกลับมาเลยนับตั้งแต่ไป
“ถ้ามันมาจะลืมผัวรึเปล่า?” ตอนนี้เขาเหมือนเป็นที่พึ่งของเธอไงถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งมีใครที่ให้ความรักเธอแล้วยังเป็นคนดีกว่าโรซี่จะยังสนใจเขาอยู่ไหม
อยู่ดีๆก็กลัวเมียทิ้ง!
“ถ้าเจ้าชู้อีกทิ้งแน่” เธอเป็นเมียเขาแล้วจะทิ้งง่ายๆได้ไงล่ะ
“ใครเจ้าชู้? ไม่มีเลยนี่รักเมียคนเดียวนะ” ทิ้งเรื่องเหี้ยไปก่อนตอนนี้ขออ้อนเมียหน่อย
ถ้ารู้ว่าได้โรซี่เป็นเมียแล้วมันจะมีความสุขขนาดนี้นะเขาน่าจะมอมเหล้าเธอตั้งแต่แรกเจอเลยจะได้ไม่เสียเวลาไปเป็นปีแบบนี้ โรซี่รู้ไหมว่าเขารักเธอมากี่ปีแล้วที่ผ่านมาไม่ได้เต๊าะเล่นๆนะแต่หวังเอาจริง นี่ถ้าไม่เหี้ยคงไม่ได้เมียหรอก!
“ฝันดีนะพรุ่งนี้ปลุกด้วยล่ะ” เธอกินยาทุกอย่างเรียบร้อยแล้วมันค่อนข้างง่วงนอนพอสมควรเลยกลัวว่าจะตื่นสายเอาได้
“ครับ พรุ่งนี้เฮียจะปลุกเองแต่วิธีไหนขึ้นอยู่กับเมียนะ”
“ห้ามลักหลับนะ!”
เขาไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเอื้อมมือไปปิดโคมไฟให้เรียบร้อยพรุ่งนี้เมียน่าจะไปเรียนพร้อมกับเพื่อนเพราะนีน่าค้างที่นี่ส่วนเขาก็คงจะออกไปพร้อมเพื่อนเหมือนกันเพราะไอ้จากัวร์มันนอนบนโซฟาอยู่ ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเมียก็หลับสนิทเพราะฤทธิ์ยาที่กินไป เขาค่อยๆขยับตัวลุกออกจากเตียงเดินออกไปนอกห้องไม่ลืมแง้มประตูเอาไว้เผื่อเมียตื่น
“ไอ้เหี้ยจากัวร์ไปคืนนี้ได้ไหม?” มันยังไม่หลับมัวส่องไอจีน้องมินนี่อยู่เขาเห็นนะ
“ไม่ กูขี้เกียจพรุ่งนี้มึงไปกับกูแล้วตัดสินใจเลยว่าจะเอามันไว้หรือจะส่งนรกไป” จากัวร์พูดเฉือยๆก่อนจะลุกไปหยิบเหล้ามาเทดื่มกับเพื่อน
“กูไม่แดก!” เพื่อนแม่งเหี้ยแบบนี้ไงเขาเลยเหี้ยตามมัน
“มึงกลัวเมาแล้วจะไปเอาเมียเหรอ?”
“อืม มึงแดกไปเลย” เขายังตัดสินใจไม่ถูกเหมือนกันว่าจะเอายังไง ฆ่าทิ้งดีไหมหรือแค่สั่งสอน? ซึ่งเห็นเขาเหี้ยแบบนี้มือไม่เคยเปื้อนเลือดนะเว้ย! แต่เพื่อนคือหนักแล้วแหละมันถึงพูดได้แบบปรกติขนาดนี้ เขาขอให้มันช่วยตามหาจนจับตัวได้แล้วไหนจะข้อมูลดอกกุหลาบอีกมันก็จะหามาให้ เขากำลังทำเพื่อปกป้องเมียโดยที่เมียไม่ได้รู้ตัวอะไรเลย
“กูไปนอนกอดเมียดีกว่า” ถึงอยากไปคืนนี้ให้มันจบๆแต่เพื่อนขี้เกียจก็โอเคเขานอนกอดเมียก่อนก็ได้ เขาหวั่นใจนิดหน่อยเรื่องพี่สาวเมียจะมาหาเรื่องเพราะถูกตัดเงินเดือน กลัวว่าโรซี่จะรับมือไม่ไหว ทีกับผัวนี่เก่งไงแต่กับพี่สาวเนี่ยเสือกหง่อยซะงั้น
“ทำไมหลับแล้วยังน่ารักว่ะ?” งงใจตัวเองฉิบหายที่ไม่ว่าจะมองโรซี่จากมุมไหนก็สวยก็น่ารัก
เอาจริงๆต่อให้อ้าปากด่าเขาแม่งก็ยังน่ารัก
เอ๋…หรือว่าจะหลงเมียว่ะ?
ปอร์เช่ตื่นมาตอนเช้าตรู่เพราะเพื่อนมาเคาะประตูปลุกจนต้องตื่น คือกูอยากจะตะโกนด่ามันมากเลยแต่กลัวเมียตื่นไงเลยทำได้แค่ตอบมันเสียงเบาๆแล้วรีบไปอาบน้ำ มันจะไปตายห่าไหนแต่เช้าว่ะไอ้เหี้ย! เขารีบเเต่งตัวอย่างหงุดหงิดมองไปที่เตียงเมียยังหลับสนิทอยู่เขาคงหอมแก้มต้องปลุกแล้ว
ฟอด….
“ที่รักตื่นได้แล้ว” กระซิบข้างหูเบาๆหวังว่าน่าจะตื่น
“อื้ม...อย่ามากวน!!”
“โรซี่ตื่นเฮียต้องไปแล้ว” เมียขี้เซาจังว่ะ
“10 นาทีนะ”
“ถ้าไม่ตื่นปล้ำนะเว้ย!” เมียลืมตาขึ้นมาทันที กลัวผัวปล้ำขนาดนี้เลยเหรอว่ะ แม่งโคตรน่าดีใจ…ประชด!
“เหี้ยว่ะ! คนจะนอนชอบมากวนจะไปไหนก็ไปเลย!!” เธอแทบจะถีบเขาตกเตียงได้เลยถ้าไม่ติดว่าเขาตัวใหญ่กว่านะคงมีกระเด็นบ้างแหละ
“แล้วหมาตัวไหนมันสั่งให้ปลุกตอนเช้าล่ะ?” สรรเสริญผัวแต่เช้าวันนี้คงเจริญล่ะ
“ใคร? ว่าฉันเหรอไอ้บ้า!!” ทีนี้เธอยกเท้าจะถีบเขาจริงๆแต่ไอ้บ้านี่มือไวไงจับข้อเท้าเธอแล้วยังมานั่งคร่อมกันอีก หรือว่าจะปล้ำกันจริงเนี่ย!! เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็นหันหน้าหนีไปทางอื่นหลับตาแน่นด้วยความอาย
จะโดนเอาแต่เช้าเลยเหรอเนี่ยไอ้คนหื่นกาม!
เธอไม่พร้อมนะ!!
ฟอด…
“วันนี้รีบแต่คืนนี้ไม่รอดแน่ที่รัก” แค่หอมแก้มเพราะว่าเพื่อนแทบจะทุบประตูได้อยู่แล้วไม่รีบได้ไง
“แล้วนี่จะไปไหน?” พึ่งมาเห็นว่าเขาแต่งตัวเซ็ตผมเรียบร้อยแล้วแถมยังฉีดน้ำหอมซะฟุ้งอีก
“ไปจัดการคนที่มันปล่อยรูปไง มีอะไรจะสั่งไหม?”
“เฮียจะทำอะไรเขา?”
“ไม่แน่ใจว่าจะกระทืบอย่างเดียวไหม?” โรซี่มองเขาแล้วทำตาโตเชียวเพราะเขาพูดตรงไปใช่ไหม แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่คิดจะโกหกเธอหรอก เขาจะบอกโรซี่ทุกอย่างเท่าที่บอกได้เธอจะได้รู้ว่าเขาจริงใจมากขนาดไหน
“อย่าให้ถึงขั้นต้องตายนะฉันขอร้อง” แววตาเขามันบอกเธอว่าเอาจริง เขาแค้นจริงๆคงเพราะเรื่องนี้ทำเธอเครียดจนเกือบจบชีวิตตัวเองแต่ไม่ใช่เหตุทั้งหมดนะที่เธออยากตายไปเพราะอยากจะทิ้งทุกอย่างแค่นั้น
“เป็นห่วงมันเหรอ? มันทำมันยังไม่รู้สึกอะไรเลยนี่โรซี่เครียดจนเกือบตายนะ เฮียไม่อยากจะเก็บมันไว้” เขาปล่อยมือแล้วขยับตัวมานั่งเมียก็ลุกนั่งจับมือเขาไว้อีก โรซี่เป็นคนดีแต่ไอ้เหี้ยนั่นมันชั่วแล้วเขาจะจัดการแบบคนชั่วเขาทำกัน
เธอเม้มปากแน่นคิดว่าควรจะเอายังไงกับคนอารมณ์ร้อนตรงหน้านี้ดี เธอไม่รู้จักเขาดีเท่าที่เขารู้จักเธอด้วยซ้ำแต่อย่างน้อยที่รู้คือแก็งเขาเนี่ยเถื่อนโหดทุกคน เป็นผัวเถื่อนที่รักเมียดังนั้นต้องใช้ความรักของเขาให้เป็นประโยชน์ที่สุดถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่รักเขาก็ตาม
เธอขยับตัวไปใกล้เงยหน้ามองเขาแว๊บเดียวแล้วซบหน้าลงที่หน้าอกอุ่น เขาก็กอดเธอแล้วยังจูบหน้าผากเธอทันทีเหมือนรู้ว่าเธอกำลังกลัวมาก
“ฉันไม่อยากเป็นต้นเหตุความตายของใคร ถือว่าเมียขอร้องนะอย่าให้ถึงกับต้องตายเลย” เธออ้อนเขาหนักมากขึ้นและมั่นใจว่าเขาต้องใจอ่อนแน่
“ได้ เฮียสัญญาว่าครั้งนี้มันจะไม่ตายแต่มันคงเจ็บตัวเล็กน้อยนะ” ดูเหมือนเมียจะรู้ว่าเขารักจนยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอถึงได้ร้องขอกันขนาดนี้
“ขอบคุณนะ” เธอเงยหน้าขึ้นสบตาแล้วดึงเขาลงมาจูบเอง
“มีอะไรโทรหานะโรซี่ เกิดอะไรขึ้นนึกถึงผัวคนแรกจำไว้” ไม่ว่าอะไรก็ช่างเขาจะไปช่วยเธอให้เร็วที่สุด
ก๊อกๆๆๆ...
“ไปได้แล้วเดี๋ยวประตูห้องจะพัง” เสียงเคาะประตูดังลั่นเลยคงจะเป็นพี่จากัวร์คนหน้านิ่งแน่นอน เฮียปอร์เช่ทำหน้าเหมือนเบื่อหน่ายแล้วจูบหน้าผากเธออีกแล้วก่อนจะลุกจากเตียงไป
เขาคิดดีแล้วเหรอที่มารักคนอย่างเธอเนี่ย
เขารู้ใช่ไหมว่าเธอไม่ได้รักเลยสักนิด
- ผู้เขียน
