ตอนที่ 17

1707 คำ

“อุ้ย! หนูนึกว่าป๋าหลับ” เธอนอนตะแคงหันหน้ามามองป๋าแต่ต้องตกใจกับสายตาที่มองกัน “จะนอนกอดหนูค่ะ หนูละง่วงยัง?” “ตอนเรานอนกอดกันป๋ารู้สึกอะไรบ้างไหมคะ หนูรู้สึกว่าอยากจะนอนกับหนูจริงๆไหม?” “หนูก็จัดให้ป๋าสักทีสิคะ ป๋ารอหนูอยู่นะตกลงวันไหนชุดนอนก็ไม่จำเป็นเลย” “พอเลยไม่คุยแล้วฝันดีค่ะ” “มะรืนไปตั้งแคมป์กันนะ ใกล้ๆป่ามีน้ำตกด้วยน่าจะสนุกดี” ยัยหนูทำตาโตใส่แล้วยิ้มกว้างให้กันทันที นี้ไงความสุขของเขาที่ได้ทำให้เธอยิ้มเสมอ “ป๋าน่ารักที่สุดเลยค่ะ หนูรักป๋าที่สุดในโลกเลย” เธอขยับตัวไปกอดเขาอย่างลืมตัวกว่าจะรู้สึกว่าพูดอะไรลงไปก็ถูกกอดกลับแถมยังแน่นมากด้วย “ป๋าคะหนู…” “ป๋ารู้แต่ช่วยอยู่ให้ป๋ากอดแบบนี้ก่อนนะ” เขารู้ดีว่าคำว่ารักนั้นมันคนละความหมายกับสิ่งที่ต้องการแค่ได้ยินใจมันก็พองฟูขึ้นมาแล้ว “กอดป๋าอุ่นมากเลยค่ะ หนูรู้สึกว่าป๋าคือทุกอย่างของหนูนะ” เป็นเหมือนชีวิตเธอด้วยซ้ำ “หนูก็เป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม