มีนาเดินเข้ามาในห้องทิ้งตัวนั่งบนที่นอนอย่างไร้เรี่ยวแรง เธอเสียใจ เสียใจอย่างถึงที่สุด เธอรักพี่มาก รักพี่จนสุดหัวใจ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาจากพี่ เล่นเอาหัวใจของมีนาแหลกสลาย ไม่มีชิ้นดี เธอร้องไห้ไม่หยุด มีนาร้องไห้อย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เธอผิดหวัง เธอเสียใจ เธอรู้ว่าพี่ก็รักเธอจริง แต่เธอรับพฤติกรรมของพี่ไม่ได้ พี่ไม่รู้จักพอ พี่ที่เห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว เธอแทบไม่อยากเจอหน้าใครเลย เธออยากอยู่กับตัวเองทบทวนตัวเอง และให้เวลาตัวเองเสียใจ เธอจะกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง มีนาล้มตัวลงนอนบนที่นอนแล้วนอนหลับไป
ด้านมาร์ติน
เขาร้องไห้ไปขับรถกลับคอนโดไป เมื่อถึงคอนโด มาร์ตินเดินมานั่งที่ห้องนอน แล้วมองเห็นภาพน้องในทุกทุกที่ มาร์ตินดึงหมอนน้องมาดม กลิ่นของน้องยังติดอยู่
มาร์ติน นั่งเหมอลอยอยู่อย่างนั้น จนมีสายเรียกเข้าโทรศัพท์ มาร์ตินหยิบโทรศัพท์มามอง เป็นมารดาของเขาโทรเข้ามา
"ครับแม่" มาร์ตินกดรับสา
