ตอนที่ 4
1710 คำ
เขานั่งมองยัยหนูที่ใส่ผ้าเช็ดตัวแบบนี้แล้วสมองมันจินตนาการไปถึงเรือนร่างน่าหลงไหลที่เคยได้สัมผัสมาเมื่อคืน เขาอดใจไม่ไหวที่จะจูบทุกส่วนของร่างกายนุ่มนิ่มนี้และตอนนี้ลมหายใจก็เริ่มติดขัดอย่างหนัก
ก่อนที่ยัยหนูจะหยิบชุดไปเขาเดินตรงเข้ามาใกล้มือจับหัวไหล่กลมมนลูบแล้วจูบอย่างหลงไหล ยัยหนูตัวนิ่งแข็งมองเขาเหมือนตกตะลึงแต่ช้าก่อนนี่มันแค่เริ่มต้น
“ขอป๋าจูบหนูหน่อยนะเด็กดี” ไม่ต้องรอให้เธอขัดเพราะเขาจับใบหน้าสวยเสยขึ้นรับจูบไป
ตัวเธอแข็งทื่อตกใจจนทำอะไรแทบไม่ถูกมือที่ผลักเขาออกเหมือนจะแรงน้อยไปจนไม่สามารถทำอะไรได้ ขาก้าวถอยหลังหนีแม้ว่าจะถูกเขาดูดเม้นริมฝีปากบังคับให้เผยอออก
“ปะ…ป๋าขา…” ทุกคำพูดกลืนหายไปกับจูบอีกครั้งแต่ที่น่าแปลกคือเธอเหมือนจะเต็มใจมากกว่า ลิ้นอุ่นที่เข้ามาคละเคล้าในปากอย่างเอาแต่ใจกำลังทำสติเธอเตลิดจนกู่ๆไม่กลับแล้วนะ
เขาดันตัวเธอไปช้าๆจนติดผนังไม่สามารถจะหนีไปไหนได้เริ่มจูบรุนแรงมากขึ้นมือเลื่อนมาถึงปมผ้าเช็ดตัวออกแล้วปล่อยให้มันร่วงลงไปเผยเรื่อนร่างแสนสวย
“ป๋าขา…หนู…” น้ำเสียงสั่นพูดออกมาอย่างติดขัดทั้งจักจี้จนขนลุกซู่แต่ก็เสียวสยิวเมื่อเขาเลื่อนมาซุกไซร้ต้นคอ เธอหลับตาลงห้ามใจไม่ไหวในความรู้สึกร้อนผาวไปทั่งตัวแบบนี้
เธอไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดจะไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้มันคืออะไรแต่ไม่รู้ว่าจะห้ามยังไวต่างหาก ป๋าใช้ขาแทรกกลางระหว่างขาเธอแล้วดันให้อ้าออก มือทั้งสองถูกรวบไว้เหนือหัวในขณะที่ริมฝีปากเลื่อนไปที่หน้าอกเธอ
“ป๋าจะทำให้หนูรู้สึกเหมือนป๋านะเด็กดี” ลมหายใจหนักๆของเธอปลุกใจเขามากเลยรู้ไหม ต่อไปนี้เขาจะสื่อสารด้วยร่างกายแทนคำพูดและทำให้รู้ว่าสิ่งที่พูดมันหมายความยังไง
“หนูไม่ต้องการแบบนั้น!”
“หนูไม่รู้สึกอะไรกับป๋าบ้างเลยเหรอ?”
“หนู…เคารพป๋าโรมแบบผู้ปกครองมากกว่า”
“เหรอ? งั้นหลับตาป๋าสัญญาว่าจะยังไม่เอาเวอร์จิ้นหนูไปถ้าหนูไม่ลืมตา”
เธอหลับตาลงอย่างว่าง่ายและไม่เข้าใจในตัวเองเหมือนกันทำไมต้องยอมด้วยอาจจะเป็นเพราะอาการมึนจากแอลกอฮอร์ อาจจะเพราะความอยากรู้อยากลองหรืออาจเพราะเธอรู้สึกอะไรที่มากกว่าที่เป็น
“ยัยหนูของป๋าเป็นเด็กดีจริงแบบนี้ต้องให้รางวัลซะแล้ว” ใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มนี่ยั่วยวนใจเขามากเลยนะรู้ตัวบ้างไหมแถมรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นน่าจับแล้วสัมผัสด้วยแก่นกายเต็มที
“จำไว้ว่าตอนนี้หนูกำลังฝันทุกอย่างไม่ใช่ความจริงแล้วพรุ่งนี้หนูจะรักป๋าเหมือนเดิม” เขากระซิบที่ข้างหนูเธอเบาๆก่อนที่จูบริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง
ครั้งนี้เขาจะเล้าโลมแล้วกลืนกินเธอให้เต็มที่ก่อนทุกอย่างจะเปลี่ยนไป ร่างกายนี้เป็นของเขาและหัวใจของเธอต้องมีแค่เขาคนเดียวเท่านั้นด้วย
ริมฝีปากหยักลากไล้ลงมาเรื่อยๆแต่ไม่ทิ้งร่องรอยตีตราใดๆไว้จนมาถึงหน้าอกอวบนุ่มเต็มมือ
เขาอยากจะทำเต็มที่และกระหายจนเกินจะทนไหวแล้วทันทีที่ริมฝีปากครอบครองก็ต้องดูดเลียขบเม้มไม่สร้างรอยจูบมืออีกข้างเลื่อนไปบีบขย้ำอีกข้างไม่ให้น้อยหน้ากัน
“อื้อ…ป๋าขา…” ตัวเธอเริ่มเกร็งแม้จะไม่ได้ลืมตามองแต่ลมหายใจอุ่นๆที่กระทบผิวรุนแรงมากขึ้น สัมผัสเปียกชื้นไล้เลียหน้าอกอยู่ ฟันที่ครูดผ่านผิวสร้างความสยิวอย่างหนักมากจนแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่หน้าอกอีกข้างถูกบีบแรงจนเจ็บแต่แปลกที่ชอบ
ริมฝีปากขบเม้มจนแทบเป็นเส้นตรงเพื่อห้ามเสียงที่จะเล็ดลอดออกไป ลมหายใจติดขัดอย่างหนักความเสียวซ่านครั้งแรกในชีวิตมันรุนแรงเหลือเกิน
“อ่า…ยัยหนูของป๋า” ดูใบหน้าเธอตอนนี้สิแม่งเซ็กซี่เป็นบ้าเลย เขาแทบจะอดใจไม่ไหวแล้วนะถ้ายังยั่วกันขนาดนี้ รู้ไหมว่าเวลาลิ้นสัมผัสผิวเธอรสชาติมันหวานมากกลิ่นก็หอมมากแถมยังนุ่มเหมือนครีมเค้กอีก
เพราะแบบนี้ไงถึงอดใจไม่เคยไหว
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้และก็ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายเช่นกัน เขารู้ว่าเวลายัยหนูเมาหลับแล้วตื่นมามักจำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไรนักดังนั้นสิ่งที่เขาทำก็ไม่เคยรู้เลย
เขารักของเขามาเนินนานตลอดหนึ่งปีเต็ม เขาตั้งใจทำให้เราสนิทจนกล้าถึงเนื้อถึงตัวกันโดยไม่ต้องคิดมากเลย เกือบทุกคนที่ใกล้ตัวต่างดูออกว่าสำหรับเขาแล้วยัยหนูไม่ใช่แค่เด็กในอุปการะแต่ยังเป็นเด็กที่กุมหัวใจเขาไว้อีกด้วย
เพียงสบตากันในครั้งนั้นหัวใจเขามันเป็นของเธอทันที
“อื้อ…ป๋าโรมขา…อ่า…” ลมหายใจติดขัดมากขึ้นเลือดในกายร้อนขึ้นมาจนแทบจะยืนทรงตัวต่อไม่ไหว เธอกัดริมฝีปากตัวเองระบายอารมณ์ออกมาเพราะลมหายใจอุ่นที่รดหน้าอกในตอนนี้อยู่ต่ำกว่าสะดือแล้ว
ตัวเธอแทบสั่นกับสัมผัสอุ่นนุ่มและเปียกชื้นที่กำลังไล้เลียส่วนน่าอายอยู่ ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั้งตัวแต่เหมือนมาหยุดที่หน้าท้องรอคอยบางอย่างให้เข้ามา ปลายเท้าเริ่มจิกเกร็งอย่างหนักซ่านกระสันจนทนแทบไม่ไหวอยู่แล้ว เขายิ่งไล้เลียส่วนหนักมากเท่าไรยิ่งเหมือนจะอ่อนแรงลงทุกที
บางอย่างในตัวมันบอกว่าต้องการสัมผัสที่มากนี้มาเติมเต็ม
ข้าวตื่นมาในตอนเข้าอย่างมึนงงและตกใจที่อยู่ในอ้อมกอดป๋าโรมแบบนี้ เสื้อผ้าใส่ครบหมดแสดงว่าไม่มีอะไรแต่เธอกลับรู้สึกเหนี่ยวตัวอย่างบอกไม่ถูกแถมช่วงยังรู้สึกชื้นๆอีก
“ตื่นเข้าจัง” โรมยิ้มกว้างเพราะเขาตื่นมาก่อนสักพักแล้วแต่อยากจะนอนกอดยัยหนูเลยไม่ลุกไปไหน
“หนูนอนห้องป๋าจริงๆเหรอเนี่ยแล้วทำไมเราถึงนอนกอดกันละคะ?” เธอไม่เข้าใจรอยยิ้มนี้เลยนะ เธอสงสัยหนักมากแต่นึกอะไรไม่ค่อยออกที่รู้คือตอนนี้ปวดหัวมาก
“เมื่อคืนหนูเมามากร้องอยากจะนอนกับป๋ามากเลยแถมยังอยากได้ชุดป๋าอีกนะ หนูจำอะไรได้ไหมคะ?”
“หนูนี่นะ!!” เธอเป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยแล้วจะมองหน้าเขาได้ยังไงละ เธอตื่นมาในอ้อมกอดเขาสองครั้งติดแล้วนะมันดูแปลกๆยังไงพิกล
จะว่าป๋าโรมคิดอะไรกับเธอคงไม่ใช่หรอก!
“หนูไม่อยากนอนกับป๋าเหรอ?” เธอไม่อยากนอนอยู่แล้วแต่มันไม่ใช่กับเขาไงที่อยากจะทำมากกว่านอนด้วยซ้ำ
ยัยหนูของป๋าจะรอดไปอีกนานแค่ไหนนะ?
“ก็มันไม่สมควรนี่ คืนนี้หนูกลับคอนโดนะพรุ่งนี้จะไปเที่ยวกับเพื่อน” เธอจำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียวแล้วเรื่องไปเที่ยวก็จำเป็นต้องรายงานให้รู้อยู่แล้วเกิดเป็นอะไรขึ้นมาจะแย่เอาได้
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย ป๋าไม่อยากจะดุแต่หนูเป็นของป๋า” เธอยังวัยรุ่นมีเพื่อนเยอะแล้วยังอยากรู้อยากลองอะไรหลายอย่าง เขาจะไม่ยอมให้ไอ้หน้าไหนมาแย่งยัยหนูไปได้หรอก
“ป๋าโรมพูดแปลกๆนะ หนูไปเที่ยวกับเพื่อนหลายคนมีทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายแหละไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”
“ถึงที่พักโทรมาบอกป๋าด้วยนะ ป๋าเป็นห่วงหนูมากนะ”
ข้าวกลับมาค่อนโดในตอนเย็นแล้วคิดว่าคงจะอยู่แบบนี้สักพักเพราะไม่กล้าจะสู้หน้าเขา เธอไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงในตอนนี้ดี ป๋าโรมดีกับเธอมากแต่ว่ามันดูเหมือนจะมากเกินไปด้วยซ้ำ
ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีเงินนะเพราะว่าเงินเก็บพี่ครามเป็นของเธอทั้งหมดยังไม่รวมกับที่พี่ครามฝากทิ้งไว้ให้ทุกเดือนก่อนจะจากไปอีก เธอไม่รู้ว่าพี่ครามตายเพราะอะไรกันแน่แต่สิ่งเดียวที่รู้คือพี่ครามเคารพป๋าโรมมาก
เธอหลบหน้าไปสักเดือนคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง!
“ไงแกคิดมากอะไรห่ะ?”
“ป่านฉันไม่รู้ว่ากำลังอยู่ในกรงขังรึเปล่า?”
“ตื่นค่ะเพื่อน! กรงขังที่แกอยู่ใครๆก็อยากอยู่ทั้งนั้นแหละ ทั้งเงินทั้งรถทั้งคอนโดทุ่มขนาดนี้เลยนะเว้ย” ป่านบ่นออกมาพร้อมกับดื่มน้ำผลไม้ คืนนี้เธอจะนอนกับข้าวเพราะเดี๋ยวต้องไปเที่ยวด้วยกันต่อในวันพรุ่งนี้
เป็นนกน้อยในกรงทองดีจะได้ไปทำยัยข้าวไม่ชอบนะ!
“พูดดีๆสิ เขาเป็นเจ้านายพี่ชายฉันนะแถมอายุแทบจะเป็นพ่อได้เลย”
“เอ้า! แล้วเจ้านายพี่ชายมันไม่ดียังไงห่ะ ยัยข้าวแกตัวคนเดียวนะหาใครสักคนมาอยู่ข้างๆก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ถ้าเป็นฉันนะจะอ่อยสักร้อยท่าเลย” เธอก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาเป็นไงเพราะไม่เคยเห็นเลย
ยัยข้าวชอบพูดถึงบ่อยๆแล้วดูสิได้รถคันใหม่มาอีกผู้ชายเปย์หนักขนาดนี้ปล่อยผ่านไม่ได้นะ!
“เหอะ! ฉันพึ่งจะสิบเก้ายังมีเวลาอีกเยอะ!”
“อาบน้ำนอนเถอะแกพรุ่งนี้จะได้ไม่ไปช้า”
- ผู้เขียน
