ลลนาถึงกับโวยวายยกใหญ่ อยากจะลุกขึ้นตะกุยหน้าไอ้คนตัวโตข้างๆ ให้รู้แล้วรู้รอด ถ้าไม่ถูกอีกคนถลึงตามองกลับด้วยสายตาข่มขู่แกมบังคับ ส่งสารบางอย่างที่ทำให้แก้มบางทั้งสองข้างของเธออยู่ๆ ก็ร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
คนตัวเล็กได้แต่ฮึดฮัดไม่พอใจกับตัวเอง คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร อยู่ดีๆ ก็ถูกเอามายัดใส่รถ ลากกันไปลากกันมาอย่างกับเธอเป็นตุ๊กตาของเล่น แล้วอย่างนี้จะให้อารมณ์ดียังไงไหว
คิดไปพลางก็แอบค้อนขวับกลับไปยังใครอีกคน เห็นไอ้จอมเผด็จการตรงหน้านั่งตีหน้าเครียดไม่ยอมพูดยอมจา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยบ้างเป็นพักๆ มันยิ่งกระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็นขึ้นไปอีก แต่พอถามตัวต้นเหตุตรงหน้าก็เอาแต่มองกลับมา แล้วก็เงียบๆ ไม่ยอมพูดอะไรสักอย่าง เธอจึงเบนหน้าออกไปมองท้องฟ้า ท้องถนน มองต้นไม้ ทำเป็นไม่สนใจบ้าง
เห็นว่าอยู่บนท้องถนนหรอกนะ ไม่งั้นจะเปิดศึกกลับไปให้รู้แล้วรู้รอด คนอะไรขับรถเร็วเป็นบ้า สงสัยถ้
