วันนี้หลังจากทำข้อสอบกันเสร็จ มีนา คิมมี่ ปลายฟ้าก็เดินคุยกันลงมาชั้นล่าง
"เสร็จเร็วกว่าเวลาขนาดนี่ ราชรถแกจะมาทันมั้ยยัยฟ้า ให้รอเป็นเพื่อนมั้ย" คิมมี่ถามเพื่อนอย่างเป็นห่วง
"ฉันว่าจะกลับเองอะ พี่เขาเพิ่มมาส่งเอง กลับไปจะให้ออกมารับอีกละ สงสาร" ปลายฟ้าตอบคิมมี่
"ไม่ต้องรอเป็นเพื่อน ไม่ต้องกลับเอง พวกแกดูนู๊น" มีนาชี้ให้เพื่อนดูพี่คิรินที่นั่งรอปลายฟ้าอยู่
"ว้ายยย แสดงว่าเขาอยู่รอแกเลยอะยัยฟ้า เลิศสุด อะไรสุด อยากมีผัวชื่อคิรินบ้างเลย" คิมมี่วี๊ดว้ายตามประสา
"นั่นดิ พี่มาร์ตินที่ฉันแอบชอบ จะเป็นแบบนี้มั้ย จะอบอุ่นแบบนี้หรือเปล่าอะ ละมุลมากพ่อเอ้ย" มีนากล่าวเพ้อๆ
"โอ้ย ตื่นค่ะหญิง อย่ามโนจิตรค่ะหล่อน พักๆๆ" คิมมี่บอกมีนา
"แกก็ไม่ให้ฉันฝันหน่อยอะคิมมี่" มีนาง้อแงเบาๆ
"พักค่ะ สตินิดนึง"
"งั้นฉันไปนะพวกแก" ปลายฟ้าบอกเพื่อนแล้วเดินไม่หาคิริน
"บ๊ายยยย" คิมมี่ โบกมือลาเพื่อน
"กียัยฟ้า
