นี่เป็นการทำงานวันที่สอง ของคอลเลคชั่นฤดูหนาว แม่มาไม่ได้เพราะติดงาน ทำให้คนที่อาสาดูแลฉันอย่างพี่คิม ได้ใช้อำนาจผู้ดูแลอย่างเต็มที่
“พี่ยุทธขา พี่เอาบอสพี่ไปเก็บได้ไหมคะ ตอนทำงานนี่ดุจังเลย” ฉันพูดพรางมองคนที่เดินไปเดินมา วุ่นวายกับฉากยังไม่จบไม่สิ้น
“ถ้าพี่เอาไปเก็บได้ พี่ทำไปนานแล้วครับ พี่เหนื่อยรอแล้ว” พี่ยุทธหันมากระซิบฉันเบาๆ
“ไอ้ยุทธ!!! ห่างๆเลย มึงใกล้เกินไปละ” ให้ตายเถอะ ฉันเดินไปหาพี่ช่างแต่งหน้าที่กำลังจัดของเพื่อรอแต่งหน้าให้อยู่ วันนี้ใส่วิกด้วยแฮะ
“วันนี้เนรมิตน้องมินิทให้เป็นคนใหม่ค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ”
“เอาให้บอส อึ้งไปเลยค่ะ” ฉันหันไปมองคนที่หัวเสียเพราะฉากไม่เหมือนภาพที่ตัวเองสเก็ตไว้
“เวลาทำงานเป็นแบบนี้ทุกทีเลยหรอคะ บอสพี่อะ” ฉันพูดไป ตาก็คงยังมองกระจกอยู่
“ค่ะ”
พี่ช่างแต่งหน้า เม้าท์พี่คิมให้ฉันฟังเยอะแยะ เกี่ยวกับความติสของเค้า ทั้งเรื่องการแต่งตัว เรื่องการทำงาน
