ทิวากรมองคนที่ทรุดนั่งปลายเท้าด้วยหัวใจถูกบีบรัด ตัวเขาสั่นเทิ้มทั้งโกรธและอารมณ์อื่นที่ซุกซ่อนอยู่ภายในกำลังเล่นงาน ด้วยตั้งปณิธานไว้แล้วว่าจะเอาคืนหญิงสาวและทำให้ตัวเธอเจ็บมากกว่าที่เขาเคยโดนวาจาร้ายกาจพลันถูกพ่นออกมาอย่างต่อเนื่อง
“ฉันอยากเห็นเธอตายทั้งเป็น ดีเหมือนกันนะ ที่เห็นเธอจะเป็นจะตายแบบนี้ หมากอย่างปานวาดนับว่าไม่ไร้ประโยชน์ไปเสียทีเดียว ทว่า...” ชายหนุ่มหยุดพูดทรุดกายนั่งชันเข่ามือใหญ่จับปลายคางมนแล้วบีบบังคับให้มองสบตาเขา ก่อนที่เขาจะกระตุกยิ้มร้ายพลางว่า
“มันยังไม่จบแค่นี้หรอก ยิ่งเธอเสียใจมากเท่าไร ฉันยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น ครั้งนี้เพื่อนเธอเป็นได้แค่คนคุย ครั้งหน้าฉันเอาเพื่อนเธอมาเป็นคู่นอนดีไหม เบื่อแล้วค่อยเฉดหัวทิ้ง เธอคิดว่าไง น่าสนุกใช่ไหมล่ะ?”
เขมิกาตื่นตะลึงไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดน่าอายและความคิดเลวร้ายออกมาจากคนตรงหน้า สายตาของหญิงสาววาวโรจน์
“ทำไม โกรธเห
