บทที่ 18

1745 คำ

วันหยุดที่เหมือนไม่ใช่วันหยุด หนุ่มใหญ่ติดนิสัยตื่นนอนแต่เช้า ถึงอยากนอนพักต่อแค่ไหนพอถึงเวลาที่เคยตื่นนาฬิกาในร่างกายก็ปลุกตรงเวลาทุกที เหลือบสายตาลงมองดูเด็กสาวที่นอนกอดเขาอยู่ เรือนร่างเปลือยเปล่ากอดรัดแนบชิดลำตัวเขา ใบหน้าใสเกลี้ยงเกลาราวกับผิวเด็กขยับซุกลงบนแผงอกกว้างเหมือนกับลูกแมวขี้เซา กรการณ์ยอมรับว่ารู้สึกดีทุกครั้งที่ตื่นมาแล้วมีเด็กสาวอยู่ใกล้ๆ ความรู้สึกดีที่ก่อตัวมาก่อนหน้านี้มีแต่จะเพิ่มพูนขึ้นในหัวใจเงียบๆ ชายหนุ่มตัดสินใจนอนต่อเพราะไม่อยากทำให้เธอตื่นตาม วันนี้เขาไม่มีธุระไปที่ไหนจะให้นอนแบบนี้ไปถึงเที่ยงก็ยังได้ เอาเข้าจริงนอนไปได้แค่ชั่วโมงเดียวก็ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พอขยับตัวก้าวออกจากเตียงนอน เด็กสาวที่นอนข้างๆก็สะดุ้งตื่นตามอย่างที่คิดไว้ “ อือ อากรณ์…ตื่นแล้วเหรอคะ ” แพรวดาวกะพริบตาถี่ไล่อาการง่วง รู้สึกเพลียจนอยากนอนต่ออีกสักหน่อย “ หนูนอนไปก่อนก็ได้นะ ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม