สามวันต่อมา
งานแต่งงานระหว่างมาร์เวลกับมณีญาก็ถูกจัดขึ้นที่คฤหาสน์ดิมิเทียส ซึ่งงานวิวาห์ในครั้งนี้ถูกปิดเป็นความลับ ทั้งที่ทางฝ่ายเจ้าบ่าวอยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นได้รับรู้โดยทั่วกัน แต่เจ้าสาวกลับขอร้องไว้ เพราะเธอไม่อยากให้พวกยากูซ่าที่คอยตามรังควานตนอยู่รู้ความเคลื่อนไหว
“มณีตื่นได้แล้ว จะได้ไปแต่งหน้าทำผม ช่างเขามารอแล้ว” เสียงทุ้มของมาร์เวลก้มลงกระซิบริมหูคนที่นอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่มผืนโต
“แม่ขา…ขออีกสิบนาทีนะคะ มณีง๊วงง่วง” คนขี้เซาทำเสียงอู้อี้โต้ตอบผู้มาปลุก แล้วดึงผ้าห่มแสนอุ่นขึ้นคลุมโปงอย่างนึกรำคาญ
“ถ้าเธอไม่ลุก ฉันจะลัดขั้นตอนเป็นเข้าหอแล้วนะ ไม่ต้องต่งต้องแต่งมันหรอกงานน่ะ” มาร์เวลกลอกตาขึ้นฟ้าอย่างหน่ายๆ แล้วแกล้งทำเป็นข่มขู่เสียงดัง แต่คนหลับกลับไม่สนใจที่จะรับฟังแต่อย่างใด แถมยังตั้งท่าจะหลับลึกเสียให้ได้
“สงสัยจะอยากเข้าหอจริงๆ” คนไร้ความอดทนหย่อนสะโพกเพรียวลงนั่งริ
