“ท่านตาเจ้าขา ท่านยายเจ้าขา เป่าเปาไปเดินเย่นได้หยือไม่เจ้าคะ” เด็กน้อยเดินเข้าไปหาท่านตากับท่านยายที่นั่งอยู่หลังโต๊ะคิดเงิน เมื่อไปถึงก็เกาะขาท่านยาย เอาคางวางไว้บนขาด้วยท่าทางออดอ้อน วันนี้นางมาที่ร้านพุงกาง เมื่อลูกค้าเริ่มน้อยลงจึงอยากจะไปเดินเล่นข้างนอกสักหน่อย
“อยากไปเดินเล่น หรืออยากไปซื้อของกันแน่” อันเจียอีก้มหน้าลงมาถามหลานสาว
“ท่านยายยู้ทันเป่าเปาอีกแย้ว คิกคิก” นางคิดว่าจะไปใช้เงินสัก 5 อีแปะ 10 อีแปะ
“แล้วจะไปกับผู้ใด” จงฮุ่ยชิวหันมาถามหลานสาวบ้าง
“ไปกับโฉวโฉวเจ้าค่ะ” วันนี้นอกจากนางจะมาที่ร้านแล้ว โม่โฉวสหายของนางก็ตามท่านป้าจูมาด้วย
จงฮุ่ยชิวกับอันเจียอีนึกภาพที่เด็กวัย 3 หนาว 2 คนเดินด้วยกันโดยไม่มีผู้ใหญ่ ใครจะปล่อยให้ไปกัน ถ้าเจอคนที่ไม่หวังดีจะทำอย่างไร
“ตอนนี้ลูกค้าไม่เยอะเท่าช่วงเช้า เดี๋ยวยายจะให้พี่แฝดไปกับพวกเจ้าด้วย”
“เย้ ท่านยายใจดีที่สุด เดี๋ยวเป่าเปา
