ผัวชั้นกลายร่าง

1718 คำ
“โอยย....” ดาหลาครางเอามือกุมหัว ปวดหัวตุบๆเหมือนจะระเบิด เธอค่อยๆลืมตามองไปรอบๆ เป็นห้องที่ไหนก็ไม่รู้เธอไม่คุ้นเลย ห้องนอนขนาดใหญ่โทนสีเบจตกแต่งทันสมัย เฟอร์นิเจอร์หรูหราทุกชิ้น ผ้าม่านหน้าต่างถูกเปิดไว้รับแสงแดดยามเช้า กระจกเป็น wall window มองเห็นวิวตึกสูงๆหลากหลาย กระจกจากหลายตึกสะท้อนแสงอาทิตย์วิบวับ แอร์คอนดิชั่นทำงานอยู่ให้ความเย็นฉ่ำทั่วห้อง ดาหลาก้มลงดูที่นอนที่ตัวเองนอนอยู่ ที่นอนหนานุ่มปูด้วยผ้าปูที่นอนสีอ่อนผิวสัมผัสนุ่มลื่น เธอเอามือตบๆลงบนที่นอนแล้วนึกขึ้นได้รีบหันไปมองฝั่งข้างตัวเธอ เฮ่อออ...ดูเหมือนจะมีเธอนอนอยู่คนเดียวแหละ เธอนั่งงงลำดับเหตุการณ์ ในที่สุดก็นึกออกว่าจินตภพมาอุ้มเธอขึ้นรถก่อนที่ภาพจะตัดไป งั้นที่นี่ก็คอนโดของเขาสินะ.. ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของเธอถูกขนมาไว้ก่อนแล้วเมื่อ 3 วันก่อน ดาหลาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก็พบเสื้อของเธอทั้งหมดอยู่ในนั้น เธอเดินไปเปิดประตูห้องน้ำ ของใช้ส่วนตัวของเธอก็ครบครันเรียบร้อย เพิ่มเติมมาด้วยเครื่องประทินผิวและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆอีกหลายสิ่ง ทั้งกระจกบานเล็ก แผ่นมาร์คหน้า เครื่องกำจัดขนไฟฟ้า bath bombสีสวยๆหอมๆ สครับขัดผิว ใยบวบฯลฯ เด็กเนิร์ดน่ารักนะเนี่ย ไหนบอกไม่เคยมีแฟน รู้ได้ไงว่าผู้หญิงชอบอะไร เอ..ชักหิวแฮะ.. ดาหลาจัดการทำธุระส่วนตัวและอาบน้ำสระผมให้สดชื่น เปลี่ยนชุดใหม่รู้สึกสบายตัวขึ้น เธอเปิดประตูห้องออกไปก็พบว่าห้องของเธออยู่ชั้นสอง มีบันใดอยู่ตรงสุดทางเดิน เธอมองลงไปชั้นล่างดูเหมือนเป็นห้องรับแขก อู้หู!...ก็รู้นะว่าคอนโดเค้ามันเป็นระดับเพนท์เฮาส์ แต่ไม่นึกว่ามันจะหรูขนาดนี้! ชั้นบนมีห้องนอน 2 ห้อง ใหญ่และ 1 ห้องเล็ก เธอนอนอยู่ห้องที่สองใกล้กับบันได ห้องแรกนั่นน่าจะห้องจินตภพรึเปล่านะ จ๊อก~..... ท้องร้องประท้วง เธอหยุดสำรวจชั้นบนนี้ก่อน ตอนนี้เธอต้องลงไปหาอาหารที่ชั้นล่างด่วน “โอ้วว!....ขุ่นพระ!..” ดาหลาถึงกับอุทานออกมา ห้องรับแขกหรูหราด้วยโซฟาตัวแอลขนาดใหญ่บุด้วยผ้ากำมะหยี่สีเบจ ทีวีติดผนังขนาด 100 นิ้ว ผนังกระจกแบบ wall to wall ใสกิ๊กมองเห็นวิวเมือง 180 องศา เดินไปอีกด้านเป็นชุดโต๊ะอาหารสำหรับ 12 ที่สวยหรูและทันสมัย ถัดจากโซนทานอาหารเป็นครัวเต็มรูปแบบอลังการที่สุด อุปกรณ์ทุกอย่างล้วนทันสมัย เตาแม่เหล็กไฟฟ้า ตู้เย็นขนาดใหญ่ เตาอบ เครื่องครัวหรูหรามากมาย ดาหลารู้สึกละลานตาไปหมด “กินก่อนระกัน หิวไม่ไหว มีอะไรกินมั่งน๊า..” ดาหลาเปิดตู้เย็นสองประตูขนาด 20 คิวออกดู ภายในตู้บรรจุอาหารมากมายให้เลือกสรรยิ่งกว่าห้างสรรพสินค้า มีทั้งของสด ผักผลไม้สด นมสด ชีส ขนมปัง เนย ไส้กรอก แฮม ไข่ โยเกิร์ต ขนมนมเนยช็อคโกแล็ตต่างๆฯลฯ มีกระทั่งเบียร์และโซจูเย็นๆ “หูยย...พรั่งพร้อมยิ่งกว่าร้านสะดวกซื้ออีก ดาหลา...หล่อนไม่อดตายแล้วละ ฮะฮะ....” ดาหลาหัวเราะชอบใจ เธอเลือกของที่ชอบออกมาใส่จาน 2-3 อย่าง เธอหันไปหันมาสองรอบก็มองเห็นเครื่องชงกาแฟสด เธอเดินไปจัดการชงกาแฟให้ตัวเองได้ง่ายๆเพราะมีโน๊ตการใช้เครื่องชงกาแฟแปะไว้ที่ตู้เย็น เด็กเนิร์ดนี่ก็น่ารักดีแฮะ “อื้มมม.......” หญิงสาวจิบกาแฟสดเข้มๆหอมๆรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก เธอนั่งจิบกาแฟไปพลางชมวิวเมืองจากกระจกบานใหญ่ไปพลางอย่างรื่นรมย์ พลันหางตาก็รู้สึกว่ามีคนเดินลงบันไดมา เธอรีบหันไปทัก “อรุณสวั.....พรืด!...” ดาหลาสำลักกาแฟ นะ...นั่น นั่นมันใครวะ?? เธอถือแก้วกาแฟค้างตาเบิ่งมองคนที่เดินลงบันไดมาเขม็ง เธอมองเห็นชายหนุ่มผมหยิกหยักศกตัดเป็นทรงบ๊อบความยาวเท่ากันทั้งหัว ปลายผมเลยต้นคอมานิดหน่อย ร่างสูงขายาวผิวขาวเปลือยท่อนบนใส่แค่กางเกงวอร์มตัวเดียว ดวงตาสีเทาคิดว่าคงเป็นคอนแทคเลนส์ และกำลังยืนโชว์ซิกแพคแน่นๆอยู่ตรงหน้าเธอ “อรุณสวัสดิ์ครับเมียผม” ร่างสูงทักทายยิ้มๆก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องครัว เย้ดเข้! นั่นจินตภพผัวกูเหรอวะ! ไอ้เด็กเนิร์ดสุดเฉิ่มนั่นอะนะ!! ดาหลามองตามไม่วางตา เธอยังตั้งสติไม่ทันว่าผู้ชายเฉิ่มๆเมื่อคืนนี้กลายร่างเป็นหนุ่มสุดฮอตในคืนเดียวได้ยังไง เขาเดินกลับมาแล้วเว้ยๆๆ เขาเดินกลับมาแล้ว! ดาหลาเลิ่กลั่กแม้แต่แก้วกาแฟในมือก็ยังไม่ได้วางลง ฟึ่บ.. เขานั่งลงที่โซฟาหนานุ่มข้างๆเธอ “เมื่อคืนหลับสบายมั้ยครับ” จินตภพทำเสียงถามเรื่อยๆเหมือนถามตามมารยาท แต่จริงๆเขากำลังสังเกตุอาการเมียสาวของเขาอยู่ “อ่า...สะ..สบายดีค่ะ คุณ..อ่า.คุณจินดูเปลี่ยนไปนะคะ” “งั้นเหรอครับ คุณวางแก้วก่อนดีมั้ยครับ” จินตภพอดขำไม่ได้ เธอยังคงถือแก้วกาแฟค้างอยู่แบบนั้น “อุ๊ย!...” ดาหลารีบวางแก้วลง บ้าบอ! “ผมดูไม่เหมือนคนเมื่อคืนเหรอครับ” สามีหมาดๆยิ้มมุมปากให้ “ค่ะ ไม่เหมือนตรงไหนเลยค่ะ เมื่อคืนคุณปลอมตัวเหรอคะ คุณกลัวมีแฟนเก่ามาอาละวาดในงานแต่งงานเหรอคะ” “ฮะฮะฮะ...คุณดูละครมากไปรึเปล่าครับ ผมไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก..ผมไม่เคยมีแฟน เมื่อคืนและก่อนหน้านั้นที่ได้พบคุณมันคือการท้าพนันของผมกับเพื่อนๆครับ” “ท้าพนันเหรอคะ” “ใช่ครับ ก็เล่นกันสนุกๆแบบเด็กผู้ชายละครับ ผมกับเพื่อนๆท้าพนันกันว่าถ้าใครแต่งงานก่อนจะต้องแต่งตัวให้เฉิ่มที่สุด ถ้าเจ้าสาวรับไม่ได้แสดงว่าไม่ได้รักกันจริง ก็แค่พนันกันขำๆแหละครับ” “คุณแต่งเก่งมากเลยค่ะ ไม่เหมือนตอนนี้เลยแม้แต่นิดเดียว” “ตอนนี้ผมดูเป็นไงเหรอครับ” จินตภพเลิกคิ้วนิดๆ โอ๊ยอิเหี้ย!...ทำไมหล่อละเว้ย! ดาหลากรีดร้องในใจ “ก็...ดูดีน่ะค่ะ ต่างจากเมื่อคืนที่ดู..เอ่อ...” “เฉิ่มเบ๊อะ” “อ่า..ค่ะ แหะๆ...” “ผมถึงได้เงินไง ตีบทแตก” ผัวหมาดๆยิ้มให้อีก โว๊ย!..อย่ามายิ้ม! “คุณได้มาเท่าไหร่เหรอคะ ทุ่มทุนขนาดนี้” “แสนนึง แต่มีข้อแม้คือเจ้าสาวต้องเห็นด้วยไม่งอแงนะ เมื่อคืนคุณก็มีส่วนทำให้ผมได้เงินเพราะคุณดูร่าเริงมาก ฮะฮะ..” “แหม..ก็เราไม่ได้แต่งงานกันจริงๆนี่คะ แล้วคุณก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรแค่สไตล์แปลกๆเท่านั้นเอง ดารับได้ค่ะ แต่เอาจริงๆถ้าเป็นเจ้าสาวจริงๆคงเครียดเหมือนกันค่ะ ครั้งหนึ่งในชีวิตผู้หญิงคงอยากให้เจ้าบ่าวหล่อที่สุดทั้งนั้นค่ะ เช่นเดียวกับเจ้าบ่าวคงอยากให้เจ้าสาวสวยที่สุดในวันสำคัญนะคะ คุณเล่นกันแบบนี้ถ้าไม่เพราะเราแต่งกันหลอกๆเกิดเป็นเจ้าสาวตัวจริงเค้าจะไม่โกรธเอาเหรอคะ” “ถึงได้มีข้อแม้ไงว่าเจ้าสาวต้องเห็นด้วยถึงจะชนะ นี่คุณไม่เคยมีความเห็นเกี่ยวกับผมเลยสักนิด ผมเลยคิดว่าผมชนะแน่ไง ผมให้คุณมาถ่ายพรีเวดดิ้งคุณก็ไม่ว่างบอกให้ใช้โฟโต้ชอปได้ ผมจะแต่งตัวยังไงคุณก็ไม่เคยทักไม่เคยติ ผมก็เลยคิดว่าผมคงร่วมสนุกกับเพื่อนๆได้ไงครับ” “..อ่า....แหม..ก็...” ดาหลาพูดไม่ออก “ฮะฮะ...ช่างมันครับ แค่เรื่องสนุกๆเรื่องนึงผมไม่ซีเรียสคุณอย่าคิดมากครับ วันนี้คุณมีแพลนจะทำอะไรรึเปล่าครับ” จินตภพลุกขึ้นยืนพลางบิดตัวไปมา “..อืม.. ไม่มีแพลนอะไรหรอกค่ะ ดาเคลียร์งานให้ลูกค้าหมดก่อนงานแต่งแล้วค่ะ ขอพักสักอาทิตย์ถึงจะเริ่มงานวาดค่ะ” ...มายืนบิดอะไรตรงนี้นะเนี่ย.... ดาหลาพลอยมองตาม “งั้นไปดูหนังกันมั้ยครับ ไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน เมื่อวานผมไม่ค่อยได้กินอะไรเลย” “..ก็ได้ค่ะ ดา...” เฮ้ย! ดาหลาหุบปากกะทันหันตะโกนอยู่ในใจ “สงสัยเมื่อวานผมสนุกมากไปหน่อยรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดเลยเนี่ย ฮึบ!..ฮึบ!..” จินตภพเอามือประสานกันตรงหน้าอกสับข้อศอกลงข้างลำตัวแรงๆจนช่วงล่างสะบัดเหวี่ยงไปมา อะ..ไอ้สัส!! เขาไม่ได้ใส่กางเกงใน! กี๊ดดดดเว้ยย!!! กี๊ดๆๆๆๆๆ! ดาหลาตาเหลือกจ้องอยู่แต่ตรงเป้าที่มีดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์แกว่งไกวไปมาใต้กางเกงวอร์มหลวมๆ “ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ คุณไปแต่งตัวระกัน อีกชม.เจอกันที่นี่นะ” “..อะ..อ่อ...เออ.. ค่ะ..” ดาหลาอือเออไปงั้น “แต่งตัวสวยๆนะครับ” จินตภพยิ้มเอามือลูบหัวดาหลาก่อนเดินขึ้นชั้นสองไป โอ๊ยยยเว้ยยยย!! ลูบหัวชั้นทำม๊ายยย ชั้นแพ้คนลูบหัว! นี่มันอะไรกันวะนี่!.. ผัวเฉิ่มๆที่ชั้นแต่งงานด้วยเมื่อวานทำไมกลายเป็นหนุ่มรูปหล่อหุ่นดีโซแดมฮอตขนาดนี้ไปได้วะ! อริน!...อริน!.. ดาหลาวิ่งจู๊ดขึ้นห้องล็อคประตูให้แน่ใจแล้วกดโทรศัพท์หาเพื่อนสาว “มึง...ผัวกูกลายร่างว่ะ จากเด็กเนิร์ดสุดเฉิ่ม คืนเดียวกลายเป็นแจสเปอร์ในแวมไพร์ทไวไลท์เลยว่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม