ดวงตากลมลืมตาตื่นขึ้นมา ด้วยความรู้สึกสะลึมสะลืออยู่ไม่น้อยเพราะเมื่อคืนไม่ได้นอนเต็มอิ่มเลยสักนิด เธอคิดมากถึงขนาดเก็บไปฝัน มันวนเวียนอยู่ในสมองจนวุ่นวายไปหมด เหลือบตาขึ้นมองนาฬิกาตัวการ์ตูนน่ารักบนหัวเตียง เข็มชี้บอกเวลาหกโมงครึ่ง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงนอนกลิ้งอีกสักครึ่งชั่วโมงรอเวลาจนเจ็ดโมงเช้า ก่อนลุกขึ้นมารีบเร่งแต่งตัว ใช้บริการรถไฟฟ้าที่เพียงก้าวออกไปเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงสถานี
แต่เสียดายที่ตอนนี้มันไม่ใช่ เพราะเธอต้องเผื่อเวลาไว้รอใครอีกคนด้วย ดังนั้นจึงต้องพยายามฝืนขุดตัวเองให้ลุกขึ้นมา ความเย็นจากน้ำในตอนเช้าคงพอทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง ทำกิจวัตรประจำวันเป็นอันเสร็จเรียบร้อย หันกลับไปมองนาฬิกาเรือนเดิมอีกทียังพอมีเวลา คิดได้ดังนั้นจึงเดินไปยังส่วนของห้องครัว รินน้ำส้มในส่วนของตัวเอง แถมยังใจดีต้มน้ำร้อนเตรียมไว้ ด้วยรู้ว่าอีกไม่กี่นาทีใครอีกคนคงจำเป็นต้องใช้มันเพื่อชงกาแฟ
ก่อ
