บทที่ 30 พักค่ะ นั่งชะนี

1128 คำ

มาร์ตินขับรถกลับไปถึงคอนโดด้วยหัวใจที่มีความหวัง อย่างน้อยน้องก็ไม่ได้ปิดประตูตายเสียทีเดียว ไม่ว่าจะอนุญาตเพราะลำคาญ หรืออะไรก็ตามแต่ แต่ก็ถือว่าน้องอนุญาตให้จีบแล้ว มาร์ตินเดินขึ้นมาที่ห้อง เขาเจอชุดน้องที่ส่งซักเอามาแขวนส่ง มาร์ตินหยิบขึ้นมามองแล้วยิ้ม "พี่รอวันที่น้องจะใจอ่อน และกลับมาอยู่ที่ห้องของเราอีกครั้งนะครับ พี่จะทำทุกทางให้ความรักของเรากลับคืนมาให้ได้"มาร์ตินพูดกับชุดของน้องแล้วถือชุดน้องเดินเข้าห้องไป 21.00 น. มาร์ตินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วชั่งใจอยู่นาน จึงตัดสินใจโทรออกหาน้อง ตู๊ดดดด ตู๊ดดดดด เสียงรอสายที่ดัง ทำเอามาร์ตินใจเต้นอย่างลุ้นระทึก ว่ามีนาจะรับสายเขามั้ย สิ้นสุดการรอสายแรกไป มาร์ตินสีหน้าสลดลงไป เพราะน้องไม่รับ เขาจึงตัดสินใจโทรไปอีกสาย ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดดดด "ค่ะ"คราวนี้น้องรับ มาร์ตินใจชื้นขึ้นมาหน่อย "นอนหรือยังครับ" มาร์ตินรีบถามน้องอย่างคิดถึง "ยังค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม