“ว้าววว” จงเป่าเปาส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น ตอนนี้มีอาหารน่าตาน่ากินมากมายหลายอย่างวางอยู่ตรงหน้านางแล้ว
อึก
จงเป่าเปากลืนน้ำลายลงคอ
หลานวั่งจีพาทุกคนมายังเหลาอาหารอันดับหนึ่งที่ชื่อว่า ‘ซินเทียน’ เป็นเหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองนี้ ตอนนี้ครอบครัวจงจึงได้มีโอกาสเข้ามาอยู่ในห้องพิเศษของเหลาอาหาร ส่วนผู้ติดตามทั้งสองได้แยกออกไปกินอาหารด้านล่างแล้ว
“น่ากินใช่หรือไม่เป่าเปาน้อย” หลานฟางซินเห็นท่าทางของน้องสาวก็ให้นึกเอ็นดูนัก วันนี้นางไปบอกท่านพ่อกับท่านแม่ดีหรือไม่ว่าอยากมีน้องสาวแบบเป่าเปาน้อย
“น่าทานมากๆ เยยเจ้าค่ะพี่ฉาวฟางซิน” ถึงแม้จะขยับปากตอบพี่สาวแต่สายตาก็ไม่ละไปจากอาหารตรงหน้า มีทั้งผัดโป๊ยเซียน เป็ดตุ๋นเกาลัด ขาหมูตุ๋นยาจีน ไก่ผัดถั่วลิสง แค่เห็นเป่าเปาก็น้ำลายไหลแล้ว
“เสี่ยวเป่าเปาอย่าเสียมารยาทต่อหน้าคุณชายวั่งจี กับคุณหนูฟางซินสิ” อันเจียอีเอ่ยเตือน นางเข้าใจดีที่
