วันนี้บริเวณล็อบบีของสถาบันวิจัยแห่งชาติดูคึกคักเป็นพิเศษ เพราะมีหนุ่มหล่อมาดผู้ดีมานั่งไขว่ห้างเป็นอาหารตาให้พนักงานสาวๆ ในออฟฟิศได้เหล่ ทว่ามาร์เวล ดิมิเทียส กลับไม่สนใจที่จะชายตามองผู้หญิงหน้าไหนทั้งสิ้น เพราะคนที่เขาอยากจะเห็นหน้ามากที่สุดในตอนนี้คือมณีญา แม่เมียตัวแสบแสนพยศของเขา ไม่รู้ว่าทำไมแม่ตัวดีถึงทำให้เขาเอาแต่คิดถึงจนไม่เป็นอันทำการทำงานอย่างนี้
“อ๊าย! ตัวจริงเขาหล่อมากเลย” แม่สาวปากแดงหน้าเป๊ะที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เอียงหน้าไปกระซิบกระซาบกับเพื่อนร่วมงานซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ด้วยท่าทางดี๊ด๊า
“นั่นสิ หล่อวัวตายควายล้มเลยเธอ” แม่สาวสวยอีกนางพยักหน้าอย่างเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ขณะมองไปยังบุรุษที่นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงโซฟามุมรับแขกด้วยท่าทางเคลิ้มฝัน
“ว่าแต่เขามาหาใครล่ะ” แล้วแม่สาวสวยปากแดงก็สอบถามด้วยความใคร่รู้ ที่ต้องเอ่ยถามอีกฝ่ายเช่นนั้นเพราะหล่อนเพิ่งย้ายมาทำ
